Kontzientzia zama daukagun bitartean, bekatua existitzen da. Badago gizarteak ontzat hartzen duen bekatuari buruzko definizio orokor bat eta baita bekatuen sailkapen nagusi bat ere -hiltzea, bortxatzea, lapurtzea...-. Bekatu hauek edo legezkoak ez diren jokabide hauek katalogatuta daude eta horietakoren batean eroriz gero, bakoitzari dagokion zigorra ere zehaztuta dago. Horiek ez zitzaizkidan interesatzen libururako. Eguneroko bizitzan, ordea, bekatu handi hauetatik aparte ibiltzen gara, eta hala ere, ongiaren eta gaizkiaren marra fin horren harian sentitzen dugu geure burua. Ongi al dago hau egitea, bestea esatea, hurrengo hura sentitzea?

Nork bere moralaren arabera erabakitzen dugu zer den bekatua edo egingarria eta zer ez. Baina guk eta gure bikoteek, guk eta gure seme-alabek, guk eta gure lankideek, guk eta gure lagunek, ingurukoek, bakoitzak ongiaren eta gaizkiaren arteko marra fin hori leku ezberdin batean kokatzen dugu. Niretzako bekatu dena baliteke aldamenekoarentzat ez izatea. Eta hortik dator gaur egungo gizartean pairatzen ari garen sufrimenduaren eta ez ulertuaren zati handi bat.

Batetik, bekatu denaren eta ez denaren artean dagoen marra mugitu egin dela adieraztea. Bestetik, lehen bekatutzat hartzen ez ziren hainbat gertakizun, sentimendu, adierazpen... orain bekatu direla adieraztea.