MIRARI ULIBARRI
Blog honen bitartez azaldu nahiko nituzke eguneroko gatazkak, baina ez kazetaritza arruntak azaltzen dituen modu berdinean, baizik eta, poesiaren indarrez isla daitezkeen bulkaden zentzuan. Beste hitzekin, politikaz, soziologiaz, amodioaz, kirolaz edota edozein gauzaz aritu naiteke eleak erabiliz, modu honetan, egunerokotasuna hitzen kartografien bitartez distiratuz.
Azken bidalketak
Iruzkin berriak
Artxiboak
- 2020(e)ko urria
- 2020(e)ko ekaina
- 2020(e)ko martxoa
- 2020(e)ko otsaila
- 2020(e)ko urtarrila
- 2019(e)ko abendua
- 2019(e)ko urria
- 2018(e)ko abendua
- 2018(e)ko urria
- 2018(e)ko uztaila
- 2018(e)ko apirila
- 2018(e)ko martxoa
- 2018(e)ko otsaila
- 2018(e)ko urtarrila
- 2017(e)ko azaroa
- 2017(e)ko urria
- 2017(e)ko iraila
- 2017(e)ko abuztua
- 2017(e)ko uztaila
Min/bizia
Atalak: Bizitza, Poesia
Bat-batean deia,
bat-batean kontsulta,
bat-batean negargura.
Zure bizitzako azkenengo 5 urteak
hospitalean pasatu dituzu.
Nahigabean bigarren etxea,
lagun berriak
eta menu ezberdinak aurkitu dituzu.
Euskarak baditu hitzak
sentimendu ororako,
erraietatik azaleraturiko guztiari
forma emateko,
eta zurea,
min/bizia zuen izena.
Arraroa izan daiteke
mina eta bizia ele bakarrean topatzea,
nahasketa homogeneoa bilakatzea.
Baina arraroena niri behintzat
minik gabe bizirik sentitzea dela iruditzen zait,
zauririk gabe,
bizi ala iraun?
Orain badirudi bidea argitzen zuten farolak
itzali direla,
borrokatzeko ametsak puzkatu direla.
Agur esateko unea iritsi dela.