Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

Enfrontamentos aos berros de guerra

  • "Non estamos preparados para o que nos vinga dentro de catro ou cinco anos. O perigo corre cara a nós. Debemos enfrontarlle: O que pasa en Ucraína pode pasar aquí tamén” (...) “Rusia, China, pero tamén Corea do Norte e Irán, están a traballar duro para tentar debilitar a América do Norte e a Europa. Queren reformar a orde global” (...) “É hora de cambiar a unha mentalidade da época da guerra. E a de acelerar a produción e o gasto en defensa”. Son as palabras do recentemente nomeado secretario xeral da OTAN, Mark Rutte, na súa primeira intervención pública en Bruxelas desde a toma de posesión do cargo, o 12 de decembro. Imaxinounos un presente cheo de perigos e, si non seguían as receitas da OTAN, un futuro de pesadelo para os occidentais en xeral e para os europeos en particular.
2024an 75 urte egin ditu NATOk, eta goi bilera batekin ospatu zuen Washingtonen. Argazkia:EFE
2024an 75 urte egin ditu NATOk, eta goi bilera batekin ospatu zuen Washingtonen. Argazkia:EFE

Cal é a receita? O mesmo que nos últimos anos escoitamos constantemente por boca do anterior secretario xeral, Jens Stoltenberg, ou da presidenta da Comisión Europea, Ursula Von der Leyen, de autoridades de diversos estados europeos, ou de altofalantes de grandes medios dependentes. A receita de todos eles é a mesma, pero seguindo a dinámica dos últimos anos, un pouquiño máis arriba que onte –un pouquiño máis abaixo que mañá–.

Ninguén ten dereito a sombrear a Occidente, o propio intento é un ataque, defender o noso “modelo de vida” esixe prepararse para a guerra e ser “máis rápidos e salvaxes”, segundo Rutte. A industria armeira europea é “demasiado pequena, demasiado fragmentada e lenta” por “décadas de investimentos insuficientes”, e pór remedio é cuestión de vida ou morte.

Como? O xefe da OTAN repartiu os deberes: “Aos gobernos: dá ás nosas industrias as grandes demandas e os contratos a longo prazo para producir máis e mellor rapidamente (...) Á industria de defensa: tes que facer todo o que poidas para manternos a salvo. Hai diñeiro encima da mesa e non farase máis que aumentalo. Feixe quendas adicionais e novas liñas de produción! (...) aos cidadáns dos países da OTAN, sobre todo en Europa: dicide [ás autoridades] que hoxe aceptan facer sacrificios para que mañá esteamos a salvo”.

Cales son os “sacrificios” que teñen que aceptar os cidadáns? “Os países europeos gastan facilmente unha cuarta parte dos seus ingresos en sistemas de pensións, sanidade e seguridade social. Necesitamos unha pequena parte dese diñeiro”.

“Hai diñeiro encima da mesa e non vai ser máis que un aumento. Feixe quendas adicionais e novas liñas de produción!” (Mark Rutte, novo secretario xeral da OTAN)

O delirio militarista empezou hai tempo

A estratexia que Rutte presenta como petición de mañá, con todo, leva tempo impóndose. Desde 2017, por primeira vez na súa historia, a UE ten unha partida específica para gasto militar. O orzamento do Fondo Europeo de Defensa creceu moito no contexto da guerra de Ucraína; gastáronse xa os 13.000 millóns de euros previstos para 2021-2027; e o Comisario de Defensa da UE, Andrius Kubilius, que acaba de crear o cargo, propuxo un gasto de 100.000 millóns para o período 2028-2035. A todo iso hai que engadir o gasto propio que fai cada Estado. Os países europeos da OTAN aprobaron en 2014, baixo a ameaza de Obama, Premio Nobel da Paz, o obxectivo de elevar o gasto militar ao 2% do PIB e desde entón o crecemento foi constante, especialmente nos últimos anos. Mentres tanto, o gasto en sanidade, educación, pensións ou prestacións públicas descendeu en todos os casos.

Pero non é suficiente. En Bruxelas, Rutte suxeriu unha nova barreira do 3% para os estados... ou do 4%. Tamén se levanta a prohibición de que bancos e fondos de pensións nacionais invistan en armamento. A nivel da UE, as autoridades e o lobby armeiro veñen presionando desde hai tempo para lograr o mesmo co Banco Europeo de Investimentos.
Hai outro cambio fundamental. No pasado, Europa compraba case todas as armas a Estados Unidos. En 2024 a Comisión Europea presentou a Estratexia Europea de Defensa Industrial. A nova estratexia establece como condición que polo menos o 50% do gasto militar da UE fágase na industria dos países veciños, coa participación de polo menos tres países. A UE considera que o desenvolvemento da industria armeira europea é unha estratexia estratéxica, e que non faltará o diñeiro e outras facilidades para conseguilo.

