Iragarki askotan plazaratzen dira arrainak dituen onurak osasunarentzat. Azken aldian, batez ere azido graso polisaturatuak dira gehien azpimarratzen direnak, baina ingurumenaren poluzio gero eta handiagoak ikerlariak kezkatu ditu. Hau dela eta, Frantziako lau itsasertzetan arrantzatutako arrainaren egoera aztertu nahi dute, beruna, merkurioa eta kadmioa bezalako metal astunen maila neurtzeko. Burutuko den lanaren izenburua "Asko kontsumitzen diren itsas produktuen nutrizio-onuren eta metal astunen eraginaren ebaluazioa" da eta urrian hasiko da. Bertan, arrantza komertzialaz gain norbanakoen arrantza ere aztertuko da eta Elikagaien osasun-segurtasunerako agentzia frantsesak (Afssa) eta Ikerketa Agronomikorako Institutu Na- zionalak (INRA) zuzenduko dute. Ikertuko diren lau lekuak Lorient, Toulon, Le Havre eta La Rochelleko portuak eta hauengandik 20 kilometroko perimetroko ingurua izango dira. Aleatorioki hautatutako pertsonei itsas produktuekiko dituzten ohiturei buruz galdetu ondoren, analisi biologikoak egingo zaizkie arestian aipatu berun, merkurio eta kadmio maila ezagutzeko. Azkenik, elikatzeko erabiltzen diren itsas produktuen kalitate nutrizionala eta kutsadura-maila ebaluatuko da. Behin-betiko emaitzak 2005eko udazkenean izatea espero da.
Hainbat estatutako osasun arduradunek, arrain batzuen merkurio-maila handia dela eta, arrain kontsumoa mugatzea aholkatu dute, batez ere, gazteen eta haurdun dauden emakumeen kasuan. Beraz, ikerketaren emaitzaren zain geratuko gara.

Orain gutxi, izakiak katalogatzeko sistema posible baten berri eman genuen eta baita abisatu ere gai horren inguruko berriak etenik gabe sortuko zirela, batez ere zientzialarien arteko eztabaida bizi-bizia delako.
Aste honetan beste eztabaida baten berri eman nahi dugu: posible izango al da egunen batean txori, igel edota tximeleta bat barra-kode batekin katalogatzea?
Biziaren Barra-kodeketarako Elkarteak baietz uste du, izakiak barra-kode genetikoarekin katalogatzea posible delakoan daude. Horretarako cytochrome c oxydase I (COI) deituriko genea aukeratu dute. Aipatu genea mitokondrioetan kokatzen da eta badirudi nahikoa dela espezieak bereizi ahal izateko.
Arestian aipatu elkarteak bi azterketa argitaratu ditu beren asmoak baieztatzeko. Azterketa horietako batean 260 txori-espezie aztertu dira eta bestean Astraptes fulgerator tximeleta-espezieko 480 espezimen aztertu dira. Azken kasu honetan espezimenak heldutasunera ailegatzean 10 espezietan biltzen dira.
Azterketen ondorioek ez dituzte konbentzitu zientzialari gehienak eta are gehiago, azken hauek ez dute uste gene bat bakarra nahikoa izan daitekeenik espezieak bereizi ahal izateko.