Estitxu Eizagirre
Hernanin hazi eta Larraulen bizi den sozidadeko bertsolaria. Feminismoarekin, heziketarekin, lurrarekin, jendeekin sentibera, bizhitsari adibide positiboak eta zalantza-dantzak lapurtzen saiatzen naiz.
Azken bidalketak
Iruzkin berriak
- Ikasares(e)k Covid semaforoa EAEn: lehen hori zena, orain gorri bidalketan
- Aitor(e)k Gaixotzen gaituenari ez diezaiogun ipurdia salbatu bidalketan
- Ainhoa(e)k Bada paperaren alde egin duen eskolarik bidalketan
- MIKEL VARGAS OLASOLO(e)k Estitxu Eizagirreren bloga bidalketan
- orre(e)k Cristina Uriarte, bukatu da: gurasorik gabe erabaki bat gehiago ez bidalketan
Artxiboak
- 2024(e)ko otsaila
- 2023(e)ko azaroa
- 2023(e)ko abuztua
- 2023(e)ko maiatza
- 2022(e)ko abendua
- 2022(e)ko iraila
- 2022(e)ko uztaila
- 2022(e)ko martxoa
- 2021(e)ko abendua
- 2021(e)ko azaroa
- 2021(e)ko ekaina
- 2021(e)ko maiatza
- 2021(e)ko apirila
- 2021(e)ko otsaila
- 2020(e)ko iraila
- 2020(e)ko ekaina
- 2020(e)ko maiatza
- 2020(e)ko martxoa
- 2020(e)ko urtarrila
- 2019(e)ko abendua
- 2019(e)ko maiatza
- 2019(e)ko apirila
- 2019(e)ko martxoa
- 2019(e)ko otsaila
- 2018(e)ko azaroa
- 2018(e)ko urria
- 2018(e)ko iraila
- 2018(e)ko abuztua
- 2018(e)ko ekaina
- 2018(e)ko maiatza
- 2018(e)ko apirila
- 2018(e)ko martxoa
- 2017(e)ko abendua
- 2017(e)ko azaroa
- 2017(e)ko urria
- 2017(e)ko iraila
- 2017(e)ko abuztua
- 2017(e)ko uztaila
- 2017(e)ko ekaina
- 2017(e)ko maiatza
- 2017(e)ko apirila
- 2017(e)ko martxoa
- 2017(e)ko otsaila
- 2017(e)ko urtarrila
- 2016(e)ko azaroa
- 2016(e)ko urria
- 2016(e)ko iraila
- 2016(e)ko uztaila
- 2016(e)ko ekaina
- 2016(e)ko maiatza
- 2016(e)ko apirila
- 2016(e)ko martxoa
- 2016(e)ko otsaila
- 2015(e)ko abendua
- 2015(e)ko azaroa
- 2015(e)ko urria
- 2015(e)ko iraila
- 2015(e)ko abuztua
- 2015(e)ko uztaila
- 2015(e)ko ekaina
- 2015(e)ko maiatza
- 2015(e)ko apirila
- 2015(e)ko martxoa
- 2015(e)ko otsaila
- 2014(e)ko abendua
- 2014(e)ko azaroa
- 2014(e)ko urria
- 2014(e)ko iraila
- 2014(e)ko abuztua
- 2014(e)ko uztaila
- 2014(e)ko ekaina
- 2014(e)ko maiatza
- 2014(e)ko apirila
- 2014(e)ko martxoa
- 2014(e)ko otsaila
- 2014(e)ko urtarrila
- 2013(e)ko abendua
- 2013(e)ko azaroa
- 2013(e)ko urria
- 2013(e)ko iraila
- 2013(e)ko abuztua
- 2013(e)ko uztaila
- 2013(e)ko ekaina
- 2013(e)ko maiatza
- 2013(e)ko apirila
- 2013(e)ko martxoa
- 2013(e)ko otsaila
- 2013(e)ko urtarrila
- 2012(e)ko abendua
- 2012(e)ko azaroa
Amador Fernández Savaterrek Gipuzkoa Zutik! eta M15 lotu ditu
Atalak: Gipuzkoa Zutik!, Herri mugimenduak
Igandean (ekainak 5ean) solasean aritu zen alfonbra berdean bildutakoekin, M15 eta Gipuzkoa Zutik! esperientziak uztartuz. Hauek dira aipatu ziren ideietako batzuk (gehiago oroitzen dituzuenek bidali, eta pozik gehituko ditugu):
Galdera gakoa: zerk sortzen du bertan parte hartzeko ilusioa?
