«Vietnamekoaren ondoren agintariek kazetarien lana kontrolatzen dute»


1993ko urtarrilaren 17an
Inoiz baino beharrezkoagoak dira eskuin muturraren gezurrei
aurre egingo dieten hedabide independenteak
Jacques Pavlovskyri elkarrizketa
«Vietnamekoaren ondoren agintariek kazetarien lana kontrolatzen dute»
JACQUES PAVLOVSKY
Donibane Lohizunen sortu zen, 1931n, mundu osoan zehar ibilitako erreportari ezagun hau. Arkitekturaz liburu bat ere agertu zuen orain dela bi urte. Argazki eta aktualitate giroan buru belarri sartuta egon ondotik, bere herrian bizitzeko asmoak aipatu dizkigu. Baita kazetariek ezagutzen dituzten lan baldintzen aldaketak ere. Agintariek informazioaz duten kontrola aipatu arren, erreportari grafikoen beharra ezinbestekoa ikusten du oraindik.
ARGIA. Nolaz sartu zinen argazkigintza munduan?
J. PAVLOVSKY. Nire aitari esker. Oso argazkilari ona zen. Gure etxean laborategi bat zegoen beti. Euskal Herriko zoko guztiak argazkitan hartu zituen, eta txikitatik segitzen nuen bere lana, laborategian. Han ikusten nuen irudiaren mirakulua nola gertatzen zen. Garai hartan irudia oso erakargarria zen gazte batentzat, gaur egun bideoa den bezala. Baina gaizki ikusia zen familietan. Ikasketa serioagoak egin behar ziren.
A. Zer motatako argazkiak egiten hasi zinen?
J.P. Argazki industrialarekin hasi nintzen.
A. Eta ondoren?
J.P. Argazki industrialaren ondotik publizitate mundua etorri zen. Ilustraziora pasatu nintzen. Libertate gehiago nuen jadanik, eta betitik gustokoa nuen gaurkotasunezko argazkilaritza egiten bukatu dut.
Nire lehen agentzia Rapho deitzen zen. Gerra ondoko agentziarik garrantzizkoena zen. Gero Gama sortu zen, eta honetatik sortu zen Sigma izenekoa, banaketa baten ondorioz. Ni Sigmara joan nintzen. 1974. urtea zen, eta geroztik hor nago.
Oso lan aberasgarria da: medio inportanteak, bidaia anitz, denetan parte hartu, gertakizun nagusi guztiak jarraitu...
A. Zeintzuk izan dira gehien hunkitu zaituztenak?
J.P. Boat People delakoak Txinako itsasoan; Iran-Irak gerra, hamar urtez egon bainaiz han; Saigoneko erorketa, amerikarren ihesa, Mendebaldearen lotsa... asko gogoratzen ditut.
A. Zu bertan geratu zinen.
J.P. Frantziarren artean geratzea erabaki genuen, eta dena ongi iragan zen. 1975ean Kouchner-ekin nintzen Vietnamen. Mediku ausarta, ez show gizona. Ipar Vietnameko tropak Saigonen sartu zirelarik, ebakuntza bat egiten ari zen. Ebakuntza gelan sartu zelarik nagusiak Hegoaldekoak ziren, ateratzean Iparraldekoak. Hauek egin zuten lehen gauza bertan gelditzeagatik eskertzea izan zen. Ondoren elkarrekin joan ginen Txinako Itsasora, vietnamdarrei laguntzera.
A. Nola bizi izan zenuen Iran-Irak gerra?
J.P. Irakiarren aldean nintzen. Hango egoera oso konplikatua zen, bertako Ministerioak dena behatzen baitzuen. Ekintza askatasunik ez genuen. Beraz, kazetari asko joan egin ziren. Nik, aldiz, isildu eta bertan gelditzea erabaki nuen, joko hori onartzea.
24 aldiz egon naiz bertan hamar urtetan zehar, hilabeteko egonaldiekin. Horren inguruan egin behar zen lan, antolaketa eta jostaketa aipatu gabe. Hango sisteman sartu nintzen eta ahalmen asko eskaini zizkidan jarrera horrek. «News Week» eta «Time» aldizkarien laguntza ukan nuen aldiro. Isilean geratzen nintzen. Hilabete edo hilabete t'erdiz egotea lortzen nuen, eta guda eraso bat gertatzen zelarik han nintzen. Lehen planoan nintzen. Horrela lortzen nituen irudi interesgarriak. Orduan, bertako agintariek nire lana onartzen zuten, nire informazioa zabaltzea interesatzen zitzaielako. Bereziki garaile ateratzen zirenean. Horrela jokatuz aukerak daude beti. Irautea zen inportantea niretzat.
