Hai uns meses non había ningún tren pintado no servizo da liña C-3 de Renfe. Pero ultimamente volveuse habitual ver as unidades salpicadas de grafitis. Sen entrar na lexitimidade ou na calidade deste tipo de expresión artística (xa que cada cal terá a súa opinión ou o seu gusto), trátase de que ese cambio estético produciuse no contexto do declive xeral do servizo.

De feito, non ver grafitis hai uns meses non significa que non se fixesen, senón que se limpaban inmediatamente. Con todo, na actualidade non se produce.

Preguntado sobre este tema por Aiaraldea Komunikabideak a un representante dos traballadores de Renfe, este explicou que, ao contrario que noutros ámbitos (reparacións de trens, accesibilidade, cumprimento de horarios e falta de condutores…), o problema non é económico, ou non só iso.

De feito, parece que hai uns meses producíronse varios accidentes na estación de tren de Abando, nos que se produciron cortes nos trens e unidades que abandonaban os trens que non están en servizo. Nun primeiro momento, a responsabilidade destes incidentes foi atribuída aos produtos líquidos utilizados na retirada de grafitis.

Posteriormente, determinouse que o aceite usado nos trens é o causante real dos accidentes, aínda que, de non ser así, non se restableceron as tarefas de limpeza.

Ademais, existe a Axenda 2030. En concreto, non hai garantía de que todos os residuos químicos que se xeren na estación de tren de Abando (tanto pintura como disolventes) non acaben na ría. Debido a iso, os operarios tiñan que comezar a limpar a reparación no taller de Ollargan, pero, ao parecer, aínda non o fixeron.