M. Olugbala
Erreka ondotik egiten den paseo baten antza du. ume baten ilusioa basoko sastraken artean. Euriaren soinua hostoen artean. Isolaturik norbaitek zer edo zer idatzi eta izkutatzen du, ingurukoek moldatu ez dezaten. Idazle isolatu batek zer edo zer idazten du eta konpartitzea erabakitzen du, ingurukoek moldatu dezaten.
Azken bidalketak
Iruzkin berriak
Artxiboak
- 2019(e)ko otsaila
- 2018(e)ko abendua
- 2018(e)ko uztaila
- 2018(e)ko martxoa
- 2018(e)ko otsaila
- 2018(e)ko urtarrila
- 2017(e)ko abuztua
- 2017(e)ko uztaila
- 2017(e)ko ekaina
- 2016(e)ko abendua
- 2016(e)ko iraila
- 2016(e)ko abuztua
- 2016(e)ko uztaila
- 2015(e)ko abendua
- 2015(e)ko azaroa
- 2015(e)ko urria
- 2015(e)ko iraila
- 2015(e)ko abuztua
2
Atalak: Sailkatu gabea
Denborak ez du inporta antza,
zer egiten du jendeak dantzan?
belarrietara esaten dira kantak
hostoen gainean mugitzen diren tantak
Ibili egiten ditugun gau hauetan
zer dugu esku artean?
norekin hitz egin eta norekin ez
norekin izateko erabitzeko prest?
Izen asko abizen gutxi…
gauak konpartitzeko dira
norbait benetan ezagutzeko ikara
eta lotu egiten gaituen begiradak,
nahiak azalaren bila
korrika ohera
izarren azpian etzatera
azkar hasi nahi eta poliki egin
metaforak apainketa ziztrin
BITARTEAN
gogoratu dut korrika atera zinetela
eta nik lurretik ikusi nuela
begirada lauso, baina bizitzari adi
emaidazute behar ez duzuen boteila hori
ongi bizi baizarete gaur eta ni agian bihar.
imaginatu egingo zaitut
pozik, bi hoiek, GU bezela dantzatzen
ni eta gertatu ez zeran zu
nere belarria laztantzen
eta honek seguru, ez du oraina aldatzen,
…
hau gertatu ez denaren oroitzapena
da bizitzen jarraitzen duenaren
egia