Bermeoko tala hankapean duen tala da Almike, milaka urtetan Bermeoren patrika betetzen duen herria. Auzoa deitzen diote bermeotarrek, beraiek eta almikearrak bi direla argi asko adieraziz. Haiek ere, beste direla azaltzeko jaiak egun bera ospatuz egiten dituzte. Bermeo handikian barraka zatarrak nagusi ziren artean Almikeko zumardian idi-buztarriak pasieran zebiltzan, itsaso estropada zaleari zeinek baino zeinek kopetako dotoreagoak erakutsi...

Zumardi ederra da bai Almiken. Bermeoko Lameraren parekoa. Bikiak ez badira ama berak herendutakoak. Izenean besterik ez dute aldea: kolonoen alamedatik eratorritakoa bata eta zuhaiztiarenetik bestea. Gazteleraz alameda hitzak hostoz jantzitako zerua duen kale edo ibilbide zabala adierazten du; garai batean alamozkoak (guretzako zurzuria Populus alba, makala Populus nigra eta lertxuna Populus tremula). Kale horien egitura geurean ezarri zenean zumarrezkoak (Ulmus sp.) izango zirenez, itzalpe horiek euskaraz zumardiak dira.

Harrigarria da bada Almikekoa. Itzelezko zumarrak ditu, egun inon gutxi ikusten diren horietakoak. Duela berrogei bat urtetik hona milaka eta milaka zumar hil dituen grafiosiaren eraginez pixkanaka bakantzen ari dira hemen ere. Tarteak bururik gabe betetzen ari dira. Beheko nagusien lamerako zumardiaren tankera eman nahian aldatutako zurzuriak-udaletxe bera, zinegotzi bera, lorazain bera... kolonizazio bera- zumar amonen hanketara makurraraziak ditu mendebalak. Nahasian XX. mendean itzaletarako baino lorazainen kuttunak izan diren ezkiak (Tilia sp.), indigaztainak (Aesculus hippocastanum) eta zume negartia (Salix babylonica). Panorama hau ezagututa, zumardiko karrejoan buztarria eta harriaren artean idiak lez zumarrak mangata, akituta lirateke... Eskerrak itsasoa eta bere mendebalaren bizi-pozari!