Erregistro Zibilaren Lege proiektuak hedabideetan izan duen oihartzun eskasaz harrituta nago. Amorrualdi batzuk kaleetan, baina ezin uka alfabetoarean inposizioak kaltetutako askok oso gutxi erreparatu diotela orain artean biztanlegoaren erdiak baino gehiagok jasandado diskriminazioari.

Lege proiektu honen aurretik, aitaren abizenak amaren aldean lehentasuna zuen. 1999. urtetik, adostasuna izanez gero, ez zegoen arazorik baina bere faltan, aitaren abizena lehenesten zuten kasu guztietan. Hau da, emakumeek seme-alabei euren abizena jartzeko eskubidea, eskubidea baina aitaren “borondatean” oinarritzen zen, eta berari esker egikarituko litzake balizko eskubide berdintasuna. Gizonaren/aitaren baimena behar “gure” abizena jartzeko. Niri sinestezina egiten zitzaidan oraindik horrelako neurri zaharkitu eta matxistak agerian izatea, baina beste behin pertsona bitxi bezala ikusi ninduten gai hau ateratzen nuen bakoitzean.

Are eta bitxiago sentitu naiz Erregistro Zibilaren lege proiektuaz kexu ikusi ditudanean, zenbaiten abizena desagertu daitekeenaren eskandaluaren aurrean. Orain bai da garrantzitsua abizenen kontua. Alfabetoaren irizpidea ez zait zuzena iruditzen eta seguruenik Alemaniako txanponaren sistema izanen da justuena, baina inork ez al du pentsatu orain artean genero-zanpaketa baten aurrean geundela? Kontu honek agerian utzi du abizenen lehentasunak inolako garrantzirik ez zuela ziotenen bi ahokoa. Ez zen esanguratsua eurena jartzen zuten heinean nahiz eta ama asko ez diren saiatu ere egin euren abizena jartzen, ez eta aita konbentzitzen, eta hortaz nire erreibindikazioa, kolektiboa baino, pertsonala ez ote denaren dudak pizten hasi zaizkit.

Baina horrek ez nau atzera botatzen aitaren abizena lehenestea inposizio historikoa dela berresteko. 2010. urtean emakume eta gizonezkoen berdintasuna gainditu gabeko irakasgaia da, eta amek euren abizena ipini nahi izateak ez luke “feminista zoro” batzuen kontua izan beharko. Dena den, nire dudak ditut haurrari amaren abizena ipintzea adostu duten bikote gehienen oinarria berdintasun klabean irakurri ahal den, edota zenbaitzuk aukera “aurrerakoi” hori erabili duten bide batez bi mandatu egiteko. Onartzen dut, Alkorta naiz, lege proiektuaren onuradun, baina alfabetoaren irizpide aldrebesak ez dezala ezerezean utzi abizenen lehentasunaren diskriminazioaren oinarria.