Pastorala beste edozein antzerki motaren parekoa da, nahiz eta forma oso berezia duen, eta gauzak esateko, salatzeko egindako antzerki bat da. Nolabait pastoralak paper hori bereganatu behar du. Hortan idazleak badu konpromiso handia. Idazleak ez du behar gelditu historiaren datu batzuk bata bestearen atzetik lerrokatzen, baina ausardia izan behar du aukeratu duen pertsonaia edo aukeratu duen garai baten irakurketa propioa egiteko, nahiz eta kritikak jaso, nahiz eta historialariak ados ez izan, eta publikoak eskandalutzat hartu. Nik hori egin nahi izan dut eta badira bertso gordinak, gogorrak, pornografikoak... Ostiko bat eman nahi izan diot ekumenikoa zen pastoral horri, sua bota eta ea eskandalua sortzen den hortik. (Gara, 09-04-19)
© 2009 ARGIA.com