Horixe da behin eta berriz sakontzeko eskatu ziguna. Zerk sortzen du hain giro ona? Zerk eusten zaituztete hemen? Hainbat puntu atera ziren bertaratutakoen artean:
– Ezagutu ditugun beste dinamikekin ezberdina dela: asanbladatan oinarritua, horizontalagoa… lehen asanbladan ikusi zela benetan ez zegoela planik edo definitutako helburu eta biderik, bertan erabakitzen joango ginela dena…
– Oinarrietako bat dela ez dugula ados egon beharrik, inork ez duela inor behartzen ez mugatzen, eta beraz, bakoitzak nahi duena egiteko modua duela.
– Eraginkortasuna ikusten zaiola. Lehen aldiz bizi izan dugula poliziak atzera egin eta herritarrek plaza berreskuratu zuten momentua. Nabari dela politikarien agendan eragiten dugula, min ematen diela gu hemen egoteak.
– Orain arte taldeetan bere burua identifikatua ikusten ez zuenak, ikusi duela emateko duen hori atera dezakeen espazio ireki bat, nortasun-hizkera eta gainerakoak definitu gabeak dituena. Marko zabala eskaintzen duena.
– Umorea dela nagusi ekintzetan: Markel Olanori zorionak zuri kantatu zitzaion hartan bezala, edo igandeko manifreestyle-an nagusi izan zen bezala.
– Ahaldundu egiten gaituela. Ikusten dela posible dela gauzak geldiaraztea eta gauzak beste era batera egitea.
– Eguneroko praktika txikiek esanahi handia dutela.
M15ekin “espero baino harreman handiagoa”
Halaxe bota zigun, solasaldi horren aurretik entzun zuenaren arabera, berak espero zuena baino antzekotasun handiagoak ikusten zizkiola Madrilgo Sol plazan abiatu zen M15ekin.
“Eta zer da, bada, entzuna zenuena, edo espero zenuena?” galdetu zitzaion berehala. Fernandezek azaldu zuen urteetan izan den moduan, zera identitario eta nazionalista ardatzetako bat izatea espero zuela, eta korapilo hori deslotzen eta eztabaidatzen arituko ginela. Aldiz, honakoan ez zuela hori aurkitu.
Hemen diskurtso gutxiago eta praktika gehiago
Azaldu zuen M15ean hasieratik bilatu zena diskurtsoen arteko kontsentsua zela: norberaren bizipenak eta haserrea besteren ahotan eta besteren hitzetan entzuteak elkartu zituela, horri tarte handia eskaini zitzaiola, eta erabaki denak asanbladan kontsentsuz hartu behar zirenez, ekintzetara iristea asko kostatu zela.
Denen artean azaldu zitzaion Gipuzkoa Zutik!en oinarria juxtu bestea dela: ez dugula ados egon beharrik. Ekintzak direla bertako oinarria, lehen egunetik horiek pentsatzen eta gauzatzen aritu garela, eta inori ez zaiola baimenik eskatzen horretarako. Taldeak autonomiaz aritzen direla. Izatez, ez dakigula gainerakoak zer ari diren egosten. Eta asanbladetan eta talde txikietan, gaiak oso proposamen zehatzei buruzkoak izaten direla, ez garela analisi eta diskurtso abstraktuetan aritzen.
Antolatzeko modu horrek operatibitatea ematen digula esan zuen Fernandezek.
Ikono eta hitzen garrantzia
Koloretako oihal biribila ikono bihurtu dela azaldu zen. Ikonoek asko laguntzen dutela azaldu zuen Fernandezek, eta hizkuntzak ere bai. Tailer literarioek joko handia eman dezaketela, beharrezko dela xahutu gabeko hitzak sortzea, denok ulertzeko moduko azalpen sinple baina aldi berean indartsuak (“%99 gara”, esaterako). Sare sozialetan Gipuzkoa Zutik!-en barruan literatura handia ikusi duela adierazi zuen batek. Eta larunbateko manifestazioko kantuak ere horren adibide direla.
