O defunto Eleuterio Tapia tiña dous corazóns: a trikitixa e o deporte rural. E, en ambos os casos, a historia di que actuou con gran delicadeza; os familiares din que o seu instinto de perfeccionista era o seu. A presentación do libro Eleuterio bera zen festa en Asteasu correu a cargo da alcaldesa de Asteasu, PILI Legarra, o autor do libro Joxean Agirre, o sobriño de Eleuterio Tapia, Juan Tapia, e a presidenta da Asociación da Trikitixa de Euskal Herria, Agurtzane Elustondo.

A autora do libro, PILI Legarra, felicitou á familia e subliñou que Tapia "sentou as bases para entender a trikitixa que hoxe coñecemos". Neste camiño, todos os relatores subliñaron a habilidade pedagóxica da protagonista do libro: foi pioneira no ensino da trikitixa en Kalexar, Usurbil. "Non é casualidade que un dos mellores tocadores de son pase polas súas mans", engadiu.

Nesa transmisión, Agurtzane Elustondo tamén creo que se reflicte a sociedade da época de Eleuterio Tapia, e puxo o acento no ambiente machista das romarías de mandio: "As fillas tiñan afección e ganas de aprender a trikitixa, pero naquela época as mulleres non tocaban o son. Dicía ás súas fillas: 'Para que necesita a muller un son? '. E, contraditoriamente, foi o primeiro que ensinou a tocar a trikitixa a unha muller.

De feito, o escritor Joxean Agirre vinculou a Eleuterio Tapia co desenvolvemento da historia: "No ambiente das romarías de Mandio, todos facían algo, bailaban ou tocaban, consumían a trikitixa de forma activa. E, despois da guerra, a xente empezou a consumir a trikitixa sentada e pasivamente. Foi el quen se adaptou ás dúas.

Agirre explicou, sorrindo, que lle resultou "moi fácil" escribir o libro, por parte de familiares e amigos de Tapia: "Interesábame o personaxe en si mesmo, pero aprendín moitísimo dos que lle rodean, é xente moi elegante, de gran nivel, e todo o que me din servíame para incluílo no libro".

A publicación Eleuterio bera zen festa é o décimo cuarto número da colección Soinuaren liburutegia, e a Asociación de trikitixa de Euskal Herria quixo facer unha chiscadela á territorialidad, recoñecendo a escola que sempre tivo a trikitixa na zona de Asteasu.

Ademais do libro, a publicación conta cun disco, con algunhas das cancións máis raras do gravado Eleuterio Tapia: "Era un pouco remiso a facer gravacións, non lle gustaba que iso quedase aí para sempre", engadiu. A presentación de hoxe confirmou que o seu estilo persoal e a súa vida foron moi peculiares, e será esta publicación a que sirva de testemuña diso.

Esta noticia foi publicada polo Portal de Tolosaldea e trouxémola a ARGIA grazas a licénciaa CC-by-sa.