Egutegia: 2019ko dosi txikiak

2018-10-14  //  Komunitatea  //  Iruzkinik ez

ARGIAren egutegia. Ez ditu astekariak bezainbat urte izango, baina klasikoetako bat da etxe honetan. Eta jarraitzaile klasikoentzat droga gogorra den moduan “engantxatu” nahi ditugu berriak ere informazioaren monodosi hauetara. Hartzea sekula ahaztuko ez duzun eguneroko pilula.

Asko dira urte berriari ekin aurretik Durangoko Azokan beren “takoa” erosten dutenak, azkar bukatuko direnaren beldur. Gutxi izango dira menpekotasuna kontrolatu eta urtarrilaren 1era arte zain egotea lortzen dutenak, egutegiaren atzealde bakar bat ere begiratu gabe. Bada, laguntza txiki bat emango dizut, irakurle, 2019an sartu arteko hiru hilabete hauek ARGIAren egutegia kuxkuxeatu gabe pasatzea arinagoa izan dagizun. Dena sekretuan gorde beharrean, datorren urtean topatuko dituzun gaiak zein izango diren jakin nahi?
Mendeurrena izango da protagonistetako bat. Honezkero irakurria izango duzu han edo hemen ARGIA 1919-2019 edo antzekoren bat. Ez dugu aukera galdu, eta ARGIA eta Zeruko Argia zaharretan murgildu gara, hauts artean, aldizkariko azal (gure ustez) esanguratsuak berreskuratzeko. Gai izango al zara irudia ikusita urtea asmatzeko? Bertsoek ere beti izan dute lekua astekarian, irakurleek bidalitakoak bezala kolaboratzaileek idatziak, eta ehun urteotako bertso guztiak aurkituko ez badituzu ere, bilduma txiki bat osatu dugu orduko idazkera eta hainbat gai eta kezka ezagutzeko.

Ehungarren urteurrenaren ospakizuna ez da egutegian bakarrik islatuko, eta ez dugu gai berarekin beteko urte osoa. Irakurriko duzu Euskal Herriko etxeen eta itsasargien, estaturik gabeko nazioen, landareen edo euskararen erabileraren inguruan, ezagutuko dituzu gure herriko zenbait bazterretako esaera zaharrak, barre egingo duzu 2018ko Beranduegiren bildumarekin, eta jolas egingo duzu perretxiko, kultur edo kirol kontuetako tribialekin.

Pista hauek izanda lortuko al duzu 2019ra arte egutegia plastikotik atera gabe edukitzea?

Hemen eskuratu dezakezu, 9 euroan.

ARGIAren diseinua Txinara doa

2018-10-05  //  Aldizkaria, Komunitatea  //  Iruzkinik ez

Sergio Labrador ARGIAren kamiseta soinean. Berak eman zizkion kamisetaren diseinuari azken ukituak. Argazkia: Dani Blanco.

[Itsaso Zubiria Etxeberria] Deskontuan idatzi dio kazetariak diseinatzaileari mezua. Azken minutuko azken jokaldian atezaina kornerra errematatzera igotzen den moduan. Eta ez zaio arraroegia egin, asteroko sestra baita diseinatzailea maketaziorako testuaren beharragatik kazetariaren atzetik ibiltzea. Baina jasotako mezuan ez du aldizkarirako edukirik jaso. Oraingoan berari tokatzen zaio galderak erantzutea, bera da elkarrizketatua. Sergio Labrador (Urnieta, 1977), ARGIA eta Antzako diseinatzailea.

2005etik ari da Sergio Antza inprimategian lanean eta astekaria diseinatzea zen (eta da) bere lanetako bat. Baina hasiera batean aldizkariaren diseinua bakarrik zena pixkanaka ARGIAri sortzen joan zaizkion diseinu-lan gehiago izatera pasa da, eta azken denboretan jardun erdiz Antzarentzat eta beste erdiz ARGIArentzat aritu da lanean. Orain, baina, Txinara doa denboraldi baterako, eta ale honen diseinuarekin batera esan digu gero arte.

