Pilar Kaltzada é membro do grupo Zedarrak. O 15 de xaneiro o grupo chamou a aproveitar a “gran oportunidade” que vai haber nos próximos anos para impulsar a industria armeira, nun acto solemne que tivo gran repercusión. Segundo o estudo do grupo antimilitarista vitoriano, dez do dezaseis membros de Zedaleak tiveron ou teñen algún tipo de vínculo coa industria armeira, entre eles a propia Calzada. Kaltzada é tamén presidenta da ONG Save de Children (salvar aos nenos), asociación que xestiona a asociación. Na entrevista que lle deu a Naiz explicou que lle levou a entrar na ONG: “Pareceume incrible saber que había unha organización que dicía que todas as guerras son guerras contra os nenos”.

Jokin Aperribay é o presidente de SAPA, unha das empresas de armería máis importantes do País Vasco. A loita centrouse nos vehículos e a artillaría, e recentemente incorporouse ao sector aeronáutico. Aperribay é o presidente da Real Sociedade, pero non poderá xogar en Anoeta. Tal e como se pode ler na súa web, “a misión da Real é ser os mellores dentro e fóra do campo. É obrigación da Fundación Real Sociedade ser os mellores fóra do campo”. Por iso, a Fundación promove valores como: “Solidariedade, inclusión, igualdade de xénero, eúscaro, respecto ao medio ambiente”.

Mikel Torres, vicepresidente segundo do Goberno Vasco e conselleiro de Economía, Traballo e Emprego, respondeu a semana pasada á proposta de Zedaleak. Chamou a aproveitar a "oportunidade" de novos produtos e mercados e asegurou ao sector o "apoio" do Goberno Vasco "para o ben de todo o país".

O presidente de Save the Children cunha man para salvar aos nenos das guerras e coa outra promover o armamento; o presidente da Real Sociedade, polas mañás, animando a solidariedade e a inclusión, polas tardes no comercio coa morte en EE.UU., Turquía, España ou Arabia Saudita –e orgulloso dos negocios de sangue en Moncloa, facendo unha foto de grupo cos xefes de armas dos grandes dirixentes de España–; o compromiso público na lei para promover a industria armeira na economía de Goberno.

Hai uns anos, moitas desas cousas non pasarían e, si ocorresen, provocarían unha gran axitación, como non ocorría hoxe en día. Por que? A resposta deuna Torres, que tras facer unha apología sen complexos da industria armeira, agregou os socialistas: “Outra cousa é a posición ideolóxica que cada un de nós pode ter neste campo”.

Queren representar o comercio da morte como algo de sentido común. Queren despolitizar e desideologizar o armamento e o militarismo, para impor o seu proxecto político e a súa ideoloxía sen resistencia no mundo e no fogar. Non o permitamos, porque é unha das trincheiras máis importantes para decidir o rumbo que tomarán as nosas sociedades nos próximos anos.