«ELKARREKIN HOBE, BAINA EZ NAHASI-MAHASIAN»


2002ko apirilaren 28an
Kazetaritza independenteak herritarren babesa du arnas
Zer zen maiatzaren 1a frankismoaren garaian? Zein giro bizi zen eta nork ospatzen zuen?

Franco diktadorearen garaian, langileek debekatua zeukaten maiatzaren 1a ospatzea, diktadoreak debekatu egin baitzituen legez langileen era guztietako manifestazioak eta bilerak. Francok sindikatzeko, elkartzeko eta adierazteko eskubide guztiak ezereztu zituen. Egun horretan langileek beren kalapita eta iskanbilekin (horrela izendatzen zituen Francok agerraldiak) trabarik egin ez ziezaieten, San Jose Langilearen eguna jarri zuten indarrean, Elizaren onespenarekin. Horrelaxe urardotu zuten egun horren betiko esanahia, anaitasun faltsuzko itxura sakratu-katolikoen bidez. Ostu egin nahi izan zion langileriari beti langile-klasearen jabetzakoa izandako egun horren esanahi erreibindikatiboa, elkartasunezkoa eta borrokazkoa.
Eta, entretenituta egon gintezen eta egun horretan kalera ateratzeaz ahaztu gintezen, telebista baliatzen zuen diktadoreak (orduan indarra hartzen ari zen telebista). Goizean, zezenketa handi bat jartzen zigun; arratsaldean, berriz, futbol zelairen batean egiten zuten dantza folklorikoen erakustaldi handi-mandi bat. Falange espainoleko eta JONS talde politikoko sekzio femeninoak antolatzen zuen, eta ehunka pertsona agertzen ziren dantzan. Gehiegikeria itzela, benetan. Eta, denak telebistari itsatsita: kanal bakarra zen orduan, eta programa harixe begira. Dena ondo mendean izaten zuen.
Diktadorearen parafernalia hura gorabehera, langileok manifestatzen saiatzen ginen, baina grisek (polizia nazionala grisez janzten zen) berehala eragozten zituzten ahaleginak, zartakoz, tankez eta urez. Maratoiak ziren orduko haiek, ez manifestazioak. Ehunka lagun atxilotzen zuten beti, eta manifestazioek zezen plazako bigantxen korriden antz handiagoa zuten beste ezerena baino. Grisak ziren bigantxak, jakina. Hantxe ibiltzen ginen langile ezkertiar guztiok, siglak alde batera utzita. Denok etsai bakar baten kontra borrokan; diktaduraren kontra, alegia. Francoren erregimenak langileriaren parte handi bat menderatua zeukan, 10 orduko lanegunen bidez.
Laurdena sartzea esaten genien soberako bi ordu horiei, 8 orduren laurdena ziren eta. Eraikuntzan behintzat 10 orduko laneguna izaten zen, eta larunbat osoa ematen zen lanean. Ni neu igande-goizetan ere aritua naiz. Horrelaxe ergeltzen zuen jendea diktadoreak. 1963. urtean, bai neuk, bai lankideek, bi urtetan zehar lanegun izandako hamaika igande eta gau lurperatu zuen Ansioko laminazioko trenak. Zenbait egunetan, goizeko zortzietan sartzen ginen eta hurrengo goizeko seietan atera. Tortilla frantsesa eta ogia ematen ziguten afaltzeko, eta ari ahala jan behar izaten genuen. Ez zegoen gelditzerik; etengabe bota behar izaten zitzaien hormigoia laminazioko trena sustengatzeko milaka metro kubikoko zapatatzarrei. Seietan ateratzen ginenean, ordu bata arte izaten genuen lotarako, eta arratsaldean lanera berriro. Honela zioten langileek: «sartzeko ordua badakigu, irtetekoa ez». Langilezainak, berriz, beti zelatan izaten genituen, makila eskuan zutela.


FRANCOREN HERIOTZAREN ONDOREN, ZATIKETA ETORRI ZEN.

Eta, Franco hil ondoren, nola ospatzen zen langileen eguna?
Franco hildakoan, bizitu egin zen kontua, baina langileen zatiketaren egun seinalagarri bihurtu zen maiatzaren bata. Alde batean, Suarezen erreforma frankista (trantsizioa) bere hartan onartu zutenak zeuden, hots, erregimeneko faxistak beren krimenen erantzukizunik gabe utzi zituztenak. Horietakoak izan ziren Carrillo eta PCE (zirenak eta ez zirenak irentsi zituzten), baita Felipe, PSOE eta UGT ere (Suarezekin batera, hantxe atera ziren langileen kontrako Moncloako Paktu ospetsuaren argazkian). Lotsagarria, benetan. Beste aldean, etena aldarrikatzen zuen ezkerra zegoen. Inguru horretan zebiltzan talde abertzaleak, hala nola, EMK, ORT, ETA, CNT, LAB, CCOO eta USO sindikatuen parte bat eta independenteak, zein ugari baitziren.