Irakurleak testua irensteko kazetari txukunaren luma bezain garrantzitsua zaigu itxura. Begietatik sartzen zaigun lehen gauza. Begiratu batean iruditzen zaiguna. Astekaria erakargarri eta irakurterraz egitea da diseinatzailearen lana. Edukia eta estetika bateratzea. Lan nekeza. Agian lurtarron begietara ezer esan nahi ez duten makina bat detaileren arduradun, amaierako lana detaile txiki guzti horiek aldatzen dutela jakitun. Baina zer da denok buzoia ireki eta ikusten dugun estreinako irudia? Azala. Eta azken denboretan bere eskuetatik pasa ohi da astero. Horretarako ordena: gaia, irudia eta titularrak. “Azal potentea lortzeko elementuen harmonia behar da”, dio diseinatzaileak; “azalak deigarria izan behar du eta horretarako irudia da osagai nagusia; baina titularra ere oso garrantzitsua da eta niretzat sujerentea eta zuzena izan behar du”.

Astekariaren azken diseinu aldaketaren buruetako bat izan da urnietarra, eta “diseinu korrektoa, batez ere garbia” dela dio. “ARGIAk argitaratzen duen informazio mota eta kopurua kontutan hartuta, diseinua eta edukia nahiko orekatuta ikusten ditut”.

Ez da betirako agur bat, eta berriz ere, bixitan bada ere, Oria inguruan ikustea espero dugu. Gozatu esperientzia, Sergio. Xie xie!

ARGIAn diseinatzaile-maketatzaile bila ari gara

2018-10-03  //  Lan eskaintzak  //  Iruzkin bat

Aldizkarian lan egiteko, bertan maketak diseinatu, edukiak maketatzeko eta sor litezkeen diseinu lanak egiteko pertsona bat bilatzen ari gara ARGIAn.

Egun osoko lana izango da, Lasarte-Oriako egoitzan egitekoa.

In Design erabiltzen jakitea ezinbestekoa da. Kazetaritzan edo publikazioetan esperientzia aintzat hartuko dugu.

Interesa duenak bidali ditzala bere curriculuma eta orain arte egin dituen diseinu lanen bilduma helbide honetara : curriculumak@argia.eus urriak 9 baino lehen.

Egizu lo lasai politikari

2018-09-27  //  Aldizkaria, Komunitatea  //  Iruzkinik ez

Argazkia: Dani Blanco.

[Itsaso Zubiria Etxeberria]

Informazio asko jasotzen dugu, titular ugari, argazki-kamerak abiadura azkarrean jarritakoan botatzen dituen segidak moduan, flashak. “Gaur egun aktualitate politikoa adierazpenetan oinarritzen da”, esan dit Gorka Bereziartuak, eta ez dauka arrazoi faltarik. Adierazpen horiei tiraka ekin zion aurreko ikasturtean kazetariak Fauna publikoa izenburupean idatzitako asteroko iritzi-artikulu sortari, eta amaiera-data heldu zaio. Ziur lasaituko dela politikari bat baino gehiago albiste honekin.

Sekula atala irakurri ez duenarentzat, batez ere arlo politikoan egindako adierazpen bat hartu eta zukutzeko baliatu duen tokia izan da urtebetez Gorka Bereziartuaren Fauna publikoa. Ez pentsa iturria agortu zaiolako uzten duenik, ordea. Etenik gabe jarraituko dute punta ateratzeko moduko adierazpenek komunikabideetan. Baina “beti kontra ibiltzearen sentsazioak irakurlea bezala kazetaria bera ere nekatzen du” adierazi digu, eta ikasturtea hastearekin batera atal honi zikloa bukatu bazaio, kulturari heltzeko gogoz azaldu da Bereziartua. Ez hainbeste iritzia emanez, baina kontatu beharrekoak iruditzen zaizkion gaiak landuz.

