Gaur, hauteskunde kanpaina betean, lau orduz nire askatasuna ukatu didate. Guardia Zibilak fitxatu egin nau. Beren ustez, terrorismo delituak goratu edo/eta justifikatu ditut, edo biktimak gutxietsi ditut. Auzitegi Nazionalak epai nazake eta bi urtetarako kartzelan sartu.

25 urte daramatzat lan artistiko independentea egiten. Musika, nobela, prentsa idatzia, eta irrati edo telebistako partehartzeen bidez ingurune soziokulturalari buruz egindako kritika ironikoak –batzuetan bufoneskoak–, nire ibilbide profesional eta bitala markatu du. Beti borrokatu dut pentsamendu askatasunaren alde, eta hala, dena pentsamendu bakarraren bidez analizatu nahi duen sistema bati aurre egin behar izan diot.

Bere burua demokratikotzat duen estatu batek kritika soziopolitikoa onartu behar luke, nahiz eta hau azidoa edo deserosoa izan. Bere Konstituzioko lehen artikuluak aitortzen duen pluralismo politiko horren parte gisa, eta ez luke etsai politiko gisa seinalatu behar ezberdin pentsatu eta publikoki adieraztera saiatzen dena.

Ulertzen dut eta sentitzen dut nire hainbat txiok pertsona batzuei min eman badie; ulertzen dudan bezala gure hainbat abestiren hitzek deserosotasunak sortzea, edo nire etika edo estetika gustatzen ez zaion jendea dagoela ulertzen dudan bezala. Niri beste jende batena ez gustatzeko aukera dagoen bezala. Baina inondik ere ezin nuena imajinatu zen Estatuak erantzun egingo zuela pentsamendu satirikoak idaztera dedikatzen den disidente politikoari askatasuna ukatuz, beti sinistu izan baitut, Demokrazian, pentsamentua ez dela delitua.

Uneoro ulertu dut jarduera hau adierazpen askatasunak babesten zuela, baina argi geratzen zait ilusio bat zela. Anaia Handiak mozorroa kendu du. Orwellek arrazoia zuen beraz? Pentsamenduaren polizia bila etorri zait eta delitu bategatik epaituko naute. Krimentala? Pentsamendu satiriko guztia espetxeratu nahi al dute?