Egunsentiarekin batera, egunero, goizeko euria hasten da, eta hau eguerdikoak ordezkatzen du, eta gero arratsaldekoa, eta horrela gauera arte. Gauerdian, berriz, isiltasuna. Isiltasun urduria, kezkaz beteta. Artegatasunaren dentsitateak ez du uzten arnastea, egunsentia ailegatu arte.
Euriari soinu etsigarri batek laguntzen dio: Demeterren negarra.
Badaude esnatzeko modu pilo bat, baina penagarriena, beharbada, guraso baten negar-zotinengatik bat-bateko begi-irekitzea da. Hadesek Pertsefone bahitu zuenetik, mundua ilunagoa da, eta munduak jada ez du ezagutzen Demeterren malkoak ez diren beste ezer.
Mitologia bakarrik izango balitz, istorio honek amaiera zoriontsua izatea idaztea bezain erraza izango zen. Baina Demeter ez da Demeter, eta Pertsefone ez da Pertsefone.
Benetako gurasoak, benetako semeak, benetako bahiketa (edo, hobe esanda, atxiloketa, alegoria honetan, Hades estatua baita). Azken finean, benetako mina. Mila bat egun Azpimunduan. Milioi bat malko. Sufrimendu amaigabea.
Ikusten dugu; familia mingotsa.
Sentitzen dugu; herritarren lotsa!
Negarrak eten dira. Eguna joan da. Ilunabarrean, airearen artegatasuna dastatu daiteke. Lehenengo, isiltasuna. Handik denbora gutxira, garrasien marea igotzen hasi da.
Egun bakoitzeko, gurasoen mila bat malko.
Malko bakoitzeko, euskaldunon milioi bat oihu.
Aurrera Altsasu!
Kazetaritza eta Humanitatearen ikaslea.
Informazio askea lantzen dugu ARGIAn, langileok gara proiektuaren jabeak eta gure informazioen atzean ez duzu sekula multinazionalik, bankurik edo alderdi politikorik topatuko. Gure ustez, burujabetza guztien oinarrian dago informazio burujabetza, ezagutzen dugunaren gainean pentsatzen eta erabakitzen dugu. Horregatik diogu kazetaritza independentea dela demokraziaren oinarrietako bat.
Aldizkaria paperean etxean edo e-postan PDFan jaso nahi duzu? Pozik hartuko zaitugu ARGIAko komunitatean. ARGIAkoa izateko, nahi eta ahal duzun ekarpena egin dezakezu, eta bueltan egoki ikusten duzuna eskatu. Indartu dezagun indartzen gaituena!
