“Egun batean, bazen sari bat, bretoi hizkuntzaren saria. Han joan zen Mirande. Jean-Marie Le Pen ere joan zen, bretoiak lagun baitzituen, eta han ezagutu zuten elkar biek. Le Penek esan zion Miranderi mitin bat zuela laster, eta gomitatu zuen. Eta Mirande joan. Mirandek berak kontatu zidan, azkeneraino egon zela mitinean, baina ez zuela maite izan: ‘Txepelak dituk! Eta, gainera, jakobinoak!”.