Benetako 'bis' bat

Inoiz ez nuen Leihotikan zuzenean jotzen ikusi, atzo arratsera arte. Donostiako Dokan zen zita, jendez tamainan, eta aurreko lerroetan taldearen fanatiko sorta bat (“estimatuak zarete!” oihukatzen zuen horietako batek, eskua bihotzean). Horri esker, gutxitan gertatzen den fenomeno baten lekuko izan nintzen: kontzertua bukatu, protokolozko ‘bis’-ak kantatu eta taldekideak kamerinora joan ziren, baina laster hasi ziren ikusleak gehiago eskatzen, “beste bat, beste bat!”, “alferrak!”, “poperoak!”.

Eta Iruñekoek oso serio hartzen dute herriaren borondatea. Leher eginda bazeuden ere, tresnak hartu eta berriz igo ziren agertokira… baina kanta gehiago prestaturik ez. Aurretik jotako batzuk errepikatu behar izan zituzten, Zure soineko urdinarekin amaitu zen showa. Benetako ‘bis’ bat, azken aldian kontzertu gutxitan ikusten den zerbait. Eta eskertzen da, eskemak puskatzeko baino ez bada ere.
Izan zen anekdota gehiago ere: Punki taldeko managerraren urtebetetzea zela-eta, ikusleek “Zorionak zuri” kantatu zioten; Tximaluzedun burusoilak jotzen ari zirelarik (“Ez nazazu/ inoiz berriz eraman/ kontzertu heavy batera”) ikusleen artean kalez jantzita zegoen heavy batek esku adarduna altxa zuen, protesta modura, imajinatu nahi dugu; eta Punk rockeko bigarren zatia hasi aurretik (“Eta orain eszenak hartzen duen zentzua…” esanez hasten den partea, alegia) taldea isildu egin zen. Birika betean abesten ari ginenok, orduan ulertu genuen zergatik ez dugun karrerarik atera musikaren munduan.
Disko berriren baten zain, hona hemen laukotearen azkenari titulua eman zion kantaren bideoa: Ilunago, ederrago.