A. Nola uler daiteke agintarien jokaera hori?
J.P. Agintariek gure beharra zeukaten, haiek zabaltzen zuten informazioa sinesgaitza baitzen. Gurea, aldiz, pasatzen zen. Baina guztiari so egon behar ginen: hilak zeudelarik, gertakizunak neurtzeko faktore guztiei erreparatu behar genien. Luzaz onartu gintuzten, eta lan bat eman nahi baziguten, edozein lekutan atzematen gintuzten.
Niretzat esperientzia hau Golkoko gerra baino lehen bukatu zen. Joateko esan zidaten, kazetarien kuota gainditua baitzen, eta Golkoko gerra hasi zelarik ez zen bisarik izan niretzat. Nire azken lanak ez ziren beharbada beraien gustokoak izan.
A. Bidaiez gain, pertsonalitate famatuak ere jarraituko zenituen.
J.P. Politika eremuan zabiltzalarik, beti dituzu Mitterrand, Reagan, Aita Santua... Azken hau izan da Sigman ukan nuen lehen erreportaia, eta Vaticanora, plazara, goizeko bostetatik agertu nintzen, jendea heltzen hasi baino lehen nire materiala prest eduki ahal izateko.
Baina orduan ikuskizuna hasi zen. Aita Santua iritsi zenean jendea materialaren gainetik ibili zen. Ez nuen deus ere ikusten.
Denetarik egin behar dugu, prentsa guztientzat lan egiten baitugu: amerikarra, peruarra, frantziarra, edozein herrikoa. Gure agentzia frantziarra da, sistema hori frantziarrek asmatu zutelako. Bestalde, erran behar da Parise bidegurutze handia dela eta argazkia Amerikara baino sei oren lehenago heltzen dela Parisera. Horrek ere abantaila bat dauka, New Yorken bulegoak irekitzen dituztelarik dena prest dutela.
Erratekoa da ere frantses erreportariek beren profesionaltasunaren froga asko eman dituztela hogei urtez. Sistema horretan ez dago hilabete saririk. Gure gastuen % 50 guhaurrek ordaintzen ditugu, eta Frantzian egiten diren salmenten % 50 ere ukitzen ditugu. Nazioartean saltzaileari % 30 ematen zaio eta % 35 guretzat da. Merkatua 42 herrialdetan banatua dago.
A. Argazkilaritza garatzen ari al da zure ustez?
J.P. Telebistak konkurrentzia handia sortzen du, baina argazkia gelditu egiten da. Irudi handiak argazkietan ematen dira, ez telebistan. Ez dakit iraunen duen. Aldaketa teknikoen garaian gara. Banaketa sistema numerikoa ez da ez diapositibetan ez filmeen bitartez egiten. Sistema numerikoa denetan sartua da. Argazkia kamara baten bidez aztertua da, ordenagailuan sartua eta edozein kazetako arduradunak hauta dezake nahi duen argazkia. Botoi bat zanpatu eta kalitate handiko argazkia eskuratzen du bere ordenagailutik, koloretan.
Filmeak ere pittakan desagertuz joanen dira. Igorketa erraztuko da, baina beti behar izango dira argazkilariak. Frontera joateko, arriskuak hartzeko. Hori ez da aldatuko. Begi onak beharko dira, baina lan zailagoa bihurtuko da, kalitate ona gero eta errazagoa izanen baita.
A. Irudiak ba al du lehen bezainbat eragin?
J.P. Argazkilarien lana berriak biltzea eta banatzea da. Ez da eragin gutxiago, askatasun gutxiago baizik. Kazetariak gero eta bideratuagoak dira. Gobernu guztiek dute prentsa bulego bat. Armada guztiek. Golkoko gerra adierazgarria izan da alde horretatik. Telebistan agertu zizkiguten irudi guztiak desberdinki lortu dira, bide arruntetatik atera diren kazetari batzuei esker; eta hori da azken urteetako aldaketa nagusia.
