Moitas feministas vascas decepcionáronse ao saber que a escritora Chimamanda Ngozi Adichie ha externalizado o embarazo, é dicir, que o seu fillo foi fecundado por unha surrogata a cambio de diñeiro.Entre outras cousas, Adichie é a autora do ensaio feminista que todos deberiamos ter. Non tiveron en conta que a escritora nixeriana-estadounidense non é Angela Davis, é dicir, que o seu feminismo non é especialmente revolucionario desde o punto de vista anticapitalista.
Ademais, foi xulgado desde o prisma de Euskal Herria por “comprar un fillo”, sen ter en conta que a fecundación por substitución está enraizada e normalizada en Estados Unidos, onde a liberdade individual e a liberdade de mercado son relixión.
Paréceme paradoxal que o escritor que falaba dos “privilexios” das mulleres trans aproveitou o seu actual privilexio de clase para ser nai, non por falta de utero ou problemas de esterilidad, senón como estratexia para “conciliar” o seu éxito profesional coa paternidade. Seguramente tamén terá un grupo de coidadores de nenos, pero estamos máis afeitos á externalización deste traballo reprodutivo.
Encántanos xulgar as prácticas de personalidades: é contraditorio que unha escritora feminista acuda a unha xestación subrogada? Na miña opinión, é máis interesante probar a polémica do momento para abordar un debate máis profundo: É a normalización desta práctica/negocio nacida en Estados Unidos o modelo de reprodución que queremos para Euskal Herria?
Perdoádeme a pílula publicitaria: Anxos e criadas traballamos o tema en profundidade no ensaio da colección LISIPE. Entre outras cousas, comentamos que é fácil facerse cargo de quen pagan “ventres de aluguer” cando son Ana Obregón, Miguel Bosé, Kim Kardashian ou Chimamanda Ngozi Adichie. Con todo, que ocorre cando os pais e nais intencionados son veciños, compañeiros, amigos ou familiares?
Esa foi a preocupación que máis me expresaron os lectores: como compatibilizar a crítica firme contra os embarazos subrogados coa convivencia cos familiares da contorna? Non podo resumir a resposta nunha columna, pero creo que é importante ter en conta que dicir que Adichie comprou un bebé ten unha relación directa con que aos nenos nados mediante xestación subrogada díganlles o que os seus compañeiros “che compraron”. Deamos unha volta cando esquezamos a polémica de Chimamanda.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Na biblioteca do pobo, participo nun espazo aberto dedicado á tecnoloxía. Na anterior ocasión, achegáronse dúas mulleres que querían aprender a utilizar a placa Arduino para crear un proxecto de robótica infantil, unha programadora e outra curiosa como eu. Puxémonos en... [+]
Zurea ez da ekologia, zurea ideologia da!”. Espainiako oposizio buruaren hitzak dituzue, oraingoan itzalaldia aitzakia hartuta. Zer den ideologia hitza desitxuratzea; trantsizio energetikoa edota energia politika, hitzak dioen moduan, politika hutsa delako. Kapitalismoaren... [+]
Apirilaren 28ko gauean Bartzelonako Badal Ramblako terrazak gainezka zeuden; hoztu gabeko garagardoak zerbitzatzen ziren, baina jendeak zoriontsu zirudien. “Munduaren amaierak iritsi behar badu, pozik harrapa gaitzala”, esaten zidan auzokide batek. Hamar ordu baino... [+]
Momentu honetan, eta buruileraino, Adimen Artifizialari buruzko erakusketa erraldoi bat ikusgai da Parisko Galerie nationale du Jeu de Paume museoan, izenburu honekin: Mundua, Adimen Artifizialaren arabera. Erakusketa horretan, hainbat arte obra garaikide agertzen dira,... [+]
Facía anos que non se vían. Non se atoparon na rúa. A xulgar pola situación desde o exterior, non parecían máis que dous coñecidos. Detrás están, moi atrás, aqueles anos vividos de comezos da mocidade, onde eran amigos da mesma cuadrilla. Onde o día e sobre todo a... [+]
A pantasma da falta de talento é unha das ideas principais que nos últimos tempos quérennos impor desde unha perspectiva capitalista hexemónica da economía e que todos debemos dar por boa. É un problema artificial, e desde un punto de vista moi elitista, queren convertelo... [+]
Tras o inicio das obras de rehabilitación do Centro de Acollida Internacional para a Protección no barrio de Arana de Vitoria-Gasteiz, vimos a necesidade de volver situarnos publicamente como cidadáns ocupados e preocupados, para que Euskal Herria sexa un verdadeiro pobo de... [+]
O presidente da Unión Europea, Ursula von der Leyen, xa informou hai unhas semanas da necesidade dun gasto militar de oitocentos mil millóns de euros. Este gasto está destinado a facer fronte a unha ameaza militar que sofre Europa, e coincidiron na necesidade de responder de... [+]
A semana pasada, no apagamento, vendo que nos resultaba vulnerable, moitas persoas empezamos a investigar co fin de comprender suceder: como funciona a infraestrutura que transporta electricidade? Por que quedou obsoleta? Fascíname o fenómeno físico da electricidade e as... [+]
A pandemia puxo de manifesto, en toda a súa crueza, as consecuencias do modelo neoliberal de atención ás persoas maiores, á infancia e á poboación en situación de dependencia. Agora é o momento de reforzar os discursos críticos e as alternativas comunitarias que se... [+]