Beti esan dut idaztea niretzako kondena dela, azkenean frakasoa dela. Baina alde horretatik esan nahi nuke, besteetan ez bezala, nobelatxo hau idazteko garaian orrialde batzuetan gozatu egin dudala.

Aurretik Entzungailua argitaratu nuen, eta ideia hari jarraituz sortu zen hau. Nolanahi ere, liburu biak erabat autonomoak dira.

Uste dut nire liburu gehienetan bezala jolasa dagoela hemen ere, titulutik bertatik hasita. Ez dut dena argituko, azkenean irakurleak ikusiko du bi nobela laburrak zertan gelditzen diren. Protagonista nire alter egoa-edo da. Askotan erabiltzen dut alter egoa nire buruari barre egiteko, uste dut oso ariketa sanoa dela. Noski, nire buruari barre egiten diot baina tarteka besteei ere egiten diet barre. Eta esango nuke liburu honetan ni izan nintekeen hori nahiko txoro moduan-edo gelditzen dela, gizona autista samarra dela. Kosta egiten zaio jendearekin komunikatzea -niri ere gertatzen zait hori; ziur aski horregatik idazten dut-. Beno, baina nobelan dabilen pertsonaia txoro horrek nobela bat idatzi nahi du, eta ezin du nobela hori idatzi. Azkenean zerbait idazten du, baina uste du ez dela gai eta idazle guztiek egin nahiko genukeena egiten duela, ez idatzi. Edozein aitzakiz baliatzen da lanari uzteko. Sekula ez dakizu esaten duena serio hartu behar zaion, baina egoera oso berezitan oso gauza jasoak ere esaten ditu.
---------------------------------------------------------------------------

Umore beltzuria, absurdoa eta ironia agertu ohi izan ditu Karlos Linazasorok helduentzat idatzitako prosazko liburuetan. Bada, horietarik inoiz baino gehiago dago bere azken lanean, Bestiarioa. Hilerrikoiak. Bi nobela llabur izenburu adierazgarria duen liburuan. Tolosarraren alter egoa izan daitekeen gizon bat du protagonista: T-n bizi den K liburuzaina. Urtebeteko eszedentzia hartu zuen nobela on bat idazteko asmo sendoarekin, baina, nola diren gauzak, hau dela eta bestea dela, konturatu denerako bederatzi hilabete joan zaizkio ia lerrorik idatzi gabe. Beldurraren zimiko batek astintzen du, baina ez erabat kokiltzeko moduan. Hiru hilabete luze gelditzen zaizkio, azken batean, serio idazten hasiz gero orrialde piloa borobiltzeko nahikoa denbora. Patuak besterik erabakitzen du, ordea. Doi-doi idazten hasteko aukeratzen duen egunean, izeba Amali hiltzen da. Hiletak eta beila kontuak batere maite ez dituen arren, harenera joan beharra du, etxera soldata ekartzen duenak hala eskatzen diolako, bereziki. Eta heriotzak izan badela erakutsi nahiko balio bezala, handik gutxira lehengusu txiki-txikia duen baten beilara ere joan beharko du. Eta horrek bereak ekarriko ditu.