Ingalaterraren kontrako partiduan Zinedine Zidanek Frantziako futbol taldea salbatu duela erratea ez da gutxi: bi ostikoz irudiz Frantzia osoari eman dio duela bi urteko munduko txapelgoan, lehen lehiaketatik beretik jasan galtzearen ahalkearen mendekua. Ez ote du berdin egin Valeron jokalariak Espainiak Errusiaren aurkako jostaldian, herria peko errekara amiltzetik ekidinez? Zizouk, hala ere, badu frankoren ustez, anitzek ez duten kalitatea: izugarrizko balentriak obratzen dituen arren, telebistetako pantailetan umildade erraldoia erakusten du. Badakigu, halaber, kirolarietan gehien ordainduetako hiruetarik bat dela.
Barthez atezainak Bekhamek tiratu penaltia gelditu zuen. Bera ere apaletarik dela ematen du, ezen nola egin duen galdatzen dion kazetariari ihardesten dio «atezain izan eta izanen ez delako ez dezakeela ulertu!» Zizou, Lizarazu eta Barthez-ek osatzen zuten 1998an Parisen nagusitu zen taldearen ardatza eta itxuraz, jokoan gero eta joanago, futbola misterio mistiko bihurtzen zaie. Zizouk ere ez dezake esplika bi golak nola sartu dituen denbora gehigarriaren azken bi minutuetan. Kirola ote da? Erokeria agian? Herio mehatxuagatik hondar hatseraino eroaten den biziaren ikurra behar bada?
Maila horretan frantses futbol taldea sostengatzea baino ez zaigu geratzen. Eta Greziakoa, bistan dena...