A ofensiva imperialista israelí entrou nunha nova fase: bombardeos en Iemen, Líbano e Siria; ataques contra Irán; intento de invasión de Líbano… Os sionistas conseguiron un vello obxectivo: Ir máis aló de Palestina e converter o ataque nunha guerra rexional.
O aumento da ofensiva responde a varias razóns. Por unha banda, o proxecto expansionista do Estado sionista non se limita a Palestina, senón que ten a intención de colonizar toda a rexión. Doutra banda, preténdese desviar o foco de Gaza e Palestina, a única ferramenta da entidade colonial para paliar a perda de lexitimidade que tivo no ámbito internacional. Os sionistas saben que o seu proxecto supremacista e colonial só pode sobrevivir si a guerra adquire unha dimensión moito maior, favorecendo a participación directa de Occidente. Así, poderán dicir que miles de vítimas palestinas son “as consecuencias necesarias” dunha guerra de civilización entre o “Oeste ilustrado” e “Oriente bárbaro”.
Denunciamos e loitamos o carácter imperialista occidental (e o proxecto) para visibilizar a crise de civilización e neutralizar a burguesía imperialista
Hai que aclarar que o xenocidio palestino e a intensificación da ofensiva non poden entenderse só como unha dinámica rexional: As burguesías occidentais deben situarse dentro da ofensiva imperialista que se inicia a nivel mundial e que ten como obxectivo manter a hexemonía do bloque atlántico. Occidente non só é colaborador e cómplice do sionismo, é financiador e participante activo na guerra do xenocidio e a rexión. A conxuntura mundial ten moito que dicir niso. O ano pasado Netanyahu presentou o proxecto “Novo Oriente Próximo”, co visto e prace de Occidente, un proxecto que reorganizaría toda a rexión: a nivel político, Israel asumiría o liderado da rexión; e, a nivel económico, impulsaría unha nova vía económica que uniría India e Europa, e substituiría aos anteriores proxectos que garantían a integración eurasiática. Este propósito responde os desafíos da polarización a nivel mundial e busca reducir a dependencia de Occidente con respecto a Rusia e China. Neste sentido, a ofensiva sionista actual non é máis que o primeiro paso desa reorganización político-económica.
Por tanto, a guerra total da rexión responde á crise da división imperialista do mundo actual: en concreto, o declive de Occidente e o nacemento do mundo multipolar. Que quede claro: para acabar co xenocidio palestino e a colonización da rexión, non basta con denunciar os crimes de Israel. Xunto á denuncia da entidade colonialista sionista, debemos denunciar e loitar polo carácter imperialista (e o proxecto) de Occidente, para pór en evidencia a crise de civilización e a desactivación da burguesía imperialista.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non puiden pechar o caixón despois do último par de medias que me quedaban, as cales se devoraban mutuamente. Así estaba, mal pecho, xa durante dúas semanas, o pixama (na tirada dos pixamas, salvo tres regaladas, non hai pixama; a camiseta “para casa” está chea de... [+]
Un prestixioso arquitecto chega desde Londres a un pequeno pobo galego. Trátase de David Chipperfield, un edificio con oficinas en Berlín, Milán e Xangai, e que conta cun amplo equipo de edificios. Unha arquitectura elegante, requintada, feita por un Sir. A historia comeza na... [+]
Eu mesmo podería dicilo, pero Macron díxoo. Crese que son instrumentos para dividir á nación francesa si xa existían no exágono antes de que o francés se convertese en lingua de Estado. En lugar de recoñecer que Francia venceu, uniformizó e asimilou aos falantes desas... [+]
Estás no bar, na barra, pedindo. No mostrador outras persoas tamén. En breve tocarache a quenda, pero o criado non che preguntou que é o que queres, saltouche e atendeu ao home que veu detrás de ti. Quedóuseche a cara estúpida e queres atraer a atención do camareiro, que... [+]
Gustaríame escribir a esta cousa que levo dentro. Cúmprense case cinco anos da pandemia, e os que eramos mozos naquela época, aínda que seguimos sendo mozas, comezamos a orbitar noutros espazos. A vivenda, o proxecto de vida, a maternidade, o traballo, a saúde... as ordes... [+]
Lembran? O 90% do Parlamento aprobou o Acordo Educativo hai dous séculos –perdoa, dous anos–. A reacción dos congresistas da esquerda moveuse entre euforia e satisfacción moderada. Segundo o documento aprobado, os centros privados seguirían recibindo diñeiro público,... [+]
Estar é facer. Así o di este ano a Feira de Durango, e é certo, polo menos no caso da propia feira e tendo en conta a Euskal Herria. A presente edición é xa a 59 edición da Azoka, e o feito de que cada ano se celebre demóstrao que a Feira de Durango é unha forma de facer... [+]
En Bilbao traballei durante cinco anos con colectivos en risco de exclusión, ao redor da fenda dixital, sobre todo coas mulleres. No camiño, atopeime con violencias machistas e outros moitos problemas. De forma moi orgánica, comecei a relacionarme e a entender o traballo dos... [+]
O Consello de Euskalgintza está a alertar da emerxencia lingüística que estamos a vivir nas últimas semanas. Pasaron bastantes anos desde que se empezou a describir a situación do proceso de revitalización do eúscaro no cruzamento, na rotonda, no inpasse e con palabras... [+]
Os últimos anos saio pouco. Díxeno moitas veces, seino, pero polo si ou polo non. Hoxe asistín a unha sesión de bertsos. “Deséxolle moito”. Si, por iso avisei que saio pouco, supoño que vostedes asisten a moitos actos culturais, e que teñen máis que comparar. Pero... [+]
En 2006, Baltasar Garzón, entón xuíz estrela, sufriu unha especie de revelación e redactou unha práctica que garantía os dereitos dos detidos por terrorismo. O mesmo xuíz viu pasar pola súa sala a centenares de detidos incomunicados, moitos deles con evidentes signos de... [+]
Son un dos máis bonitos recordos que teño no corazón. Naquela época estaba a facer Filoloxía Vasca e fomos a unha sociedade de Arbizu a un concerto de Ruper Ordorika. Alí estaban Rikardo Arregi Diaz de Heredia e Juanjo Olasagarre. Non me atrevín a dicirlle a Arregi que... [+]
Recentemente, ante a pregunta sobre en que consistía a emerxencia climática, un científico deu a excelente resposta: “Mire, a emerxencia climática é esta, cada vez ves no teu móbil máis vídeos relacionados con fenómenos meteorolóxicos extremos, e cando te dás conta,... [+]
Dise que Simone de Beauvoir escribiu que o opresor non sería tan forte si non tivese cómplice nas liñas do oprimido. A min paréceme moi normal... Que queredes? Cando estás pisado, tamén é comprensible que queiras mellorar a túa condición, e para iso é moi útil ofrecer... [+]