Egindako lanarekin gustura dago, dena den. “Aukeratutako adierazpen eta titular asko ez dira itxura batera astakeria bat izan, baina balio izan dit horri helduta gogoeta egiteko, kontraesanak agerian uzteko…”, azaldu du kazetariak. Sailaren izenak ondo esan moduan, eztabaida publikoak ditu gustuko Bereziartuak; eta hori ere izan da helburua. Dio ondo daudela bere artikuluak oinarri hartuta tabernan edo modu pribatuan izandako elkarrizketak, baina atsegin dituela modu irekian eztabaidak planteatzen dituztenak. Eta helburu hori beti lortu ez badu ere, behin edo behin –etxe honetako kolaboratzaile baten eskutik, bat behintzat– izan du modu publikoan, elkarri erantzunez, esan eta entzuteko aukera.

Aurreko astean orri honetan iragarri genuen moduan eta aurkezpen guztiak eginda, hemendik aurrera Santi Leoneren lana da irakurlea gozatzea, gazitzea, mikaztea edo garraztea. Gorkaren berri izango dugu, ez izan dudarik.

Kazetaritza kritikoak kritika kazetaritzari ere

2018-09-20  //  Aldizkaria  //  Iruzkinik ez

Santi Leonék urrian ekingo dio astekariko bosgarren orrian zutabeari.

[Itsaso Zubiria] Bigarren zatiak ez omen dira sekula onak izaten; edo ia sekula ez, behintzat. Ez da gure asmoa bigarren parterik egitea, eta beraz, espazioaren lekukoa bakarrik pasako dio batak besteari: astekariaren bosgarren orrian doan zutabea. Gorka Bereziartuak amaituko duen Fauna publikoa atalaz eta Santi Leonék txoko berean abiatuko duenaz ari naiz –izena ezagutzeko estreinaldira arte zain egon beharko duzu–.

Bai, fauna publikoak eskainiko dizkigu oraindik makina bat esaldi, eta ziur Boli Gorriak topatuko duela beste txokoren bat luma eta Sarea astintzeko. Baina Bereziartuaren agurraren aurretik, horretarako ere denbora hartuko baitugu geroago, ongi-etorria eman nahi diogu Santi Leoné kolaboratzaile berriari. Urriaren lehenetan topatu ahal izango duzu, irakurle, aktualitatearen mamiz betetako kritika, ironiaz gozatuta.

Euskalerria Irratian entzuna izango duzu, agian, Leonek astelehenero egiten duen Dekalogoa. Hortik tiraka ekingo dio ARGIAko atalari ere. Irratian astero hamar albiste edo gai hartu eta ikuspegi ugaritatik erreparatzen dio aktualitateari. Kasu honetan albistea, gaia, eztabaida, bat izango da, eta horretan zentratuko du asteko analisia. Ironiatik. Dibertsiotik. Baina mamiz josita. Hedabide guztiak izango ditu joko-zelai, eta kazetaritza irakurtzeko modu kritiko batez aztertuko du. Hizpide izango ditu titularrak nola idazten diren, zein hitz erabiltzen diren, batzuei eta besteei zer galdera eta nola formulatuta egiten zaizkien… Zer dago horren guztiaren atzean?

Kazetaritza-lana egiterako orduan beste hedabideei erreparatzeko zein betaurreko jarri jakiten lagunduko digu, baita irakurleari ere, errepasatzen dituen komunikabideak ikuspegi kritiko batetik begiratzeko. Horrenbeste informazio jasotzen dugun honetan ez al dago desinformazio handia? Ez al gara ikuspegi kritiko hori galtzen ari? Ez ote dira batzuk informazio saturazio hori aprobetxatzen ariko, hizkuntza ponpoxoetan zenbait ideia eta ildo indartzeko?

Kazetaritza independente eta kritikoa izateko kazetaritzari ere kritika egingo dion txokoa jaiotzear da. Ongi etorri!

