2020-03-02 13:35
Mediku batek 10 egun baino gehiago eman ditu lanean, kutsatuta eta sintomekin, eta ez da protokolorik aktibatu. Txagorritxu Ospitalean gertatutakoak erakusten du Osakidetzak koronabirusaren etorrerari aurre egiteko abian jarri dituen protokoloak eta kontrolak ez direla ez nahikoak, ez eraginkorrak. Araban erreferentziazko zentro izendatu den ospitalea bera, probintzian ager daitezkeen balizko kasuei aurre egiteko, gaixotasunaren foku eta mehatxu bihurtu da, bai zentroan lan egiten duten profesionalentzat, bai zentrora joan diren edo ospitaleratuta dauden pazienteentzat.

Nola liteke mediku bat 10 egunez baino gehiagoz sintomekin lanean egon izana? Nola da posible hilaren 17tik sintomak izanda gaixotasunaren testa ez egin izana joan den ostiralera arte? Nola liteke Osasun Sailburuak goraipatzen dituen protokoloen ondorioa izatea, mediku bat kutsatuta lanean egon izana eta bost pertsona kutsatu izana, horietako bi lankideak? Nola da posible ospitalera joaten diren edo ospitalean dauden pazienteak arriskuan jartzea?

Argi dago protokoloek huts egin dutela, eta gaur egun dauden prebentzio eta kontrol neurriak ez direla nahikoak.

Izan ere, ospitalean zeuden 7 paziente isolatuta eta zaintzapean daude, kutsatzeko arriskua dutelako, eta horrek zaurgarritasun-egoeran jartzen ditu; izan ere, beste patologia batzuengatik ospitaleratuta egonik, koronabirusa hartzeko arriskuan jarri dira.

7 pertsona horiez gain, ehun inguru zaintzapean daude, infektatuekin kontaktua izan dutelako. Horien artean, ospitaleko profesional ugari daude, kutsatutako profesionalekin harremanetan egon direnak lanean zeuden bitartean. Horrek, beraien osasunerako duen arriskuaz gain, ospitalea bera ere egoera kritikoan jarri du: laneko ekipo osoek gutxienez 15 egun eman beharko dituzte isolamenduan, eta horrek ekarriko du ospitaleko barne-medikuntzako zerbitzuak (birusa ospitalean sartu duen medikuarena) normaltasunez funtzionatzeko zailtasunak izatea. Asteburu honetan, Osakidetzak, Santiago Ospitaleko profesionalengana jo behar izan du, premiazko neurri gisa.

Kontuan izan behar dugu absentzia horiek ordezteko behin-behineko langileak kontratatu beharko direla. Horrela, ekipo osoak kontratatu berri diren aldi baterako langileek osatuko dituzte; langile horiek beren lanari ekingo diote koronabirusari buruzko prestakuntza egokia jaso gabe, eta kontuan hartzen badugu Osakidetzak% 40ko behin-behinekotasun-tasa duela eta beren ohiko lanari nekez aurre egin diezaioketen gutxieneko plantillak ere, nekez sendotuko da ordezkoen lana.

ELAtik, joan den astean, jada salatu genuen plantillaren planifikazio, prestakuntza eta informazio falta, eta, horren ondorioz, eskatu genuen berehalako eta premiazko prebentzio-neurriak hartzea, lan-arriskuen ebaluazioa abiaraztea eremu bakoitzean, eta prestakuntza nahikoa eta egokia ematea plantilla osoari, bai bereari, bai Osakidetzako zentroetan zerbitzuak ematen dituzten azpikontratatutako langile guztiei.

 

Artikulu hau egilearen RSS jariotik automatikoki ekarri da hona. Baliteke jatorrizko artikulua luzeagoa izatea, eta hemen irakur dezakezu.
ELA klase sindikatu abertzalea da, 1911n sortua eta egun 100.000 afiliatu dituena.