Pentsaera berri bat ekartzera datorren ezohiko lana, irakurlea ezlekutzen duena da Kultura eta identitate erbesteratuak (Nomadologia subalternoak) izenburuarekin Imanol Galfarsorok eskaini digun hauxe, Joxe Azurmendi pentsalariaren hitzetan esateko. Anti-neoliberala dugu bokazioz egilea, eta ironia probokatzailea arma harturik ekartzen ditu liburura egungo munduak dauzkan arazoen gainean urte askotan egin dituen gogoetak. Nazioa, humanismoa, filosofo berriak, kolonialismoa zein post-kolonialismoa eta beste hainbat gai ditu hizpide apunte moduko hauetan, baina ez da ondoriotara iristen, ez duelako adostasuna bilatzen bidaiariaren, kosmopolitaren edota abertzalearen kontura ironizatzen duenean.

Henning Mankell idazle suediarrak gazteentzat idatzitako tetralogiaren laugarren eta azken liburua plazaratu du Erein argitaletxeak euskaraz, Bidaia munduaren amaierara izenburuarekin. Haur zelarik ezagutu genuen Joel mutiko protagonistak dagoeneko hamabost urte bete ditu. Oso txikia zenean gelditu zen ama gabe, aitarekin utzi umea eta etxetik alde egin baitzuen amak. Hura ezagutzeko irrika izan du Joelek beti barruan, eta nobela honetan lortuko du bere nahia. Haatik, aita hilko zaio. Baina hori jazo aurretik, iraganean zer gertatu zen benetan jakin nahiko du mutikoak, iruditzen zaiolako ama batek ez duela besterik gabe alde egiten, aitak izaten direla desagertzen direnak.

Anaia bikia urtegian ito zitzaion hamabi urteko mutikoa da Aitor Aranak idatzitako kontakizun honen protagonista. Anaia galdu zuenetik, etxeko txakurrak haren izenean hitz egiten diolakoan dago, eta gurasoak oso kezkatuak dauzka bere jarrera horrekin, zeren kontatzen diena sinesten ez diotenez, beti haserre dago, inorekin hitz egin nahi gabe. Psikologoarengana eraman dute, baina alferrik izan da hori ere. Orduan, familia batekin bizitzeko gogoz dagoen Zaharren Egoitzeko gizon bat etxera ekartzea erabakiko dute gurasoek. Hasieran mutikoari ez zaio haien asmoa piperrik ere gustatzen, baina behin aitona ezagutu eta gero, gauzak aldatzen joango dira, batik bat jakiten duenetik altxorrak bilatzea izan duela hark lanbide. Urtegiko misterioa argitzen lagun diezaioke!

Euskal Herriko Unibertsitateko Tantak hezkuntza aldizkariak, ohi bezala, artikulu sakonak plazaratu ditu. Azken zenbakian azaltzen diren gaien artean, honako hauek daude: Axier Huegunen Emozioak eta gorputza hezitzaileen harreman-trebetasunen prestatuntza bidean: esperientzia baten azterketa; Paula Elosuak egun indarrean dauden autokontzeptuaren eredu teorikoen artean hedatuena den Shavelson-ena oinarri duen AFA-A eskala euskaratzeko ematen dituen arrazoiak; Iñaki Pikabearen Haur hezkuntzako eta Lehen hezkuntzako ikasgeletan ahozko euskara hobetzeko esku hartzeko programa; Mikel Haranburuk Piageten ibilbide psikologikoaz eginiko azterketa, eta Juan Carlos Tójarren Ebaluazioan egoten diren zehar-iritziak eta honetarako kalitate irizpideak.

Mikel Alonsoren 573 argazki koloredunen laguntzaz osatu du Juan Mari Arzakek ehun errezeta biltzen dituen liburu hau. Sukaldaritza-ildo soil »baina ez txepel» bat erakusteko asmoarekin berariaz moldaturiko formulak dira, erraz egin daitezkeenak, baina ukitu bitxiez apainduak, arrautza frijituak baino errezeta landuagoak egin nahi dituen edonorentzat aproposak. Gaur gaurko sukaldaritza agertzen du Juan Mari Arzakek lan honetan, bertako eta kanpoko osagaiekin egindakoa. Eta irakurleari erosketak egitean gauzak erraztearren, errezeta bakoitzak bereak dituen osagaiez gainera, dendan aiseago aurkituko ditugun ordezko elikagaiekin aritzeko aukera ere eskaintzen du.

Kontuan harturik munduan ez dela giza talderik hizkuntzarik ez duenik, hizkuntzak gure izatean eta gure bizitzan duen garrantziaz ohartarazteko helburuarekin osatu du Xabier Monasteriok Mintzairaren miraria, hamar ataletan banatutako liburua: mintzamenaren sorreraz historian zehar esan direnak; mintzairaren ezaugarri, funtzio eta osagaiak; mintzairaren eta kulturaren arteko elkarregina; hizkuntza aniztasunak dauzkan arriskuak, eta hiztun ororen eskubideak azaldu ditu besteak beste.

Aostatik Torinora, Triestetik Kroaziako Rijekara, Padua eta Venezian zehar ibili zen Anjel Lertxundi 2004ko udan, Berria egunkarian azalduko ziren idazlan batzuk osatzen. Eta hain zuzen ere, hamar erreportaje haiek dira, orraztu eta gero, Alberdania argitaletxeak eta Berriak elkarlanean liburu formatuan eskaintzen dituztenak. Begiak erne, belarriak zabal eta literatur zein historia oroimenak etengabe astinduz aritu zen Anjel Lertxundi bere bidaldi hartan. Hegazkinez iritsi zen Torinoko Caselle aireportura. Eta hegazkinez joan zen baita ere hainbeste hunkituko zuen Triestera, baina bestela trenez ibili zen gehiena. Jendearekin »eta bereziki taxistekin» ahal zuen guztietan egungo zein atzoko Italiaz mintzatzen, bere idazlerik maitatuenen lanetan agertutako historiako gertakizunak gogoratzen, D’Anunzioren faxismoari aurre egin ziotenak oroitzen, zinegile neorrealisten filmak ahaztu gabe, Giotoren erakustaldia bisitatzen, Italian dagoen hizkuntz aniztasunari behin eta berriro erreparatzen, gerrillari suizidak ez direla gaur goizekoak jabetzen, minbiziarekin borrokan Triesten ari zen Soriako idazle batekin kontu-kontari...