Zeruko ARGIAko orrietara nazioartea ekartzen zuen kazetaria

2018-09-11  //  Komunitatea  //  Iruzkinik ez

Aurten 30. Rikardo Arregi Sariak banatuko ditu Andoaingo Udalak. Urteurrena ospatzeko, aurtengo ekitaldia berezia izango da eta urriaren 26an egingo dute, 19:00etan, Bastero Kulturunean.

1960ko hamarkadan Zeruko ARGIA irakurtzen zutenek gogoan izango dute egunkarien formatu handi horretan argitaratzen zen astekariak lehen orrietan gehienetan eramaten zuela Rikardo Arregi gaztearen sinadura (1942, Andoain-1969, Eibar). Nazioartean pilpilean ziren albisteak jorratzen zituen, analisia gehituz beti ere, “Herriak eta gizonak” sailean. Egun ere gustura irakurtzen dira artikulu haiek. Adibiderako, hona bere artikuluetako bat, duela 50 urte, 1968ko apirilaren 3an Biolentziaz izenburupean argitaratu zuena:

“Biolentzian bizi gera. Errepresentazioko demokrazia krisi gogorrenean eta garratzenean arkitzen da. Ba dirudi biolentzia besterik ez dagoela korapillo politikoei soluzioren bat arkitzeko. Menperatutakoa ta politikatua dana, erreboltatua da. Eta gizon erreboltatua biolentoa da.

Egunerokoak, aldizkariak, irratia, telebista, abestiak etab. biolentzian bizi dira, nun-nahitik biolentzia dariote.

Psikologoentzat biolentzi era desberdiñen diferenziazioa kontzientzipeko motibazioetan dago. Biolentzirik xamurrena jolastia dana da. Jolasean bizkortasuna eta arintasuna erakusteko erabiltzen dana. Biolentzi au ona da, bizitzaren serbitzuan dagoelako. Ba da beste biolentzi era bat, psikologoen iritzian, gure jardunerako askotaz ere inportantzi aundiagokoa dana, defentsarako erabiltzen dana da. Reakzioan finkatzen den biolentzia da, gaitzaren kontra sortzen dana. Arrazoimenean sustraitu diteke eta bizitzaren serbitzuan egon. Gaitza, biolentzia reakzio bezela sortuarazten duena, askotan ez da benetakoa, irudimen bat baizik. Politikariak bere asmoetan maizegi erabiltzen dutena. Gerla guztiak, gaur egun, Herri bakoitzak bere buruaren defentsarako dela siñistu erazi ezkero dira posible. Oso zailla da, ordea, gerlan dabiltzan biak bere buruaren defentsagatik dabiltzala baldin badiote zeiñ den agresorea ta zeiñ jarri duten defentsan erabakitzea. Ala ere puntu onek bi egi erakusten dizkigu: batetik, jendea gerlara mugitzeko bere defentsarako dela siñistu behar erazi zaio, bestetik, posible dela defentsako gerla bati dei egiñaz Herri bat askota ere errezago zuzentzea ta gobernatzea. Ba da beste biolentzi bat fustraziotik sortzen dana. Biolentzi au ezereztatzaillea da. Beste bat mendekuarena da.

Ori psikologiaren aldetik. Eta politikaren aldetik, zer? Munduan zear unibertsitario politikatuak biolentziaren bideak aukeratzen ari dira. Biolentzi orregatik dimititu du Belgika’ko gobernuak. Ori da Estadu Batuetan zenbait beltzek aukeratu duten bidea. Langilleak sindikatuetaz mesfidatzen asten diranean artzen dutena. Ego Ameriketako gerrilleroena, Vietname’koa. Biolentzia, beraz, or dago. Ukatzea edo kontsiderazioan ez artzea aingerukeria litzake.