Nola ikusten duzu gaurko euskal langileria? Ba al du zerikusirik frankismoaren garaikoarekin?
Zerua eta lurra dira gaurko euskal langileria eta frankismoaren garaikoa. Diktadorea agintean zenean, guztiz bat eginda aritu ginen sozialistak, komunistak, anarkistak, abertzaleak eta nazionalistak. Ñabardura hutsak ziren diferentziak; ekintza bat edo bestea komeni zitzaigun izaten zen kontua. Maiz biltzen nintzen Nicolas Redondorekin, Morin komunistarekin, Lalorekin (Patxi Lopez PSEko egungo idazkari nagusiaren aitarekin), Josu Ibarrolarekin (pintorearen anaiarekin), Sartoriusekin (Madrildik etortzen zen), Tuerosekin, Txabi Etxebarrietarekin, Vicente Moriones buru anarkosindikalistarekin. Azken honek bi urte igaro zituen nazien sarraski lekuetan. Francok 16 urteko zigorra jarri zion, eta 12 urte bete zituen; Barakaldon hil zen. Hitz bitan esanda, ezkerreko buru nagusi guztiekin elkartzen nintzen.
Estatuko UGT eta CCOO sindikatuak alderdi politikoen transmisio-korrea dira, gaur egun. Kasta sindikala osatu dute buruek, eta suntsitu egin dute asanbleen mugimendua. Langileen bozeramaile izendatu dute beren burua, baina langileen bizkar: burokratez josi dituzte bulegoak, ezkutuko paktuak egiten dituzte, ez dute zalantzan jartzen kapitalismoaren politika liberala eta eroso sentitzen dira altxor publikotik diru ugari jasoz (ez dute onartu nahi, baina horregatik dauzka gobernuak kontrolpean). Gainera, enplegatzaileen boterea ahotan hartuz gero, suhiltzailearena egiten dute. Muturreko jarreraren bat hartzen dute tarteka, imintzio moduan, beren burua zuritzeko, baina berehala makurtzen dira. Bizkaiko Labe Garaietako borroka da adibide. Madrilera joateko ibilaldi bat antolatu zuten, gogor zebiltzan itxura egiteko, eta, azkenean, ia txintik atera gabe, milaka lanpostu desagertzea onartu zuten. Gainera, UGTko eta CCOOko buruek eta afiliatuek hartu zituzten lanpostu onenak. Europako sindikalismoaren pareko «entxufismoa» lortu dute. Berebiziko higuina ematen dit, benetan.

BERRIZ ERE BATASUN SINDIKALA LORTU NAHIAN.

Euskal langileriari dagokionez, nola ikusten duzu langileen mugimendu antolatua?
Erabat zatituta daude Euskadiko langileak. Batetik, UGT eta CCOO daude, biak Madrilgo paktuen mende. Jakina, agintea duenak ordaintzen du. Bestetik, ELA sindikatua, ETAren indarkeria bakarrik existitzen delako uste osoan. Eta, gaitzetsi artean, ezin da akordiorik egin LABekin. Nonbait, ez dira indarkeria langileak kaleratzea, kontratu-zaborrak, behin-behinekotasuna, laneko istripuak, etxebizitzarik eza eta erretiratu askoren pentsio urriak. Enplegatzaileek ez dute zertan gaitzetsi milaka langileren miseria eta pobrezia. ELAk, hala ere, eguneroko aitortza eskatzen dio LABi. Patronala errugabea da. Gora patronala.
Hipokritak. Gezurtiak. Alderdi eta aita duzuen EAJk gaitzesten al du, bada, euskal presoen dispertsioa? EAJk eta Mugica Herzogek antolatu zuten dispertsioa. ELAk ez dio muzin egiten langileak jipoitzen dituzten ertzain torturatzaileekin hitz egiteari. Hori ez al da indarkeria? ELAk ez al du gogoan berdinak direla oraingo LAB eta batasun sindikalaren garaikoa? Zergatik ez zioten eskatu orduan orain eskatzen diotena? Denak makur-makur, Madrileko eta hemengo barne ministroen esanera. Nahiago dute Madrilen alde egon, eta EAJren alde, honen terrorismoaren kontrako txilibitu-hotsari men eginez. Eta, ahaztu egiten zaie LAB klase-sindikatua dela, euskalduna, eta preso ugari duela esterminazioko kartzeletan. EAJren leloaren aldekoek irabazten dute ELAn: egin dezagun denok ezker-abertzalearen kontra. Honelaxe esan beharra dago: ozen eta garbi. ELAk gogoan izan behar du presondegietako funtzionario oso zakar eta erasotzaileak dituela afiliatuen artean. Hori ez al da terrorismoa? Galde diezaietela euskal presoei eta preso komunei.

