A lectura completa de Arabako Mendia Aske é a seguinte:
"Democracia. De-mo-kra-zi.
Cantas veces ilusionáronnos, aconsellado, enganado, manipulado ou rexeitado con este concepto?
Cantas veces escoitamos, pedimos, desexamos, reivindicamos e asumimos?
Este termo inventouse neste territorio fai máis de dous mil anos e del saíu case todo o que identifica o que hoxe se coñece como civilización occidental.
Esta idea marabillosa, si leva a cabo na súa totalidade, é sen dúbida un dos maiores logros da nosa especie. E é precisamente esa construción a que debe boa parte do seu éxito á súa capacidade de xerar ideas e realidades que antes non existían.
Con todo, esta mesma especie é experta porque se converte en lume de palla mesmo os principios supremos, xa que os grandes deslizamientos conducen á total inempatía, á paixón de poder e dominación, á cobiza e ás tendencias supremacistas a desprezar aos individuos e á sociedade en xeral, aos seus súbditos ou o que eles representan.
Non podemos seguir cualificando estes lugares como democracias, onde:
- A independencia dos poderes que rompe sen escrúpulos.
- Si séguese discriminando de forma oficial ou práctica ao 51% da poboación.
- Si séguese harmonizando, e mesmo apoiando, estratexias e accións claramente racistas.
- Co maior número de argumentos posibles preténdese limitar as marxes da liberdade de pensamento e de acción para non comprometer o poder dunha oligarquía dominante, que, a pesar de calquera cambio político, non pode ser expulsada.
- O Estado utiliza o monopolio da forza para destruír o propio núcleo da democracia, que se debe basear na liberdade real das persoas.
- Si reprímese a liberdade de expresión e téntase unha auténtica enxeñaría social baseada no abismo da mentira e da posverdad.
- Si córtase a diversidade cultural, garántese a resiliencia da especie e conséguese a uniformidade sen empoderamiento.
- A creación de artificios legais para protexer a esas tropas dos riscos que se lles expoñen, precisamente sobre os valores realmente democráticos.
- Viólanse os seus territorios e as súas xentes por un posible benestar. Un benestar que non só recolle beneficios para uns poucos, senón que ademais se empobrece e xera elementos que, para a maioría, son de fácil dopamina.
Por tanto, até onde chega a desvergoña dalgúns, estirando o concepto de democracia e facéndoa chistes e facendo crer aos cidadáns que realmente viven nunha contorna democrática?
É triste que en 2024 haxa que gritar ao catro ventos, sen liberdade de pensamento, opinión e expresión, para a intimidade, libre circulación, sen dereitos de protesta, sen empatía co resto de seres humanos e coas especies que viven na Terra, sen liberdade artística ou cun ecosistema de pleno poder, sen democracia.
Hoxe estamos aquí porque desgraciadamente van xulgar á nosa compañeira Rebeka, precisamente por defender moitas desas esencialidades democráticas ás que non se pode renunciar dunha maneira comprometida, atrevida, honesta e decisiva.
Temos que dicir 'basta' ante este caso, no que o Goberno, envalentonando día e noite as virtudes democráticas, pon ás forzas policiais ao servizo dun oligopolio eléctrico para condicionar e pisar tamén o libre acceso aos espazos naturais de propiedade pública, espazos conquistados por infraestruturas privadas que non cumpren a lei, como a torre de medición do vento, situada ao redor dos acontecementos.
Leste mesmo Goberno desacredítase, por outra banda, nos pomposos actos sobre o cambio climático que se pon en pé para aplaudir aos heroes doutros pobos e latitudes, que soportan todo tipo de ameazas, insultos, burlas e sancións para defender os seus territorios do espolio das grandes multinacionais. Un cinismo asombroso, non?
Para esta vergoñosa decadencia, ese goberno, que se di tan democrático, utiliza unha lei propia dos réximes ditatoriais, que, o que é aínda máis vergoñoso, trata de derrogar ou de non desvirtuar a gran parte da clase política.
Non, en ningún caso vannos a calar, porque defender o noso territorio non é un delito, senón unha democracia pura, unha democracia de supervivencia e benestar real.
Non á Lei Mordaza!
Sempre adiante Rebeka!
Sempre contigo!
Hai nove anos, estando pendente da aprobación da Lei Mordaza, o propio Consello de Europa dixo que a lei ía ser “desproporcionada” e a súa “gran preocupación”. “Esta lei é un absurdo reaccionario e conservador para criminalizar a protesta e a crítica rueira”,... [+]