Enplegua ekonomi egoera onaren edo txarraren ondorioetako bat da. Enpresak, I-11ren ondoren, zuhurtasunaren eta baikortasunaren artean baldin badabiltza, garbi dago egoera horrek bere eragina izango duela lanpostuen sorkuntzan. Abendu amaieran argitaratu zen barometroaren arabera, joan den urteko azken sei hilabeteetan enpresen %40,2k handitu egin zuen langile kopurua, %39,2k ez du aldaketarik izan eta %20,6k murriztu egin du -aurreko barometroan %14k-.
Urte berriaren lehen hiru hilabete hauetarako aurreikuspenen arabera, lanpostu berrien sorkuntzak moteltzera egingo du zertxobait. Inkestari erantzun dioten enpresen %35,2k bakarrik espero du lanpostu berriak sortzea, %45,1ek dauzkatenekin jarraituko dute eta %19,7k murriztu egingo dituzte.
Iazko azken hilabeteetako bilakaerari sektoreka begiratzen badiogu, gorakadarik nabarmenena, ehunekoetan, txikizkako enpresena da, ondoren eraikuntzakoena eta jarraian, tarte handiagoarekin, garraio enpresena. Fakturazio kopuruaren ikuspegitik, enpresa handienak izan dira lanpostu gehien sortu dutenak (%44,8k gehitu du bere langile kopurua); ondoren 601 milioi eta 3.005 milioi euro arteko fakturazioa dutenak. Urteko lehen hilabete hauei begira, berriro ere eraikuntzakoak eta txikizkakoak dira aurreikuspen onenekoak, eta okerrenak, berriz, zerbitzuetakoak eta fabrikaziokoak. Fakturazio kopuruaren aldetik 3.005 milioi eurotik gorako fakturazioa dutenak dira lanpostuak sortzeko asmo gehien dutenak.
Lanpostu kopuruaren bilakaeran eragin handiena duen faktorea, orain arte bezala, eskaera karteraren aldaketa izan da. Horrela adierazi dute galdetutako enpresen %32k. Horren ondoren produktuen karteraren aldaketa (%29,7), norberaren jarduerari dagokion merkatuen aldaketa (%27,3), produktibitatea (%27,3) eta atzerriko merkatuetara iristeko aukera datoz.
Barometro honen arabera, enpleguaren etorkizunerako bilakaerari buruzko aurreikuspenak bere eragina du kontratatze finkoan. Horrela, aurreko barometroan enpresaburuen %36,1ek langile finkoen kopurua handitzeko asmoa zuen urte berri honetako lehen hiru hilabeteetarako, eta oraingo honetan, berriz, kopuru hori %29koa da. Horrekin batera gora egiten du kontratu finkoak murrizteko asmoa duen enpresen zenbatekoak, aurreko %8,8tik oraingo %14,1era. Barometroak adierazten duenez, enpresaburuen artean baikortasun gutxiago ikusten da zentzu horretan.
Enpleguaren etorkizunerako bilakaeraren eragile garrantzitsuen artean ere eskaera karteraren aldaketa da lehena (%40,3), ondoren produktibitatearen aldaketa (%32,7) eta azkenik bere jarduerari dagokion merkatuarena (%30,8) l

Errezesioa Barne Produktu Gordinaren hazkunde negatiboarekin parekatu ohi da. Hortaz, oraingoz egoera horretan ez gaudela esan genezake. Aitzitik, adiera konbentzionaletik haratago, aberastasunaren banaketari erreparatuz, jende ugarik errezesio iraunkorrean dihardu, atzerrian batik bat, baina baita gure herrian ere. Zoritxarrez gai honek espazio gutxiago okupatzen du komunikabideetan, burtsa, inflazioa, euroa eta ohizko aldagai makroekonomikoek baino.

Aurreikuspen gehienen arabera, aurtengo bigarren erdira arte beheranzko joerak jarraituko omen du. Barne kontsumoa indartsu dabil oraino. Horixe azken urteetako hazkundea, langabeziaren murriztea, zein interes tipoen jaitsieraren ondorioa da. Euroak sortu duen diru beltzaren azalaraztearena ere bai. Azken efektu hau desagertzen denean barne kontsumoa nabarmen alda daiteke.
Mehatxurik nabarmenena kanpo komertziotik datorkigu. Hego Euskal Herriko ekonomia oso irekia izanik, kanpoko koiunturak asko baldintzatzen gaitu. Europakoak batik bat, bertara zuzentzen baititugu gure esportazioen %70a baino gehiago. OCDEren azken txostenen arabera, Alemaniar, Frantziar eta Espainiar Estatuetan hazkunde tasak murrizteko joera dago. Gaian sakonduz, bitarteko ondasunak eta ekipo ondasunak batez ere esportatzen ditugu (Nafarroako esportazioen %58,7 garraiorako ondasunak dira eta EAEn, ekipo ondasunen sektoreak eta metalikoak esportazioen %71,7 batzen dute). Enpresen inbertsio planei lotutako ondasunak hain zuzen, eta horregatik eskaera hain ziklikoa dutenak. Eta Europar Batasunean aurreikusten dena, batez ere inbertsioaren murrizketa da. Horren eragina gure ekonomian agerikoa. Jada Industri Produkzioaren Indizea adierazten hasia dena.
Egia da baldintza hobeagotan gaudela inflazioari, interes tipoei, langabeziari, enpresen zorpetzeari, defizit publikoari eta balantza komertzialari begira. Baina kontuz. Hodei beltzek min asko egiten baitute gure herrian. Gogoratu bestela 1991-1993 bitartean jazotakoa. Nahikoa izan zen urte batez hazkunde tasa negatiboa izatea 65.000 lanpostu desagertarazteko bi urtetan, aurreko zazpi urtetan sortutako guztien bi herenak. Lan merkatuaren %33ko aldirokotasun tasa horren altuaren emaitza zuzena.

Datozen hilabeteetan eragina izango duten beste faktore batzuk: petrolio salneurria, euro efektuaren desagertzea, Espainiar gobernuak legez ezarri digun defizit publiko zeroaren politika, Euroaren apreziazio posiblea eta Bushen keynesianismo kontserbadorea. Kuriosoa, azken errezesioan Golkoko Gerratea gertatzea eta oraingoan Afganistangoa gehi eratorri posibleak. Kasualitatea?