Egin al daiteke zerbait, berriro batasun sindikala lortzeko?
Euskal sindikatuen arteko batasun sindikala sindikalismoak politikari gaina hartzen dionean iritsiko da, eta, batez ere, ELAk alde bateko eta besteko indarkeria ikusten dituenean. Bestela esanda, langileen kontrako enplegatzaileen indarkeriari nahiz Aznarren Gobernuarenari hobeto erreparatzen dienean, hortxe baitaude miseria, txirotasuna, langabezia, kaleratzeak, langile elbarrituak eta abar. Gogora dezala ELAk haiek ere oihukatzen dutela "langile kaleratua, enplegatzaile zintzilikatua". Hori ere indarkeria da, ezta? Edo, itxura egiteko esaten dute? Adieraz dezatela garbi. LAB beti dago hitz egiteko prest, baina ez da sekula jarriko belauniko. Izanik gabeko batasunak ez du ezertarako balio. Programak eta ekintzak behar ditu benetako batasunak. Eta, langilea da galtzaile, beti bezala. Alabaina, ELAk hausten du batasuna. Dena den, optimista naiz. Ezker abertzalearen indarrean sinesten dut, EAJko burukideen, haien diruaren, haien aulkien eta Madrilen menpe ez gaudelako. Maiatzaren 1ean, elkarrekin bagaude hobe, baina ez nahasi-mahasian. Eta, izanik gabeko batasunik ere ez dut nahi.

DENAK GLOBALIZAZIOAREN KONTRA.

Zer eduki eman beharko genioke Euskal Herrian datorren maiatzaren batari?
2002ko maiatzaren 1ean, globalizazioaren kontra aritu behar dugu denok. Ezin dugu Europa eraiki milaka milioi gizakiren miseriaren eta txirotasunaren lepotik. Ez dugu nahi Europa intsolidariorik, esplotatzailerik, militaristarik, merkantilistarik eta matxistarik. Elkartasuna, justizia eta aberastasun berdina nahi ditugu munduko biztanle guztientzat. Bizimodu honetan, bada Jaungoikoa baino ardurakoagoa den kontu bat: inork ez du odol-jario ibili behar, hurkoa hobeto bizi dadin. Egia esan Somaliako umeen lodiera berdineko izterrak ikusi nahiko nizkieke apezpikuei, bankeroei, eta politikoei


Azkenak
2025-06-19 | Axier Lopez
Banco Santanderrek armagintzan eta genozidioan duen parte-hartzea salatzeko ekintza egin dute Azpeitian

Azpeitiko Elkar-ekin taldeak protesta ekintza egin du asteazken gauean. 1.000 kilo obra-hondakin utzi dituzte bankuko sarreran, hildakoak irudikatzeko panpinak jarri eta porlanez zikindu dute egoitza.


Iruñeko eta Gasteizko gertakarien gaineko erantzukizuna aitor dezala eskatu diote Espainiako Gobernuari

78ko Sanferminak Gogoan plataformak eta Gasteizko Martxoak 3ko ekimenak bat egin dute espainiar estatuak gertakari latz horietan bere erantzukizuna onartu eta biktimen aitortza ofiziala egin dezan. 'Estatua Erantzule!' izena darama kanpainak.


Prostituzioa debekatzeko lege proposamena aurkeztuko du Espainiako Berdintasun ministroak irailean

Birritan saiatu da PSOE legea aurrera ateratzen. "Berriro ekingo diogu, beharra bertute bihurtu behar dela uste baitut. Benetan, unea dela uste dut", adierazi du Ana Redondo Berdintasun ministroak.


