Juan Carlos Ibarra en Deia: «Creou unha gran polémica en Cataluña se os escritores cataláns que escriben en castelán que deberían acudir á Feira de Frankfurt (...) Un dos que se mostrou a favor da participación destes escritores dicía que as linguas autonómicas eran, en definitiva, ‘as linguas españolas’ (...) É un escritor de lingua española que escribe en eúscaro en Baiona? Debería acudir á Feira de Frankfurt, dentro da homenaxe á cultura catalá, un escritor de Perpiñia que escribe en francés? E un escritor que escribe en eúscaro e vive en Barcelona?».
Mikel Laskurain en Berria: «Afíxenme ao oficio de actor. O peor é o que vas ter dentro de tres meses, si non tes traballo ou non o sabes. E o mellor é que sempre é diferente e non é nada monótono. Un espectáculo terminou dous anos despois da súa estrea. Que non é nada para sempre, esa sensación témola sempre na cabeza: ‘Isto acabarase, e adiante!’ (...). Nunca debemos esquecer que nada é eterno. A maior queixa dun actor é non ter traballo e nós non podemos queixarnos polo momento. Se se ten traballo, é un oficio moi bo. Eu admítoo: vivimos moi ben».
Toti Martínez de Lezea en Gara: «Hai pouco lin (...) sobre o deber dos escritores de ‘comprometerse’ coa política. (...) Por que un escritor e non un albanel, un secretario ou un futbolista ten que comprometerse politicamente? E se te comprometes, con que ideas políticas?».