Gipuzkoako Foru Aldundiaren aurrean egindako ekitaldian, grebalarien izenean Bego Gainzak hartu du hitza. Honek azpimarratu duenez, ia bi urte pasa dira Gipuzkoako adinekoen egoitzetako hitzarmen berria adosteko eta indarrean zeuden enpresa-hitzarmen kolektiboak berritzeko negoziazioak hasi zirenetik. Erresidentzietako langileen asmoa oso argia izan da hasieratik: akordio bakarra egitea eta bi esparruetako hitzarmen kolektiboak sinatzea (sektore-hitzarmena eta enpresa-hitzarmenak aldi berean sinatzea). Egoeraren blokeoaren aurrean irailaren 28an greba deitzea beste biderik ez zutela izan adierazi dute. Urrian, azaroan eta abenduan 17 greba egun deitu ditu ELAk.

Akordio berrien abiapuntua enpresa-hitzarmenetan dituzten baldintzak errespetatu behar ditu, eta soldata-hobekuntza nabarmenak ekarri behar ditu (kaleak garbitzen dituzten gizonezkoek baino %30 gutxiago kobratzen dute), eta hurrengo urteetan prekarietateari aurre egiteko lan-baldintzak onartu behar ditu.

Bere aldetik, Soraya Garcia, Bizkaiko zahar-etxeetako langileen ordezkariak elkartasuna adierazi die eta borrokatzearen beharra aldarrikatu du. Bere esanetan, lan gatazkaren oinarria zaintza zerbitzua pribatizatzeko erabaki politikoan dago.

Adolfo Muñoz “Txiki”, idazkari nagusiak Bizkaiko erresidentzietako borroka goraipatu du eta emakumeen diskriminazioaren aurkako borrokaren aurrean gaudela azpimarratu du. Borroka eredugarria dela sindikatuaren babes osoa izango duela berretsi du.

Bere esanetan gutxieneko zerbitzuak gehitu egiten dira greba luzatu ahala. Jaurlaritzaren helburua da greba amaitzea, ez grebara eraman duten arrazoia, lan prekarioa, desagertzea.

“Gehiegizko zerbitzu minimoak ezarriz emakumeen desberdintasuna bermatzen dute, eta protesta egiten duena armagabetu nahi dute; oinarrizko eskubide bat eragotzi nahi dizuete. Ez die axola egunero lan egitea gutxieneko zerbitzuen moduan, ratioak zeharo txarrak direlako. Grebarik ez badago ez dute bidaltzen ikuskaritza egiaztatzeko nola egiten den lan. Erreakzio bakarra grebak eragiten du”.

Muñozen hitzetan genero desberdintasunaren erroan daude erabaki politiko jakin batzuk. “Ordaindutako zaintza batzuren ustez emakumeek betidanik etxean egin izan duten lanaren luzapena da. Horregatik dira soldatak hain txarrak, lan baldintzak hain gogorrak eta diskriminazioa hain mingarria: emakumeak zaretelako”.

ELAko idazkari nagusiak adierazi du gatazka hauetan borroka feministaren eta sindikalismoaren alderik hoberena elkartzen dela. “Borroka antolatua da aukerak aurrera eramateko modu bakarra. Sindikalismo era honen helburua da baliagarria izatea; horregatik jartzen ditu borrokaren zerbitzura bere bitarteko guztiak. Arbola astindu gabe ez da fruiturik erortzen”.