Bere izatea aintzakotzat hartzen duen idatzizko edozein komunikabidek zainduko ditu dauzkan irakurleak ardura osoz, haiek gabe galdurik baita. Irakurlerik ez izatera, norentzat ari da, bada? Z. ARGIAk ere biziki maite zituen bere irakurleak, eta aldizkarian esku hartzeko bide ugari eskaintzen zien, "Irakurleak mintzo" saila bereziki. Irakurle askok bidaltzen zituen bere gutunak hartara, baina jakina, hainbat buru, hainbat aburu, denetarik jaso ohi zuten. Aldizkariarekiko haserreak ere bai, batik bat azken aldi hartan. Eta hain zuzen hori zela-eta argitaratzen zuen gure astekariak "Irakurleak mintzo" izenburua zuen editorial hura.

"Eskertzeko da benetan irakurleen iritzia. Irakurleentzat ari bait gera idazten. Ala nahi genduke behintzat. Baiña zail da ‘Irakurleak mintzo’ sailletik bide jator bat aukeratzea", ohartarazten zuen editorialgileak, hasieratik bertatik.
Zergatik ote zioen irakurle patxadatsuena ere asaldatuko zuen hura? Bada, erantzun tolesgabea emanaz, aldizkariaren arduradunak ez zeudelako batere konforme sail haren azken aldiko martxaz:
"Bi muturretan dauden iritziak etorri ohi dira. Bat ere arrazoitu gabeko iritziak datoz gaiñera. Auetxek esaten zaizkigu zapla-zapla: Z. A. Euskal Herriaren aurka ari da, fedearen aurka; euskera mordoilloa erabiltzen du, Elizaren akatsak nabarmentzen ditu".
Nori esan behar horrelakoak, eta Zeruko Argia izaten ahalegintzen zenari! Ulertzekoa da arduradunen tripako mina. Gainera, editorial haren egileak aldarrikatzen zuen bezala, zentzugabekeria hura guztia aurpegiratzekotan ere, "noiz, non eta nola egiten duen esan beharko litzake. Gure ustez gero eta euskera obea egiten saiatzen bait gera. Eta salatzen ditugun akatsak, maite dugun zerbait akatsikan gabe ikusi nahi dugulako, salatzen ditugu. Ez dakigu Euskal Erria behar ainbat maite dugun, baiña maite nahi gendukeala ezin uka".
Ordurako, irakurle tontoena ere oharturik behar zuen, bi muturretan zeuden iritziak jasotzeaz kexu agertu bazen ere, benetan, mutur batekoak bakarrik ematen ziotela min... baina bost axola horrek, itxura denez, oraindik besterik esateko franko gelditzen zitzaion editorialgileari. Adibidez, hau: "Au gaituzu gu. Eta gu au izanik nolatan ematen ditu oso bestelakoak diran fruituak? Eman al dezazke? Zer begiz ikusten dira? Zer gertatzen da?".

Galdera horien guzien erantzuna bazuen, ordea. "‘Slogan’ pean bizi gera edozertarako. Eta ‘slogan’ batzuk sortu ditu Z. A. eskuratu ez duen norbaitek. Eta orain ahoz-aho dabiltza eta erriz-erri. ‘Slogan’ oien atzean, berriz, beren Euskal Erria, beren euskera, beren fedea, beren aldizkaria, beren asmoak babesten dituzte. Ez dute onartzen aurrera doan Euskal Erririk, aurrera doan euskerarik, aurrera doan federik. Ez dute onartzen aldaketarik. Ez dute onartzen gertatzen ari denik. Ortxe ikusi nahi lukete Z. Argia ere. Ez lukete gaurko zurrunbilloetan zikindurik ikusi nahi.
Baiña zikindua egon nonbait eta garbitzeko biderik ere ez eduki, noski, eta beste aldizkari baten atzetik ibilli dira. Orain, berriz, beren ori indartu eta azaldu nahi lukete".
"Goiz Argi"z ariko ote zen? Baliteke, euskara batuaren auzia zela-eta, Z. ARGIAri beti aurre egiten ezagutu dut nik behintzat. Hala ere, Joan Mari Torrealdaik "Euskal kultura gaur" liburuan dioenez, 1958an sortua izan zen frantziskotarren aldizkari hau...
Nolanahi ere, Z. ARGIAkoak ez ziren dena-delako argitalpen horren beldur, antza, hauxe baitzioen editorialak jarraian: "Guri oso ondo iruditzen zaigu beren bizi-molde eta giroari erantzungo dion aldizkari bat edukitzea. Berentzat nahi dutena, besteei ez opa izatea ez dugu onartzen. Zergatik era bateko aldizkariak behar ditugu? Ez al dira Euskal Erriarentzat desberdintasuna eta ugaritasuna mesedegarri? Zergatik besterena ito eta il, nork berea salbatzeko? Ez al da ori Euskal Erriari, euskerari eta fedeari kalte egitea? Ez dezagun jendea engaiña. Ezi dezagun desberdintasunerako eta askatasunerako. Ez dugu jende itsurik behar. Irakurleak behar ditugu, ez arpidedunak bakarrik. Orregatik behar beharrezko ditugu irakurleen iritziak. Labur azalduak badira ere, ahal denik eta sakonenak izan ditezela.
Baiña ez da aski iritziak bidaltzea Z. A. obetzeko. Lanak behar ditugu, eta gero eta obeak gaiñera. Denona denez gero, denok ondu behar dugu Z. A.". Bada, hori!