Politikan biolentzia bi eratakoa da: sufritzen dana ta egiten dana. Biolentzia sufritu, esate baterako, behartsuak, menderatuak eta menperatuak egiten dute. Aspaldidanikoa den ezkero, asko irauten duen ezkero, normala dirudi, naturala, legezkoa, berezkoa. Ta oraiñ dator galderarik garratzena, zeiñ da biderik egokiena biolentzi ortatik iges egiteko? Bai ote dago zenbaitetan biolentzia beste biderik? Ez ote da seiñale ori, erantzun biolentzia beste biderik? Ez ote da seiñale ori, erantzun biolentoa aukeratzea, gaiñontzeko bide ta erantzun guztiak agortu dirala?”.

ARGIAk babesa adierazten die joan den larunbatean Hondarribian erasoak jasan zituzten kazetariei

2018-09-11  //  Sailkatugabeak  //  Iruzkinik ez

Ohar honen bitartez, ARGIA egiten dugun langile guztiok babesa adierazi nahi diegu joan den larunbatean Hondarribiko Alardearen berri ematen ari zirenean erasoak jasan zituzten kazetariei. Horrelako gertakariek informatzeko askatasuna urratzen dutela uste dugu eta onartezinak direla gizarte demokratiko batean.

Antxeta Irratiko kazetari bati informatzeko erabiltzen ari zen telefono mugikorra kendu zioten joan den larunbatean eta hura itzuli zioten arte tentsio handiko uneak bizi behar izan zituen Alarde baztertzailearen alde protestan ari zen publikoaren parte batekin.

Era berean, El Diario Vasco egunkariko argazkilari bati kamera kentzen saiatu ziren eta Alarde baztertzaileko kide batekin indarka aritu behar izan zuen bere lan-tresna berreskuratzeko.

Bi eraso horiek izan dira Hondarribian larunbatean gertatutako larrienak, baina beste hedabide batzuetako kazetariek ere (Berria eta EITB, besteak beste), irainak eta beren lana askatasunez egiteko oztopoak jasan zituzten irailaren 8an.

ARGIAk elkartasuna adierazi nahi die egoera horretan egon arren, lanean jarraitu eta gertatzen ari zenaz informatzeko konpromisoari eutsi zioten kazetariei.

Horrekin batera, gogoeta bat egin nahi dugu: iruditzen zaigu mota horretako jokabideekin gizarte demokratiko baten oinarrizko printzipio bat kolokan jarri nahi izan dela eta hori onartezina da. Gertakari publiko bati buruzko kontakizun periodistikoa askatasunez egitea informatzeko eskubidearen oinarri-oinarrizko baldintza da. Eta eskubide hori gabe, beste guztiak ere kolokan leudeke.

Horregatik, gogora ekarri nahi dugu tokian tokiko instituzioei dagokiela eskubide hori bermatzea, kasu honetan, Hondarribiko Udalari eta Eusko Jaurlaritzari. Udaltzaingoak eta Ertzaintzak larunbatean Hondarribian egin zituzten esku-hartzeek ez zuten informazio-askatasuna bermatu.

Prentsako profesionalen babesgabetasun horrek aurrekari arriskutsua ezartzen du, espazio publikoan oihaneko legea ezartzen bada indarkeriaz jokatzen duenak gertakarien bere bertsioa ezartzeko aukera baitauka. ARGIAn guztiz kontrakoa defendatzen dugu: arrazoiaren indarrarekin ebatzi daitezela gizarte-gatazkak, inola ere ez indarkeria arrazoi bihurtuz.

Gaurkotasuna ulertzeko Gakoak

2018-07-26  //  Aktualitatearen Gakoak, Komunitatea  //  Iruzkinik ez

Argazkia: Dani Blanco.

[Itsaso Zubiria Etxeberria]

Pil-pilean dauden gaiak azaltzeko eta ulertzeko modu asko daude. Moduak adina hedabide. Eta guk geurea kontatuko dizugu. Geuretzat errealitatea entenditzeko era. Dena artikulu, irudi, erreportaje, iritzi edo elkarrizketa formatuan, lasaitasunez irakurtzeko.

