Gure doluminak eta elkartasuna adierazi nahi dizkiegu atzo AP-8an asfaltatze lanetan ari zela lan istripuan hil zen garraiolariaren senide eta lagunei. Beste sektore askotan gertatzen den moduan, garraioan ere lan baldintzak gero eta prekarioagoak dira. Baina ez hori bakarrik, bizi dugun alarma egoeran baldintza hoiek prekarietatea areagotzen dute. Azpimaragarria da euskal garraio sektorea osatzen duten garraiolari asko autonomoak direla, eta horrek kateko azken muturrean bilakatzen ditu. Gaur egun eta urteetan zehar administrazioen utzikeriak eragindako egoera dela eta, gidari nahiz garraiolarien lan baldintzak ez dira hobetu.

Garraiolarien lan istripuak ez dira maiz estatistika ofizialetan kontutan edukitzen. Batzuetan, errepide istriputzak jotzen dira, zenbakiak apaintzeko. Besteetan, “heriotz natural” delakoen zifren barruan sartzen ere saiatu ohi dira, estres egoerak, besteak beste, alde batera nahita utzita.

Administrazioek beste alde batera begiratzen dute, ez dute benetako egoeraren arduradun egin nahi baina argi geratzen da, behin eta berriz, ekonomia, produkzioa, langileon osasunaren gainetik jartzen dituztela.

Benetan eraikuntza lehen beharra da momentu hauetan? Langile hoiek guztiak ez lirateke etxean egon behar beraien bizitza arriskutik urruntzeko? Argi daukagu errepideetako merkantzien garraioak urte luzez pairatzen daraman prekarietatea eta desregulazio basatia agerian daudela eta gaur bizi dugun egoerak onartu ezinezko egoera hori areagotu besterik ez duela egin.

2020. urtean 20 dira jada lan istripuan hildako langileak. Baina ez hori bakarrik, bi langilek oraindik zabor azpian desagerturik jarraitzen dute. Horregatik, gehiengo sindikala osatzen dugun ELA, LAB, ESK, STEILAS, EHNE eta HIRU sindikatuetatik Eusko Jaurlaritzari neurriak har ditzan exijitzen diogu, prekarietateak hil egiten duelako.

The post Euskal gehiengo sindikaletik atzo AP-8an lan istripuan hildako garraiolariaren heriotza salatzen dugu appeared first on Steilas.