Mirari Ulibarri
Blog honen bitartez azaldu nahiko nituzke eguneroko gatazkak, baina ez kazetaritza arruntak azaltzen dituen modu berdinean, baizik eta, poesiaren indarrez isla daitezkeen bulkaden zentzuan. Beste hitzekin, politikaz, soziologiaz, amodioaz, kirolaz edota edozein gauzaz aritu naiteke eleak erabiliz, modu honetan, egunerokotasuna hitzen kartografien bitartez distiratuz.
Azken bidalketak
Iruzkin berriak
Artxiboak
- 2020(e)ko urria
- 2020(e)ko ekaina
- 2020(e)ko martxoa
- 2020(e)ko otsaila
- 2020(e)ko urtarrila
- 2019(e)ko abendua
- 2019(e)ko urria
- 2018(e)ko abendua
- 2018(e)ko urria
- 2018(e)ko uztaila
- 2018(e)ko apirila
- 2018(e)ko martxoa
- 2018(e)ko otsaila
- 2018(e)ko urtarrila
- 2017(e)ko azaroa
- 2017(e)ko urria
- 2017(e)ko iraila
- 2017(e)ko abuztua
- 2017(e)ko uztaila
(Des)Humanizazioa
Atalak: Bizitza, Deshumanizazioa, Poesia
Egunero hor zaude,
leihoaren beste aldean,
eta egunero zugana hurbiltzeko
tentazioa dut nire barnean.
Irakurtzen,
eguzkia hartzen,
margotzen
edota argazkiak ateratzen ikusten zaitut,
egunero.
Zure izena galdetzeko
irriketan nago,
zure bidea ezagutzeko
ernai.
Baina nahigabean,
gizarte isolatu honetan bizi garela
ohartzen naiz,
eta bat-batean,
nire bulkada guztiak,
errealitatera bueltatzeko agintzen didate.
Honela sakoneko sentimenduak gordez,
honela beste behin ere humanitatea isolatuz.
Badakit garaiak aldatu direla,
gaur egun nahiago dugula,
kodifikatutako hitzen bitartez komunikatzea,
materializatatuko elkarrizketen bidez ezagutzea.
Baina tira, deituidazue atzerakoia,
edo apika, nostalgikoa,
nik nahiago ditut elkarrekintzak,
gure artean sortzen diren aditzak, alegia.