“Aktualitatearen Gakoak” deitzen diogu azken hiru urteotan, lehen “Urtekaria” bezala ezagutzen genuen formulari bigarren buelta bat emanda. Horrela, urteko albisteen bilduma izan beharrean, gaurkotasuneko gaiak sakonean jorratuta eskaintzeko aukera dugu. Iaz sei hilabeteko tartean bi liburuxka jaso zenituela ohartuko zinen, irakurle, argitalpenaren data aldatzeko erabakia hartu baitzuen ARGIAko lan-taldeak. Negutik udarako saltoa. Zergatia, urtaro hotzeko denboretan jendea bestela ere nahikoa berotuta ibiltzen dela bizitzen antolaketarekin, lana dela, eskolak direla… Eta eguraldi goxoen garaia helduta, berriz, irakurtzeko tarte gehixeago izan ohi da. Gainera, astekariak abuztuko lau aste libre uzten dituelarik, ARGIA jendeari gurekin jarraitzeko beste motibo bat emateko aukera dugu.

Zein dira, ordea, aktualitateko gako garrantzitsutzat jo diren gaiak? Hasteko, azalera ekarri du Xabier Sagasta gasteiztarrak (Joseba Larratxe artistak altu utzitako mailari eutsiz) zoritxarrez herriko festetan ere azaleratzen den indarkeria matxista. Eta orrialdeak pasa ahala aurkituko ditugu Kataluniako prozesua, Gasteizko Gaztetxearen 30. urteurrena, txosna-guneari lotutako jai eredua, euskaldunok itsasoarekin izan dugun lotura, Turismoa, Euskal Elkargoa…

Hori guztia eta gehiago, sei ataletan banatuta. Ikusi ahalko duzu “Bost begirada 2018ari” atala, astekarian argitaratutako urteko bost argazkirekin; ETAren amaieraren inguruko analisia; erredakzio-taldeko lagunen edo kolaboratzaileen eskutik kronikak –espresuki argitalpen honetarako eginak–; AHTaren inguruko infografia; Beatriz Egizabal ipuin kontalariari aldizkarirako egindako elkarrizketa; eta “Joerak” deitutakoa, gaurkotasunari begiratuta datozen hilabeteetarako aurreikuspenak eginez.

Beraz, irakurle, baduzu zer irakurri. Gozatu uda eta irailean jarraituko dugu ARGIAren barrenak kontatzen.

Espazioaren diseinuak baloreetan badu eragina

2018-07-19  //  Komunitatea  //  Iruzkinik ez

Ainhoa Bereziartua ARGIAko langileei egin duen diseinu proiektua aurkezten. Langileak zur eta lur geratu ziren, ARGIAren izaerari eta barne bizitzari neurrira egindako proposamena zela iritzita.

[Itsaso Zubiria Etxeberria]

Sarri hitz egin izan dugu orri honetan ARGIAren baloreez. Hitz egin dugu, baita ere, Lasarte-Oriako erredakzio, publizitate, administrazio sailen antolaketaz eta berrantolaketaz; denak elkartu eta elkarrekin lan egiteko txokoa osatzeaz. Baina bigarren hau behintzat gehiago izan da intuiziotik, tripetatik egindako zerbait. Etxe honetan ez baita espazio-diseinatzailerik sartu sekula. Orain arte.

Argiako lan espazioaren barne diseinu proiektua egin berri du Ainhoa Bereziartuak. Kunsthal goi mailako diseinu zentroan ikasketak burutu berri ditu, eta azken lan modura aurkeztu du proiektua. Aurretik Enpresen Administrazio eta Zuzendaritzan lizentziatua da eta hainbat sektoretako enpresetan aholkularitza estrategiko lanetan –pertsonen antolamendua, organizazioen eraldaketak…– ibilitakoa. Orain diseinuaren munduan murgilduta, bi diziplinak uztartuko dituen proiektua egitea izan du helburu: “ARGIAren baloreak eta antolamendu eredua espazioaren diseinura eramatea erronka polita iruditu zitzaidan”, adierazi digu.