BVE talde parapolizialak gutxienez 40 lagun hil zituen 1975 eta 1983 artean, Iñaki Egañaren arabera

Iñaki Egaña historialak Impunes (Txalaparta, 2025) liburuan dio frankismoak talde parapolizialetara jo zuela errepresioa "itxurak mantenduta" ezartzen jarraitzeko, eta beren kideen "inpunitatea" azpimarratu du. Duela 50 urte sortua, bederatzi... [+]


Teresa Zavaleta 
“Euskararen bidez Euskal Herriko egoera politikoa ulertu nuen”

Argentinarra da, baina sustraiek errotzen dute. Euskararekin maiteminduta dago, 25 urterekin ikasten hasi zenetik. Arbasoetako batzuk Euskal Herrikoak zituen, Soraluzekoak eta Azagrakoak, eta bizpahiru urterekin hasi zen Arrecifeseko Euskal Etxera joaten; arbasoa sortzaileetako... [+]


PSNko idazkariorde Ramón Alzórrizen dimisioak ustelkeria eta krisi politikoa Euskal Herrian kokatu ditu

María Chivite Nafarroako Presidentearen "konfiantza galdu" duela eta, Ramón Alzórrizek PSNko idazkariorde nagusi eta Nafarroako Parlamentuko bozeramaile izateari utziko dio. Bere bikotekidea Servinabar enpresan lanean aritu zela publiko egin ostean eman du... [+]


Papax Fagoaga, mutil-dantzaria 1970eko hamarkadatik
“Ezin nuen ulertu emakumeok herriko bestetan ezin genuela mutil-dantzetan parte hartu, horregatik hasi nintzen dantzan”

Elkarrizketa ilustratzeko erabili dugun argazki nagusia 1970eko hamarkadan hartua da. Erratzuko plaza festetarako apainduta ageri da, ezpelez atonduriko ohiko eszenatokiarekin eta etxetik etxera zintzilik, dilindan dauden xingolekin. Urrunean bi soinulari agertzen dira, Maurizio... [+]


Faxismoaren aurka borrokan, munduan zein Euskal Herrian

Lanaren Ekonomia irratsaioan faxismoaren gorakada aztertu dugu, munduan eta Euskal Herrian gertatzen ari dena.


Aroztegiko Elkartasun Komiteak salatu du bi kidek jazarpenak eta irain matxistak jasan dituztela

Taldeko kideen aurkako eraso matxistak talde osoaren aurkako eraso gisa ulertzen dituela adierazi du Aroztegiko Elkartasun Komiteak. Komiteak salatu duenez, Aroztegiko epaiketara ikusle gisa sartu nahi zuen jendearen zerrendatik "Baztango mutil-dantzari talde... [+]


Aurten ere batxilergoko ahozkoa euskaraz pasatzeko aukera irekiko dute hainbat irakaslek

Ekainaren 23aren eta uztailaren 2aren artean iraganen da ahozko azterketa. Frantsesez pasa beharreko azterketa izanda, Seaskako, sail publikoko eta pribatuko irakasle batzuek publikoki jakitera eman dute euskaraz bideratzeko aukera eskainiko dietela ikasleei.


Umandi ikastolak 50 urte
Euskara, bizikidetza eta berrikuntza pedagogikoa ardatz

Gasteizko Umandi ikastola duela 50 urte sortu zuten hainbat familia aski ausartek –herri ekimena, orduan ere–, euskararen transmisioa ardatz hartuta. Mende erdia joan da, ikastola hazi egin da, belaunaldi berriak hezi ditu ez gutxi, komunitate baten erreferente ere... [+]


Bikotekidea mugikorretik kontrolatzea gazteen artean ohikoa dela frogatu du EHUren ikerketa batek

Maitasun erromantikoari lotuta, nerabe askok normalizatuta eta barneratuta du bikotekideak mugikorraren eta sare sozialen bidez kontrolatu nahi izatea. “Inportantea da ziberbiolentzia gisa identifikatzea, eta ez maitasun seinale gisa”, gogorarazi dute ikertzaileek.


Sexu erasoei lotutako zenbait epaitan bost gizon zigortu dituzte azken egunetan

Sexu erasoei lotutako epai ugari eman dira azken egunetan, eta bost gizon zigortu dituzte. Tuteran izandako bortxaketa batengatik, bi gizoni 9,5 urteko kartzela zigorra ezarri diete. Gasteizen gizon bati bost urteko kartzela zigorra ezarri diote emakume bat bortxatzeagatik... [+]


Dagoeneko 400 gazatar hil dituzte Israelgo soldaduek, laguntza humanitarioa jasotzera bidean

3.000 zauritu ere utzi dituzte Israelgo armadaren erasoek. Maiatzaren bukaeran berrekin zioten laguntza humanitarioari, GHF fundazio estatubatuarraren eskutik; eta ordutik, bertaratutakoei tiro egin diete soldadu israeldarrek.


Eguneraketa berriak daude