Foto: OTAN

Euskal Herria, reflexo de Occidente

A parte antimilitarista vitoriana realizou unha análise da industria armeira europea e dos discursos belixerantes no libro Disolución da industria militar en Euskal Herria para non facer máis guerras (Adaptación da industria armeira en Euskal Herria para non crear máis guerras) que acaba de publicar. E iso púxonos ante os ollos o seu reflexo en Hego Euskal Herria cunha investigación moi profunda. A industria armeira de Ipar Euskal Herria non foi analizada polas dificultades para obter datos, que son aínda maiores. Si na investigación de 2008 identificáronse 70 empresas, centros de investigación ou institucións relacionadas coa industria armeira, quince anos máis tarde 206, considérase que en realidade son “máis notables”. Do total de 206 entidades, 187 son empresas, 11 centros tecnolóxicos ou de investigación, cinco universidades e tres entidades financeiras.

Varios factores explican que durante quince anos triplicouse a industria armeira, segundo Vitoria, entre outros: o “espectacular auxe” dos orzamentos militares e das axudas, a “captación” da investigación civil da industria militar, o papel protagonista das pequenas e medianas empresas e especialmente das novas tecnoloxías, a crecente implicación dos centros educativos, a expansión das grandes empresas vascas á internacionalización, ou, o máis preocupante, a nova “mentalidade” que se estende entre a cidadanía vasca.

"Si até hai poucos anos todo o que se podía entender como cooperación co militarismo e o estamento militar provocaba rexeitamento e rexeitamento entre a inmensa maioría da sociedade de Euskal Herria, hoxe non é así", lese no libro: En 2008 as empresas escondían a súa produción militar; en 2025 moitas o reivindican. Non é o cambio que só o equipo vitoriano percibe no Buesa Area e no Buesa Area. Un dos sindicalistas entrevistados neste LARRUN di que notou que os traballadores se sentiron avergoñados de dedicarse á fabricación de armas, e hoxe non. O mesmo recoñecemento foi percibido polos empresarios, ou polo profesor da UPV/EHU Iñaki Etaio, entre compañeiros e alumnos relacionados coa industria armeira, segundo lese no libro. A “guerra na mentalidade” que pide Rutte é unha terra fertilizada para seguir profundando.

Hai uns anos as empresas vascas ocultaban a súa produción militar; en 2025 moitas o reivindican

Transformar ou matar

Neste contexto europeo e vasco, o movemento antimilitarista puxo sobre a mesa unha proposta para a adaptación da industria armeira. Para unha adaptación “transformadora”, quixeron matizar: non só busca substituír a produción militar pola civil, senón que tamén alimenta a outra sociedade a que se produce e a forma de producir, para acabar co capitalismo e o patriarcado que nos trouxeron até aquí.

ARGIA falou con antimilitaristas e sindicatos que deberían xogar un papel fundamental nos centros de traballo. A honradez das palabras duns e outros é o que fai que o lector atope moitas dificultades nas súas propias palabras, pero tamén a disposición a tentalo e algunha fortaleza. Por destacar unha destas fortalezas: En cantos países de Occidente a maioría sindical está disposta a tomar en consideración unha proposta deste tipo?

303. En LARRUN profundamos no proxecto de “adaptación transformadora” da industria armeira. Consciente de que a proposta parece unha quimera; sabendo que se non vai ser da especie, haberá que facelo algunha vez, non só coa industria armeira, senón tamén co traballo e o emprego en xeral.


Interésache pola canle: Armagintza
Fitos Resposta ao Foro
Investimento en defensa

O Foro presentou a mediados de xaneiro o informe O destino compartido de Euskadi e a Unión Europea, a prosperidade e a competitividade. Nel recóllense as recomendacións para a CAV, tomando como referencia os informes presentados por Draghi e Letta para a Unión... [+]


Save the children, vende bombas

Pilar Kaltzada é membro do grupo Zedarrak. O 15 de xaneiro o grupo chamou a aproveitar a “gran oportunidade” que vai haber nos próximos anos para impulsar a industria armeira, nun acto solemne que tivo gran repercusión. Segundo o estudo do grupo antimilitarista vitoriano,... [+]


O vicelehendakari Torres expresou o compromiso do Goberno Vasco para impulsar a industria armamentística, respondendo a Fitos
O vicepresidente segundo e conselleiro de Economía, Traballo e Emprego asegurou que “apoiará” ao sector ante as “novas oportunidades” que se abriron e enxalzáronse na industria armeira. “Outra cousa é que cada un de nós poidamos ter posicións ideolóxicas”,... [+]