Espazio irekien garrantzia: jendea joan-etorrian ibili dadila
“Ez dadila heroi edo ezinbesteko kiderik egon. Edo ahalik gutxien izan daitezela. Jendeak hemendik irten behar du kulparik sentitu gabe. Batzuek joan eta besteak etortzea oso onuragarria da”. Bere kideak (barkatuko ahal dit, izena ez jakiteak) azaldu zuen oradoreak izan ohi direla asanblada guztietan egon zaleak, joatea zailago egiten zaienak. Eta eguneroko bizitzari eusteko lanean aritzen direnek (otorduak prestatzen, txukunketa lanetan…) errazago uzten dutela egun batetik bestera.
Espazio irekiak sortzeari garrantzia handia eman ziotela M15en azaldu du: gunea txukun eta garbi egon zedila, erabilera ezberdinetarako atondua, lehen aldiz zetorrena eroso sentitzeko moduan adierazia… gustura elkartzeko leku bat.
Maitemindu fasean omen
Zer fasetan ikusten gaituen galdetu zitzaion. “Enamoramendu fasean”, bere erantzuna. “Gauzak berez irteten diren fasean, energia handia dagoenean, ia tira edo bultza beharrik ez dagoenean, dena ilusioa den fase eder horretan… Ondoren datozen faseak ere ederrak dira, baina mugimendua heltzen doan heinean gatazkak etortzen dira (ongi-etorriak! beharrezko baitira). Horiek gainditzeak indartzen du gehiago mugimendua”.
Arratsaldean hartu beharreko “erabaki handi”rako pistak
Gipuzkoa plazan “ez goaz etxera!” esan genuela astebete kunplitu genuen egun horretan. Abiatu aurretik inork gutxik egingo zuen apustu “astebete!”. Egunka egiten ziren kalkuluak. Beharbada horregatik, “asteburura iritsiko gara eta orduan bai jendetza izango garela!” da plazan bizitza egiten zutenen artean elikatutako ametsa. Horrek ekarri zuen berarekin “eta igandetik aurrera zer?” galdera (beti helburu argi bat izaten, hasterako bukaera pentsatzen heziak garen seinale?).
Fernándezekin izandako solasaldiaren amaieran, dilema handi horiez aritu ginen. Plaza hartu aurretik erantzun gabe genuen galdera zela: “Zein da azken helburua? Noiz arte ez goaz etxera?”, baina erantzun handirik izan gabe abiatzearen aldeko hautua egin zela, erantzunak prozesuan zehar denon artean landuko ditugulakoan. Ba ote zuen zentzurik, beraz, igandean “jarraituko dugu?” galdetzeak? Igandea ez ote zen, larunbata edo asteartea bezala, egun bat gehiago hasi besterik egin ez den mugimenduan? Maitemindu fase horretan? Lehen igandean 200 lagun batu ginen asanbladan, handik astebetera 2.000 lagun manifreestylean. Zergatik ez gara hurrengo astean beste hainbeste biderkatuko?
Komunikabiderik handiena, herritarrok gara
Hedabideez aritu ginen. Euskaldunoi iristen zaizkigula batetik ez bada bestetik horrelakoen berri, baina erdaldun elebakarrak salduta daudela mediatikoki, DV dela Gipuzkoan nagusi eta gipuzkoar gehienak jabetu ere ez direla egin Gipuzkoa Zutik! ekimenaz (ETB ez zen salbuespentzat aipatu). Beraz, irudipena izan dezakeela sare sozialetan dabilenak sekulako zurrunbiloa lortu dugula, baina dagoen hedabideen panoraman, aste bakarrean ez dagoela ekintza bat herritar denei komunikatzerik. Diagonalek artikulua atera izanak ekarri duela erdaldunen artean (bertako eta Espainiako) hesi batzuk gainditzea…
“Ez ahaztu: komunikabiderik onenak, gu gara, herritarrok” esaldia utzi zigun Fernándezek. Ahoz aho eta herritarretik herritarrera transmititzen dugun bizipoza, mugimendu honetan dugun sinismena, hori da komunikabiderik onena.
Babesik onena, bertan ez dauden herritarren sinpatia
“Zergatik ez gintuzten Sol plazatik bota? Herritarrek begi onez ikustea lortu genuelako”. Gipuzkoa Zutik!-en babesik onena horixe izango dela azaldu zigun.