“Adinaren kapritxoa da errebeldia”. Euskal Herriko biztanleria zahartuz doala-eta, zer etorkizun du hemen errebeldiak?

(Barreak) Kontatzen dugu adin batetik aurrera jendea aldatuz doala, eta lotu egiten dela. Kontu serioei irakurketa ironikoa egiten diegu.

Badirudi umore gutxi dagoela musikaren alorrean…

Bai. Oso zaila da barrea aurkitzea kantuetan; eta hori pena da. Gure taldearentzat, aldiz, umorea ezaugarri garrantzitsuenetakoa da: kantuetan, jarreran, hitz egiteko moduan…

Zer da musika alorretik harritu zaituena, bertsolaritzatik etorrita?

Bertsolariok muga malguak ditugu. Saioetan, afarietan... bertsotan aritzen gara. Bukaera non dagoen ez dugu jakiten askotan. Musika alorra, berriz, askoz metodikoagoa da, eta alderdi ezkutua ere badu: talde lanean egiten den prestaketa...

Musika bidaiatzeko modu bat da zentzu zabalenean?

Bai. Gure diskoak bidaiak dira. Kantuek lurralde askoren erreferentzia dute. Gure musika geografikoa da. Musika kritikariek gu etiketatzeko zailtasunak izaten dituzte; leku ezezagun baten gaude. Eta horrek balio handia du guretzat eta entzuleentzat.

Hiru lan kalean, eta kontzertu dezente bizkarrean. Dagoeneko eroso sentitzen al zara abesten?

Bai. Nabaritu dut bilakaera, nahiz eta ez dudan nire burua abeslaritzat. hogeita bost urte daramat bertsotan, eta oso zaila da klitxea kentzea. Ez nekien kantari moduan zer egin, eta zailtasunak izan nituen erritmoarekin, abestiak memorizatu beharrarekin...

"Gure jainkoak dira baleak, eta ilargiak jartzen ditu legeak". Inoiz esana dute gu garela Europako indioak. Badugu antzekotasunik beste indioekin?

Badugu historia paralelo bat. 150 bat urtetan, XVI. eta XVII. mendeen artean bi nazioak gurutzatu egin ziren, eta hizkuntza eta interes komertzialak konpartitu genituen. 500 urte geroago, nazio txiki eta kolonizatu biok nortasun eta hizkuntza propioei eusten diegu.