IPGP en xeral
“imponse aos municipios sen apenas participación. Os municipios só terán coñecemento da iniciativa e non terán incidencia algunha na selección, elaboración, configuración e aplicación dos proxectos así declarados”.
“A importancia destes proxectos esixe, polo menos e sen dúbida, dotar dun espazo importante e axeitado á explicación das causas. Sen iso, a lei [España] pode romper o canon de proporcionalidade e razonabilidad esixido polo propio Tribunal Constitucional”.
Acerca da difusión dos IPGP á iniciativa privada e a proxectos non medioambientais
“Esténdese á promoción privada e a ‘outros proxectos’ (...) afastándose de obxectivos puramente ambientais e creando conceptos indeterminados, inxustificables ou moi difíciles de xustificar”.
“[A promoción privada] acentúa as dúbidas sobre a xustificación e lexitimidade do IPGP, desde o punto de vista do interese público e da doutrina constitucional respecto diso”.
“A difusión de ‘Outros proxectos’ xéranos desacordo e preocupación (...) que unha figura destas características debe ser utilizada excepcionalmente (...) os proxectos e iniciativas non poden considerarse implicitamente de maior interese público só pola súa aceptación por parte do Goberno”.
* Este artigo forma parte dunha reportaxe doutro tres artigos.
- Lei Tapia: O Goberno máis poder, os concellos menos.
- Preocupación polos movementos populares: "En Bergara poderían aplicar a Lei Tapia para impor a incineradora".
- Análise: Tapia Lege: ferramenta para activar / desactivar conflitos? ".