Hauxe da despedida. Azkena, bidekoa luzatzen ari den trago-zalea legez nabilkizue ni ere Hiruko txikian honetan, luzaz nire gelatxoa izan dudan etxean. Ez dizuet esango plazera bildu izan dudala aldiro, konpromisoa eta atsegina ez dira bat beti, asmatu ezinak ere zama dakarkio ari denari. Ez ditut falta izan animatzaileak, inguru hurbilean dauzkadanak, artikuluxken iritziekin inoiz gozatu egin dutela adierazi didatenak, bidea geroz eta malkartsuagoa ibiltzen lagundu nautenak. Bere anparoan bizi erdia egin dezadan utzi didan etxe honi eskertu behar diot nirekiko izan duen babesa, sekula santan bere barnean hotzik sentiarazten utzi ez didana, nire purrustak eramaten jakin izan duena. Jakitun naiz etxe honen mantenuak zenbat buruhauste dakarkien ugazabei, gure idazkiak argira egin ditzaten ematen dituzten ezkutuko lanak, gure irakurleentzat ikusezinak direnak. Euskalgintzak beharrezkoa duen etxe honek, gutxitan biltzen ditu eskerronak, gehiagotan bilakatu izan da zenbaiten mespretxu gune, ttiki ahulen patu. Hiruko txikian hau uzten badut ere, etxe honek beti izango nau etxeko, mantenu lanetarako prest. Irakurleei ez adiorik, istante arte.