KARRANTZA
Karrantza Bizkaiko, eta ondorioz Euskal Herriko, leku ezezagun
eta ahaztua da. Injustuki ahaztua, zeren Euskal Herriko mendebaldeko
muturrean dagoen udalerri honek erakusteko hainbat gauza eta leku
dauka. Karrantza erdigune edo bidegurutze baten inguruan auzoez
osatutako eta sakabanatutako herria da, errepide-mapa batean izar
itxura hartzen duena. XVIII. mendetik eraikin ofizialak biltzen
dituen erdigune hori Kontxa auzoa da.
Herria antzinatik populatua izan bada ere (Ventalaperra kobetan
duela 25.000 urteko pinturak daude), lehenbizi X-XI. mendeetan ageriko
da agiri batean, Carrantia izenarekin. Lehenago, erromatarrak
ere bertan izan ziren, aztarna ugarik erakusten duen moduan. Erdi
Aroan sendien arteko liskarrak ezagutu ostean (dorretxeak horien
seinale dira), gobernu bakarra onartu zen: XVIII. mendera arte Soskañoko
artadipean bildu ohi ziren alkate bat, sindiko bat eta bi agindari.
Herrialdea
Bilbora
Altitudea
Biztanleak
Euskaldunak
Azalera
Dentsitatea
Jaiak |
Bizkaia
65 km.
205 m.
3.093
%8
138 km2
22 bizt./km2
San Isidro (maiatzak 15)
Sucesoko Andra Mari (irailak 18) |
EL SUCESO ERMITA
Karrantzako bailararen sarreran dagoen El Suceso auzoan (ikus ibilbidea),
izen bereko atsedenlekua edo askaldegia daukagu. Mahaiz beteriko
zelai zabal honen alde batean zezen plaza dugu, eta bestean Gertakari
Oneko Andra Mariren baseliza eta estatua handia.
Baselizatxoa Karrantzako bailara osoa ikusgai duen begiratoki natural
izugarrian dago. Bertatik Karrantza osatzen duten auzo guztiak ikusiko
ditugu, zelai eta tarteko arboladiak, Kantabriarako sarrera den
Ranero haitz ikusgarria... ikuspegi benetan ederra.
BIZKAIA PARKE EKOLOGIKOA
Biañez auzoan kokatua (ikus ibilbidea), bertoko fauna hobeto
ezagutu asmoz berau babestu eta erakusten duen fundazio batek kudeatzen
du. Parkea El Carpín etxaldean dago, 20 Ha.ko
ingurune natural ederrean. Bertan, bakoitzaren ingurune naturala
erreproduzitzen duten eraikin zabaletan, Europako faunaren espezie
nagusiak ditugu ikusgai: otsoak, hartzak, oreinak, hegaztiak, putreak...
Animalia gehienak instituzioek edota partikularrek emandakoak dira,
askotan zauritu edo gaixoak, eta horrenbestez, lehenbizi birgaikuntza-zentrotik
pasatzen direnak eta aske bizitzeko gai ez direnak. Ordu eta erdi
inguruko ibileraz gain, parkeak atsedenleku, askaldegi edota erakusketa-gela
eta kafetegiak ere eskaintzen ditu, egun pasarako leku atsegina
bihurtuz. Zabalik: Asteburuetan 11:00etatik 19:00ak arte (sartzeko
aukera 18:00ak arte), eta astean zehar 11:00etatik 18:00etara. Banakako
sarrera: helduentzat 800 pzta. eta umeentzat 500 pzta. Taldean joanez
gero merkeagoa da.
POZALAGUAKO HAITZULOA
Raneroko auzotik gertu eta izen bereko haitzaren pean (ikus ibilbidea),
lurpeko altxor hauxe dugu. Ate txiki batek 225 metroko luzera duen
haitzulo izugarrirako sarrera luzatzen digu. Nahiz eta Euskal Herrian
bertan ezagunegiak ez izan, antzekoen artean munduko ederrenetakoak
kontsideratuta dauden haitzulo hauek existitzen diren estalaktitarik
bitxienetakoak erakusten dituzte.
Karstifikazio prozesuan dagoen kobazulo honetan milaka estalaktita
eta estalagmitek osatzen duten ikuskizun harrigarria miretsi dezakezue.
Esaterako, bere galeria nagusian munduko estalaktita eszentrikoen
(perpendikularki jaitsi beharrean zuhaitz adarrak bezala zabaltzen
direnak) kontzentraziorik handiena ikus dezakegu, Versalles
gela izenekoan.
Hala ere, nahiz eta sekulako garrantzia eduki, 1957an alboko harrobian
barrenu batek eztanda egin ostean kasualitate hutsez aurkitutako
haitzulo honek urte askotako ahaztura, lapurreta eta suntsipena
ezagutu behar izan ditu. Azkenik, instituzioek konpondu eta 1991n
bisitarientzako zabaldu zuten, 50 milioi urtetan zehar eratutako
paraje harrigarri honetaz gozatu ahal izateko.
Bisitaldiak: Larunbat, igande eta jaiegunetan, 11:00etatik 17:00etararte.
Taldeak egunero 94- 680 60 12-an erreserbatuz. Sarrerak: helduak
500 pzta., ikasle/jubilatuak 300, eta umeak 20 pzta.
|