O grupo Fitos e os seus intereses como lobby da industria armeira
O pasado 15 de xaneiro o Foro de Empresa Fitos presentou o seu sexto informe na Universidade de Deusto, en Bilbao. Guillermo Dorronsoro, director do grupo Fitos, explicou que nos próximos anos vaise a investir moito diñeiro na “industria da seguridade e a defensa” en... [+]

Que o ruído do diñeiro non acougue os zumbidos das bombas

O 15 de xaneiro o lobby tecno-empresarial Zeditzak presentou o seu 6º informe, Euskadi e a Unión Europea, un destino compartido de prosperidade e competitividade. O neoliberal Think Tank, formado por expertos emerxentes do mundo das finanzas, presentou unha receita máxica... [+]


2025-01-24 | Gedar
O gasto militar europeo, no centro do debate, en Davos
O secretario xeral da OTAN, Mark Rutte, deu a razón a Trump e dixo que "Europa necesita aumentar o seu investimento militar".

2025-01-22 | ARGIA
Listaxe de empresas, centros de investigación e institucións relacionadas coa industria armeira de Hego Euskal Herria
Nesta listaxe inclúense empresas que participaron nalgún programa de fabricación de armas desde 2016 ou que desenvolveron produtos específicos para militares (vehículos, pinturas, baterías…). Son filiais de grupos e consorcios con representación en Hego Euskal Herria... [+]

Mesa redonda |ELA · LAB · Steilas · ESK
O arranxo, tan difícil como imprescindible
É a primeira vez que a maioría sindical vasca de Hego Euskal Herria fala pública e colectivamente sobre a adaptación da industria armeira. Nos últimos meses o movemento antimilitarista reuniuse co catro sindicatos para presentar e debater conxuntamente a súa proposta de... [+]

Proposta antimilitarista para a “adaptación transformadora” da industria armeira
“Non podemos ir por separado, temos retos comúns”
O movemento antimilitarista acaba de facer pública a súa proposta de “adaptación transformadora” á industria armeira. Tal e como se pode ler no libro Euskal Herria para non construír máis guerras (Adaptación da industria armeira no País Vasco para non crear máis... [+]

2024-12-30 | Patxi Aznar
Asasinatos, escalada de armas e consecuencias

O 26 de decembro, durante un ataque aéreo, o Exército israelí matou a cinco xornalistas palestinos que tentaban chegar á cidade. Con eles mataron a 130 xornalistas palestinos. Esta noticia lembroume un par de cousas, a primeira, a persecución que sofren os verdadeiros... [+]


Proposta de "adaptación transformadora" da industria armeira
As empresas e institucións vascas vinculadas á industria armeira pasaron de 70 a máis de 200 desde 2008
As "empresas, centros ou institucións" de Hego Euskal Herria vinculadas á industria armeira triplicáronse nos últimos quince anos, segundo os datos dos estudos realizados polo grupo antimilitarista Gasteikoak en 2008 e 2024, respectivamente. Un dos contidos máis destacados da... [+]

Israel e España manteñen un acordo para manter a venda de armas en segredo
O acordo iniciouse coa presidencia do Goberno español, José Luís Zapatero, e materializouse en 2014 cos presidentes de España, Mariano Rajoy, e de Israel, Shimon Peres. O acordo foi anunciado polo diario Público, que publica a noticia do mesmo.

O Estado español ha pagado máis de 1.000 millóns de euros ás empresas militares israelís desde o inicio do xenocidio en Gaza
Segundo o informe do Centre Delas, adiantado polo medio ElDiario.é, nos últimos meses o Goberno español ha feito novos contratos con empresas israelís. Ademais de comprar armas, o Estado español é o quinto país do mundo que máis armas enviou desde outubro da Unión... [+]

Nova industria militar vasca xeradora de guerras: Exemplo de Satlantis
Hai case un ano e medio, o xornalista Ahoztar Zelaieta publicou o rostro máis descoñecido da empresa Satlantis. Satlantis preséntasenos como unha estrela das empresas vascas que ultimamente están a emerxer no campo da innovación tecnolóxica, pero A empresa vasca para a... [+]

Microbiología II: armamento, sociedade, guerras

Cando liamos en ARGIA o artigo "Nenos, policías, micronutrientes" sentimos moi identificados co que estamos a vivir os vitorianos no grupo antimilitarista en relación coa militarización social. Ultimamente, desde diferentes grupos e plataformas locais, pedíronnos datos sobre a... [+]


Eguneraketa berriak daude