Vietnamen kazetariek nahi zutena filmatu zuten. Kazetari bakoitzak komandante gradoa zeukan eta eskatzen ahal zuen edozein ekintzatan parte hartzea. Horrela, iparramerikarrak jendea torturatzen filmatu zituzten. Irudi harrigarriak. Gerraren ondotik denek erran zuten: «Hori ezinezkoa da». Eta denek antolaketa berri bat sortu dute, hori ekidin asmoz; baina hala ere lan egin daiteke, nahi izanez gero.
A. Edozein momentutan egon al daiteke tresnaren gibelean?
J.P. Noski. Hasi nintzelarik, Biafrara joan behar nintzen eta ordura arte ez nuen erreportaia inportanterik egin. Arazo pertsonalengatik ez nintzen joan eta beste bat joan zen. Hamar egunen buruan itzuli zen deus gabe, sobera zaila izan zela erranez. Orduan pentsatzen egon nintzen, horretan segitu ala ez erabaki behar bainuen. Erreportaria irudiak hartzeko dago, gero badu denbora ea zabalduko dituen pentsatzeko, baina ez doakio berari jokoan sartzea. Gauza larriago bat gertatzen da: batzuetan gertakizuna aldatzen dela argazkilari edo kamara hor dagoelako. Gogora heldu zait Pakistanen gertatutakoa. Soldaduek, kazetarien presentziagatik buru beroturik, aurkako bat hil zuten. Baina uste dut, ezagutzen baititut, kazetariek lan ona egiten dutela. Aldiz, egon daitezke beste mota bateko presio batzuk publizitatearen eraginez.
Oro har, prentsaren askatasuna bizirik dagoela uste dut. Ez dut kontrako egoerarik ezagutu nire erreportaiak zabaltzeko momentuan. Mota guztietako prentsa dago.
A. Jarraitzen al duzu horrelako erreportaiak egiten?
J.P. Hemengoa naiz, hemen sortua eta arras ongi sentitzen naiz nire herrian. Gainera aktibitate anitz dauzkat, eta gero eta zailago zait kanpora ateratzea. Horrelako bizitza batek arazo asko sortzen dizkizu: tentsioan bizi behar, gehiena sakrifikatu behar diozu erredakzio lanari. Joanen naiz oraindik, baina ez luzaz ibili naizen bezala.
A. Euskara ikasten ari zara.
J.P. Hemengoa izanik aspaldiko gogoa zen. Urtetan Irakera joan naiz euskara ikasteko metodo batekin, eta ehunka oren pasa ditut nire gelan, ikasten. Gaur egun AEKn nabil, gogo handiarekin gainera eta aitzintzen ari naiz.
A. Euskaldunen borrokak zer gogoeta ekartzen dizu burura?
J.P. Arazo larria da hori. Bortizkeriarekin bukatu behar dela pentsatzen dut. Uste dut mintzatzeko tenorea iritsi dela, eta Europaren sorkuntza parada ederra da. Bortizkeria borroka horri oso lotua egon da, tortura asko izan da. Frankismoaren garaian erreportaia asko egin nituen eta herri osoak ziren altxatuak; baina gaur egun hitz egin behar da eta zirkulu horretatik atera.
Nire lanen artean gutxien zabaldu direnak Euskal Herriari buruzkoak dira. Kanpoan gaizki ulertutako arazoa da, ez dakit zergatik. Miarritzeko atentatua gertatu zelarik, Tomas Perez hilik gertatu zen hartan, hori zabaldu zen libanizazioa aipatzeko. Alta, hor egon zen kazetaria kasualitatez izan zen. Nik bera ongi ezagutzen dut, eta ez zuen ulertu zergatik sortu zitzaizkion horrenbeste istilu, bera ez baitzen ezertan sartua. Erreportari baten kalitate nagusiak xantza asko eta lasaitasun handiko gizona izatea da.
Ixabel Etxeberria
Ixabel Etxeberria
30,31-34


