CAF konpainiak Trenasa ixteko hartutako erabakia eskuliburuaren deslokalizazio baten ondorio da, CAFen ekoizpenaren zati bat Poloniara eramaten ari baita. Zentzu horretan, salatu behar da CAFek ez duela inoiz Castejongo lantegia egonkortasunez hornitu, eta beti erabili izan duela langileen eta lan-baldintzen murrizketak aplikatzeko, multinazionalaren lan-karga murrizten baitzuen.

Era berean, ELAk multinazional honek azken urteotan jaso dituen diru laguntzak salatu nahi ditu. Egoera horren aurrean, sindikatuak uste du ezinbestekoa dela lege bat onartzea laguntza publikoak jasotzen dituzten enpresak deslokalizatzea saihesteko. Gamesa Aoizen itxierak edo CAFen iragarpenak agerian uzten du multinazional horien eskrupulu falta, laguntza publikoak jasotzen baitituzte, eta, ondoren, beren langileak kaleratzen dituzte, familien etorkizuna kontuan hartu gabe.

Trenasaren itxiera gauzatuko balitz, Erriberako 100 langilek baino gehiagok lanpostua galduko lukete. Erribera langabeziak gehien zigortutako guneetako bat da Nafarroan, prekarietate handienarekin eta deslokalizazio arazo gero eta nabarmenagoarekin. Nekazaritza, abeltzaintza eta kontserba sektoreei lotutako eredu industrialak ez ditu, gehienetan, baldintza duinak bermatzen. Estatuko hitzarmen kolektiboak aplikatzeak soldata baxuak, lanaldi amaigabeak eta lan-abusuak dakartza. Tamalez, orain hori da Nafarroako Gobernuak Erriberarentzat egiten duen apustu bakarra.

Testuinguru horretan ezin gara besoak gurutzatuta geratu etorkizuna eta balio erantsia duten enpresak Erriberatik joaten diren bitartean. Horregatik, CAFi exijitzen diogu Castejongo lantegiari eskari-zorro nahikoa eman diezaiola, lanpostuei eutsiko zaiela bermatzeko.

Azkenik, Trenasako langileak beren lanpostuengatik borrokatzera animatzen ditugu, eta Erriberako gizartea eta, oro har, Nafarroako gizartea mobilizazioekin bat egitera animatzen ditugu.