Fun un deses mozos que pasaban horas fronte ao computador. A través de Internet, descubriu o pensamento doutras persoas e culturas do mundo, a música e os medios audiovisuais. Naqueles tempos non era tan habitual ter un dispositivo conectado a Internet e estabamos fronte á pantalla, sobre todo vixiando a conexión, xa que si algún familiar chamaba por teléfono, despedíanse para escoitar unha nova canción de descarga. Ademais, os pais só permitíannos conectarse durante unhas horas, mentres que ninguén podía chamar ao teléfono.
Con ese límite de tempo, creei un sitio para falar coa cuadrilla: cada persoa tiña un tablito ao redor dun gif dunha cacerola en chamas, e aí podiamos deixarnos mensaxes. A necesidade suscita imaxinación. Os mozos compórtanse como hoxe, pero non teñen as limitacións técnicas que tiñamos nós. Pola contra, todo o sistema fomenta a presenza fronte á pantalla. A atención ás persoas e a análise dos datos de conduta son a base do modelo de negocio das grandes empresas que sustentan Internet. Cada xeración ten os seus propios retos; no caso dos nosos mozos, o capitalismo da vixilancia limita a capacidade de canalizar o futuro dos nosos pobos. E a sociedade está a organizar: O grupo Altxa Burua está preocupado polo tempo que dedicamos aos móbiles, e en Educación Librezale está preocupado porque a mesma lóxica dos móbiles que tanto atrae aos mozos púxose nos dispositivos e nas minchas de moitos centros. Aos poucos, ambos os movementos van conseguindo cousas, difundindo a mensaxe na comunidade educativa e sementando vías para buscar solucións, como a prohibición dos móbiles nos centros educativos e a creación de recursos para a educación que protexan os dereitos dixitais do alumnado (prototipo Iradi).
Internet naceu en 1989, cambiou moitas cousas en moi pouco tempo e vainas a transformar. Estamos a aprender a enfrontarnos ao que temos agora, a construír un modelo dixital que sexa máis axeitado para unha boa vida. Esta aprendizaxe tamén hai que transmitilo aos mozos para que adquiran a capacidade de enfrontarse ao que vén.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Estás no bar, na barra, pedindo. No mostrador outras persoas tamén. En breve tocarache a quenda, pero o criado non che preguntou que é o que queres, saltouche e atendeu ao home que veu detrás de ti. Quedóuseche a cara estúpida e queres atraer a atención do camareiro, que... [+]
Non puiden pechar o caixón despois do último par de medias que me quedaban, as cales se devoraban mutuamente. Así estaba, mal pecho, xa durante dúas semanas, o pixama (na tirada dos pixamas, salvo tres regaladas, non hai pixama; a camiseta “para casa” está chea de... [+]
Gustaríame escribir a esta cousa que levo dentro. Cúmprense case cinco anos da pandemia, e os que eramos mozos naquela época, aínda que seguimos sendo mozas, comezamos a orbitar noutros espazos. A vivenda, o proxecto de vida, a maternidade, o traballo, a saúde... as ordes... [+]
Lembran? O 90% do Parlamento aprobou o Acordo Educativo hai dous séculos –perdoa, dous anos–. A reacción dos congresistas da esquerda moveuse entre euforia e satisfacción moderada. Segundo o documento aprobado, os centros privados seguirían recibindo diñeiro público,... [+]
Estar é facer. Así o di este ano a Feira de Durango, e é certo, polo menos no caso da propia feira e tendo en conta a Euskal Herria. A presente edición é xa a 59 edición da Azoka, e o feito de que cada ano se celebre demóstrao que a Feira de Durango é unha forma de facer... [+]
Un prestixioso arquitecto chega desde Londres a un pequeno pobo galego. Trátase de David Chipperfield, un edificio con oficinas en Berlín, Milán e Xangai, e que conta cun amplo equipo de edificios. Unha arquitectura elegante, requintada, feita por un Sir. A historia comeza na... [+]
O Consello de Euskalgintza está a alertar da emerxencia lingüística que estamos a vivir nas últimas semanas. Pasaron bastantes anos desde que se empezou a describir a situación do proceso de revitalización do eúscaro no cruzamento, na rotonda, no inpasse e con palabras... [+]
En 2006, Baltasar Garzón, entón xuíz estrela, sufriu unha especie de revelación e redactou unha práctica que garantía os dereitos dos detidos por terrorismo. O mesmo xuíz viu pasar pola súa sala a centenares de detidos incomunicados, moitos deles con evidentes signos de... [+]
Son un dos máis bonitos recordos que teño no corazón. Naquela época estaba a facer Filoloxía Vasca e fomos a unha sociedade de Arbizu a un concerto de Ruper Ordorika. Alí estaban Rikardo Arregi Diaz de Heredia e Juanjo Olasagarre. Non me atrevín a dicirlle a Arregi que... [+]
Recentemente, ante a pregunta sobre en que consistía a emerxencia climática, un científico deu a excelente resposta: “Mire, a emerxencia climática é esta, cada vez ves no teu móbil máis vídeos relacionados con fenómenos meteorolóxicos extremos, e cando te dás conta,... [+]
Dise que Simone de Beauvoir escribiu que o opresor non sería tan forte si non tivese cómplice nas liñas do oprimido. A min paréceme moi normal... Que queredes? Cando estás pisado, tamén é comprensible que queiras mellorar a túa condición, e para iso é moi útil ofrecer... [+]
Non é tarefa fácil definir o que traerá o novo mandato de Estados Unidos no ámbito económico. O eixo da nova estratexia económica será a peculiar unión entre o liberalismo e o proteccionismo para o sector exterior. A pesar do que ocorreu en Estados Unidos de forma... [+]
Os últimos anos saio pouco. Díxeno moitas veces, seino, pero polo si ou polo non. Hoxe asistín a unha sesión de bertsos. “Deséxolle moito”. Si, por iso avisei que saio pouco, supoño que vostedes asisten a moitos actos culturais, e que teñen máis que comparar. Pero... [+]