Makina-erremintaren herriko politika kulturala

Gorka Bereziartua
2

Azpiegiturak eta “ukigarria” dena lehenetsi dela uste du Iñaki Martinez de Albenizek. Guggenheim paradigmatikoa da alderdi horretatik.

EAEko kultur politikari buruzko analisia egin du Iñaki Martinez de Albeniz soziologoak Compostelako unibertsitateak argitaratzen duen RIPS aldizkarian. Bere hipotesia da Araba, Bizkaia eta Gipuzkoako politika kulturalaren bereizgarria, kulturaren zentraltasun eza dela. Labur esateko, politika kulturala gehiago dela politikoa, kulturala baino –“politiko” hitza Carl Schmitten zentzuan ulertuta, hau da, “lagunak” vs. “etsaiak”–.
Artikuluko bigarren puntua egin zait bereziki interesgarria, gaur egungo egoerara nola iritsi garen ulertzeko baliagarria delako. EAEko kulturaren instituzionalizazio prozesua azaltzen du, Francoren diktaduratik gaur eguneraino, esplikatuz, besteak beste, azpiegiturak eta diru-laguntzak lehenetsiz nola galgatu den kultura bizia.
Gauza “ukigarriak” baitira garrantzitsuak hemen, “makina-erremintaren” herrian. “Estrategia hori ohikoa da modernizazio instrumentaleko prozesuetan: inbertsioetan berri-berrienera jotzea segiziozko sare bat osatuz, zeina errutina administratiboetara ohituko den; eta benetako modernizazioa edo modernizazio ‘erreflexiboa’ eragin gabe, hau da, gizarte zibila kulturalki ahalmendu gabe”.
Azken urteotan eredu aldaketaren zantzuak antzematen hasiak direla dio Martinez de Albenizek. Pesimista deituko didazue, baina…

2 Iruzkin
Utzi erantzuna

Zure e-posta helbidea ez da argitaratuko. Beharrezko eremuak * markatuta daude

Gune honek Akismet erabiltzen du zaborra murrizteko. Ikusi nola prozesatzen diren zure erantzunen datuak.

ARGIAko Blogarien Komunitatea - CC-BY-SA