Bi fasetan oinarritu da proiektua. Lehena, teorikoa: estrategia eta diseinuaren arteko erlazioa, bulegoen historia azken 100 urteetan eta hauen erlazioa testuinguru sozioekonomikoarekin, lan espazio birtualak, bulego eredu berriak… Bigarrena, praktikoa: lan espazioa diseinatzea.

Honela esan digu: “Espazioaren berdiseinu batek lan taldeak berez transmititzen duen giroa, gertuko tratua eta profesionaltasuna potentziatu ditzakeela ikusi dut eta ARGIA proiektuaren etengabeko hobekuntzan, espazioaren diseinu berri bat beste bultzada bat gehiago litzatekeela iruditzen zait. Espazioen diseinuak pertsonen energia eta emozioetan duen eraginean sinesten dut, eta diseinu berriak badagoena indartu eta aukera berriak ekarriko dituela uste dut”.

Bereziartuak bere ikasketak burutzeko proiektua egiteko baliatu du ARGIA, eta ARGIAri oso baliagarri egiten zaio jende profesionalak bere arlotik proiektu komunikatiboa aztertzea, beste enfoke batetik begiratzea, perspektiba aldatzea eta proposamenak egitea.

Udako ikastaroak kiroldegitik kanpo

2018-07-16  //  Ekonomia sozial eraldatzailea, Komunitatea  //  Iruzkinik ez

Txiki Muñoz, Aiala Elorrieta, Txetx Etxeberri eta Xabier Anza burujabetzaz mintzatu ziren.

[Itsaso Zubiria Etxeberria]

Spinning, aero zumba, aqua gym, total training eta horrelako ikastaroak antolatuz arrakasta ziurtatuta duzun garai hauetan, geratzen da oraindik ere sistema neoliberalari arrakalak irekitzeko esperantza duen zororen bat. Gorputzari kultua egin beharrean Ekonomia Sozial eta Eraldatzaileari egiten diote, burujabetzari, eta beheko indar txikien metaketari. Ikastaroak antolatu dituzte Robles-Arangiz fundazioak eta UNED-Bergarak elkarlanean, eta kiroldegitik atera ezinda dabilenaren harridurarako, arrakasta izan dute. ARGIA ere izan da bertan, bere esperientzia kontatzeko.
Nola egin aurre barru-barruraino sartuta dugun neoliberalismoari, geroz eta erabaki gehiago kapitalaren esku gelditzen ari direnean? Zer egin dezake herri batek, komunitate batek horrelako egoera baten aurrean? Zer dago, benetan, gure esku?
Robles-Arangiz fundazioko Unai Oñederrak honela azaldu digu: “Gauzak aldatu nahi ditugunok, behetik indarra metatzen joateko garaiak dira. Emaitza zehatzek, garaipen txikiek, indarra metatzen laguntzen dute bai sindikalismoan, enpresa eta lan zentroko hitzarmenen bidez, bai eta arlo sozioekonomiko eta politikoan alternatiba txikien bidez. Burujabetzak lortzeko –lanean, finantzetan, zaintzan, elikaduran, energian, teknologian… bizitzan oro har– komunitatearen beharrei komunitarioki erantzuten joatea da gakoa, modu kolektiboan, demokratikoan, aniztasuna barneratuz eta elkartasunean oinarrituz; bizitza erdigunean jarrita. Eta hori guztia Euskal Herriaren burujabetza proiektuarekin lotu nahi izan dugu”.
Ekainaren 21 eta 22an Gasteizko Arte eta Letren Fakultatean antolatutako hitzaldietan modu teorikoan landu dituzte aipatu puntu potolo horiek, baina Euskal Herrian dagoeneko puntu horiek praktikan jartzen ahalegintzen ari denik badago, eta bertara gonbidatu dituzte arlo desberdinetako esperientziak azaltzera. Bertan izan dira Bilgune Feministako kideak, Iruñeko Katakrakekoak, XES Herrialde Katalanetako ESE sareko lagunak, REAS Euskadikoak edo Olatukoopeko kideak eta ARGIA, besteren artean.