Funtsean, iruzkin bilduma bat dela.

Liburuez aritzeko orduan, batzuek epaitzea lehenesten dute; beste batzuek, ostera, ateratzea, atzematea. Epaiketa ala arrantza, hori da auziaren iltzea. Iruzkin konkretuetan nahasita datoz biak, jakina. Baina desberdina da liburuaren aurreko jarrera, oinarrizko bultzatzaile gisa bata ala bestea sentitu. Horrez gain, iruzkinak egiteko orduan ere bada beste arriskurik. Gerta daiteke liburuak iruzkingilea itotzea, eta orduan iruzkingileak ezin dio liburuari protesirik asmatu, eta mugatzen da liburuaren pasarteak edo solapa hitzez hitz kopiatzera. Eta beste arriskua da, iruzkingilearen nortasunak liburua bera zapaltzea, eta orduan gertatzen da liburuaren arrastorik ere ez dagoela bere iruzkinean, edo bestela edozein libururi egokitzeko moduko iruzkina dela han agertzen dena.

Jakina baietz. Bi gehiegikeria horien artean daude iruzkin izena merezi duten eskribuak. Eta niretzat iruzkin ideala da, liburuari ondo datorkion protesia asmatu eta liburua bera biziberritu, mugiarazi eta hegaldarazten duena.

Ez ditut hautatzen. Batzuei egiten diet, horrela ateratzen zaidalako, eta beste batzuei ez, zergatik ez dakidala. Liburu batzuk asko gustatzen zaizkit, baina ez dakit zer esan haiei buruz. Egia esan, ipuin liburuak-eta, zailagoak zaizkit askotan iruzkintzeko. Saiakera denean, berriz, ideiak laburbiltzearekin nahikoa izaten da askotan, baina ipuin liburu bati haria topatzea nahiko zaila izaten da.