ELAk, sektoreko bigarren sindikatuak (ordezkaritzaren% 34,29), oso modu negatiboan baloratzen du hitzarmen honen edukia; 3 urteko indarraldia (2019-2021), Estatuko hitzarmen baten aurrean aplikatzeko lehentasunik gabe, soldata-igoerak soilik% 2,25eko taulei dagozkie 2019an eta 2020an, eta% 2,5ekoa 2021ean, hobekuntza sozialik gabe.

ELAren iritziz, hauek dira hitzarmen honen elementu atzerakoienak:

• Estatalizazioari eutsi zaio. Eraikuntzaren Estatuko Hitzarmenari aplikatzeko lehentasuna Nafarroakoaren aurrean.

• Hitzarmena ez aplikatzeko aukera mantentzen da, enpresaren alde bakarreko erabakiz eta nahitaezko arbitrajearen bidez.

• KPIaren erreferentziarik gabeko soldata-igoerak ematen dira, erosteko ahalmena galtzeko arriskua dute, eta ez dute bermatzen plus pertsonal xurgagarriak dituzten taulen gainetik dauden sektoreko langileen ehuneko oso altu bati igotzea.

• Ez dago lanaldi-murrizketarik (azken 15 urteetan bezala). 1728 orduko lanaldiak izaten jarraituko dute.

• Ez da hobekuntza sozialik lortzen. Are gehiago, orain dela aste batzuk hasi zen negoziazioa eta puntu bakarrarekin itxi da: ekonomikoa. Gainerako gaiak Estatuko akordioari lotzen zaizkio.

ELAren ustez, ezinbestekoa da eraikuntza-sektoreko plantillak beren lantokietan antolatzea beren lankideekin, enpresa-hitzarmenetan lan-baldintzak hobetzeko; izan ere, lan-erreformen ondoren, esparru horretan baimentzen du legeak erabateko segurtasun juridikoa.