Sindikatuen agiria:

Soldatak 7 urtez izozturik, 4 urtez hitzarmena berritu gabe, eta mobilizazioetan hasi ginenetik 2 urte igaro dira, eta urtebete lanuzteak egiten hasi geroztik. Hala ere, sektore honetako sindikatuok 7 greba-egun gehiagorako deialdia egin beharrez gaude, orain arte egindako 26 greba-egunei gehitzekoak.

Argi dago Bizkaiko Etxez Etxeko Laguntzaren gatazka ito-puntuan dagoela. Patronalek ez dute borondaterik langileen lan-baldintzak duintzeko; aldiz, badute asmoa etekin itzelak irabazten jarraitzeko, diru publikoaren kontura. Horiek dira, beraz, udalekin batera, egoera honen errudun nagusiak.

Erakunde publikoei, batez ere udalei, dagokie zerbitzu horren ardura; baina zuzeneko erantzukizun hori gainetik astindu nahi dute. Behin martxoaren 8a igarota, erakunde-aldarrikapenak ahanzten zaizkie, antza. Orduan honelako salaketak adierazten zituzten: "emakumeen lan-prekarietatea eta pobrezia", eta "zainketa-lanak politika publikoen erdigunean" jarriko zituztela zioten.

Etxez Etxeko Laguntza berebiziko esparrua da horrelako asmoak gauzatzeko, baina orain arte ez dute zirkinik ere egin norabide horretan: prestazio-orduak urterik urte gutxitzen dira, eta profesionalen lan-baldintzak hondatuz doaz, eta udalek ez dute konponbiderik bilatzen.

Negoziazio-mahaiaren azken bileran, iazko urrikoan, sindikatuok oinarrizko puntu batzuk ezarri genituen negoziazioa ito-puntutik ateratzeko: inaplikazio-klausulak, malgutasuna eta mugikortasun geografiko eta funtzionala; 18 artikulua kentzeak aukera ematen du lanaldien malgutasuna muturreraino eramateko; gaixotasunen edo lan-istripuen %100eko osagarritik gaur egun salbuetsita dauden kasuak ez salbuestea (in itinere istripuak, lunbalgiak...) eta KPItik gorako soldata-igoerak 2016, 2017, 2018 eta 2019. urteetarako, galdutako eros-ahalmena berreskuratuz joateko.

Patronalek oinarrizko eskakizun horiek guztiak baztertu zituzten, eta lan-baldintzak are gehiago okertzen tematu ziren: malgutasun handiagoa (orain ere norberaren eta lanaren bizitzak kontziliatzea ia ezinezkoa da), lan-osasun eta segurtasunaren neurririk ez hartzea (gaur egun hutsaren hurrengo dira, oso beharrezkoak izan arren), eta eros-ahalmen galduz jarraitzea. Haien eskaintza prekarietate gehiagokoa da.

Horregatik guztiagatik, sindikatuok ez dugu beste irtenbiderik izan greba-egun gehiagorako deitzea baino. eta apirilaren 16 eta 17a eta maiatzaren 13, 14, 15, 16 eta 17a izango dira. 1.500 langile baino gehiago duen eta 8.000 menpeko pertsona artatzen dituen zerbitzu honen alde, langileok kaleak berriro beteko ditugu.