Aspaldi honetan askoren gogoan dagoen zerbait baieztatzera heldu da Peter Lyman eta Hal Varian Kaliforniako Unibertsitateko ikerlarien azterketa: alegia, informazioaren hazkundea izugarri handitzen ari dela.
Hala, eta aipatu ikerketak eman dituen datuen arabera beti ere, 1999 eta 2002 urteen artean munduan produzitu den informazioa %30 hazi da.
Lymanen ustez, gizakiaren ekologia aldatu egin da arras, ia bat-batean edozein gertaera, datu, ekintza edo dena delako erregistratzeko joera nagusitu baita.
2002. urtera mugatzen bagatzaizkio eta euskarri optikoak, magnetikoak nahiz, papera kasu, bestelako formatuak kontuan hartzen baditugu, 12 hilabeteko epe eskas horretan ekoitzi edo sortutako informazioa gordetzeko 500.000 liburutegi handi beharko lirateke. Ez da harritzekoa, beraz, enpresek informazioa gordetzeko sistema berriei gero eta arreta handiagoa paratzea.
Informazioaren hazkunde erraldoi honen haritik, ikerlari askoren erronka informazioa era eraginkorrean antolatzea, laburtzea eta aurkeztea dugu. Lyman eta Varianek, esaterako, milioi bat megabyteren parekotzat jotzen duten terabytea edota exabytea (milioi bat terabyte) aukeratu dituzte euren emaitzak aurkezteko unitate gisa.
Gauzak honela, Lyman eta Varian ikerlarien azterketak erakusten duenez, 2002an euskarri guztietan metatutako informazio-kopurua 5 milioi terabyte ingurukoa izan da. Kopuru horren %92 euskarri magnetikoetan edo disko gogorretan gorde da eta elektronikoki irrati, telebista edota Internet bidez barreiatu den informazioa 18 exabytekoa izan da.
Datu estatistiko gehiago: Amerikako Estatu Batuetan pertsona batek 11.916 paper-orrialde kontsumitzen ditu urtean eta hilean batez beste 25 ordu pasatzen ditu Interneten. Europar batek, berriz, 7.280 paper-orrialde kontsumitzen ditu urtean eta Interneten hilean pasatzen duen ordu kopurua 11,5ekoa da.

Satelite bidezko seinaleak hartzen dituzten antena parabolikoak ez dira, bereziki, eraikinetako apaingarririk politenak izaten, eta are gutxiago inguru arkitektoniko historikoetan baldin badaude, Atenasen gertatzen den moduan. Greziarrak ahalegin handiak egiten ari dira tresna antiestetiko hauen itxura egokitzeko eta sistema berri bat lantzeari ekin diote. Helburua zera da, 36 zentimetrotik beherako pantaila planoa eta margo bidez kamuflatzeko aukera emango duena lortzea, hartara ez luke begietara horren bortitz joko.
Greziarrentzat, bestalde, faktore historiko eta estetikoez gainera, bada beste elementu bat satelite bidezko sistema hartzaileak albait azkarren egokitzera behartzen duena: faktore geografikoa. Hain zuzen ere, nazio honek milaka uharte txiki ditu eta baita gune menditsu isolatua ere, eta kasu hauetan lurreko sare bidezko loturak izugarri zailak izaten dira. Esan gabe doa, lurrikaretarako joera ere badela bertan.