GaiezKulturaArteaArgazkigintArgazkilar
PertsonaiazPAVLOVSKY1
EgileezETXEBERRI11Kultura

Azkenak
Espainiako Gobernua Kanarietan dauden 827 asilo eskatzaile lekualdatzen hasi da

Auzitegi Gorenak martxoan ebatzitakoari jarraiki, astelehenean irletatik penintsulako adin txikikoentzako zentroetara lekualdatuko dituzte zortzi asilo eskatzaile. Gobernuak adierazi du adin txikikoen babes sarean integratzeaz arduratuko den etorkinen %90 maliar jatorrikoak... [+]


Getariako Salbatore jaietan emakume baten aurkako “eraso larri” bat salatu, eta egitaraua bertan behera utzi dute

Getariako txosnagunean eta Aian egin dute elkarretaratze isila. Jai batzordeak txosnak itxi zituen.


Gizon bat atxilotu dute Erriberagoitian beste bat hiltzea leporatuta

Gizona Bilorian (Araba) hil dute, ustezko hiltzailea atxilotu dute Añanan (Araba).  


Al Jazeerako bost kazetari hil ditu Israelek

Hildako kazetarietako bat Anas al-Sharif da, palestinarren genozidioa zerrendatik kontatzen dutenen artean ezagunenetako bat. Al Jazeera hedabideak adierazi du Israel errudun dela Gazako sarraskia barnetik azaleratzen duten kazetariak nahita hiltzeagatik, eta horrela sarraskia... [+]


Zarrakazteluko sutea kontrolatzeko lanetan jarraitzen dute suhiltzaileek

Larunbat gauean hasi zen sutea Zarrakaztelu eta Figerol lotzen dituen errepideko pinudi batean. Herritarrentzat arriskurik ez dago momentuz, gobernuak adierazi duenez. Gizakiek eragindako sutea dela jakinarazi du gobernuak.


Emakumeak gizonenak ziren lekuak hartzen

Bizikleta hartu eta errepidera ateratzeko gogoa. Olatu gainean surf egiteak zein sentsazio eragiten duen probatzeko irrika. Mendirik mendi ibiltzearen plazera sentitzea. Mendian, hainbestean, baina emakumeak ez du erraza izan gizonenak izan diren kirol eremuetan sartzea... [+]


2025-08-11 | ARGIA
Editoriala
Hartu edo utzi

Okindegiko ilaran, bi emakume. Itxuraz erdi-ezagunak, hitz egiteko duten moduagatik. Pareko egunkaria hartzeko keinua egin du bietan zaharrena dirudienak, eta zera esan dio besteari: “Dauden albisteekin, agian gaur nahiago izango dut animalien dokumental bat ipini”... [+]


“Gaza militarki okupatzeko plana berehala gelditu behar du Netanyahuk”, esan du nazioarteak

Ostiral goizeko albisteak erreakzio ugari piztu ditu Israelen zein nazioartean. Aurka agertu dira Israelgo bahituen familiak eta NBE. Alemaniak, Israelen aliatu tradizionalak, armak saltzeari utziko diola jakinarazi du.


Pazienteek 25 egun itxaron behar dituzte, batez beste, Osasun Mentaleko Zentruetan arta jasotzeko

25,6 eguneko batez besteko itxaron zerrendak daude Osakidetzako Osasun Mentaleko Zentruetan. Larrialdi kasuetan, aldiz, 24 eta 72 ordu arteko itxaronaldiak daude. 


Non dago Maider?

Lau hilabete daramatzagu greba mugagabean, hitzarmen propio baten eta lan-baldintza duinen alde. Lau hilabeteko greba honetan, udaltzainek piketeetan bortizkeriaz zapaldu gaituzte, hirian jarraitzen gaituzten eta mobilizazio bakoitzean zelatatzen gaituzten polizia... [+]


Oñatiko egoitza batera mugituko dituzte Donostian kale egoeran bizi ziren migratzaile maliarrak

Gipuzkoako Foru Aldundiak eta Donostiako Udalak Oñatiko Arantzazu egoitza eskaini dute maliar migratzaileentzat. Bertan geldituko dira Espainiako Gobernuak haien asilo eskariak ebazten dituen bitartean.


“Intentsitate altuko” bi sexu eraso salatu ditu Gasteizko Mugimendu Feministak ostegun gauean

Mugimendu Feministak azaldu duenez, Fermin Muguruzaren kontzertuaren aurretik gertatu ziren erasoak. Horiez gain, beste hiru eraso zenbatu dituzte: hiru gizonak atxilotu ditu poliziak. 


Gaza Hiria okupatzeko plana onartu du Israelgo Segurtasun Kontseiluak

Ostiral goizaldean eman du erabakiaren berri Israelgo Gobernuak, hamar orduz luzatu den bilera baten ondoren. Dena den, okupazioa gauzatzeko, gobernu osoaren baiezkoa behar du Netanyahuk: igandean izan daiteke bilera. Segurtasun Kontseiluak, halaber, mugak jarri dizkio... [+]


Oholtza denontzat?
Feminista izango da, edo ez da izango

Sorkuntzarako, gozamenerako eta aldarrikapenerako espazio moduan dute oholtza musikari askok, baina bere ingurumarietan katramilatzen dira sarri, eta espazio "bortitz" bihurtzen da hegemonikoak ez diren gorputz askorentzat. Presio estetikoa, egiteko modu deserosoak,... [+]


2025-08-08 | ARGIA
GOMENDIOAK | Sei liburu uda honetarako

Lautadako mamua
Xabier Montoia
Elkar, 2024
112 orrialde

Eleberri labur honetan egileak XIX. mendeko Euskal Herrira garamatza, sekulako sona hartu zuen Juan Diaz de Garaio hiltzailea duela protagonista. Arabako landa guneko jendarte tradizional eta giro hotzean barneratzen... [+]


Eguneraketa berriak daude