Supoño que pronto se comerá máis. En Elgoibar, o mercado de Noitevella celébrase o último sábado do ano, e na última, apareceron os plátanos producidos en Bizkaia.
Amedrentado polas inclemencias do clima, Bizkaia é o territorio máis tropical do País Vasco, con menos precipitacións que no leste, pero cunha temperatura máis cálida. E si en Bizkaia hai lugares singulares, paraísos; nós máis para plantas que para animais: Armintza, Plentzia, Bakio, Bedaroa, Natxitua e un longo etcétera. Deste longo ramal é Ispasterko Kurtziaga-Arropain. Alí atópase o caserío Iparragirre, onde Igor Lete Urriolabeitia produce verduras e froitas co nome de Ortua de Iparragirre. Hai anos que vexo a súa produción cada vez máis extensa nas feiras. Hai anos, grazas á miña mala memoria, non lembro en que pobo, pero creo que era na de Santaluzieta de Urretxu-Zumarraga: compreille unha planta de tomate de árbore. Tamén se denomina tamarilo á planta Solanum betaceum. Nunca o viu no País Vasco e el ofrecíase no comercio. Non me deu inmediatamente planta, empezou a preguntarme onde tería que vivir, e non ma deu ata que lle expliquei que na nosa casa tería un pouco de efecto directo sobre o mar. Hoxe vive moi ben diante da nosa porta e dá moito tomate especial.
Eskerrik asko, Igor. Non dubides en ir ver o seu Punto de Venda cando poidas. É impresionante a variedade de verduras e froitas que ofrece. Verás por primeira vez moitas delas, polo menos producidas no País Vasco: Chichi (Litchi chinensis), guayaba (Psidium guajava), maracuia (Passiflora edulis), lulo ou naranjil (Solanum quitoense), etc. Outras que el mesmo puxo hai tempo son agora comúns no noso territorio: aguacateo (Persea americana), fisalisa (Physalis peruviana), etc. Tamén é espectacular como presenta a selección de mercadorías: por cores, debuxos, ikurriñas, bandeiras, lauburus, etc. É un agricultor avanzado que produce de forma ecolóxica, con calidade pero tamén saúde, e iso é o que nos ofrece aos clientes.
Eran os de Igor os primeiros plátanos do País Vasco expostos a vender na feira de Elgoibar. E Igor seguirá limpando o camiño a todos nós e construíndo soños sobre os que no futuro serán os nosos hortos, campos e froiteiros, desde a realidade. Por exemplo, eu creo que xa plantou o pitai nalgún recuncho (Stenocereus spp.) algúns exemplares. Espectáculo para os próximos anos!