Hegan egiteari panikoa nion. Piloto eskolara joan eta "Ikastaro bat egin nahi nuke" esaterako, hegazkin barruan nengoen irakaslearekin. Aireratu orduko lur hartu behar genuela esan zidan, ez genuela gasolinarik!. Nola hala lur hartu, eta korrika atera nintzen hegazkinetik. "Aizu, Basterretxea", esan zidan, "orain joaten bazara ez zara itzuliko".
Bakarrik hegan egitera iritsi nintzen. Hegan egiteko aeroportuko dorreari baimena eskatu behar zaio irratiz eta torreak eguraldi eta trafikoaren informazioa bidaltzen du. Ikastaroan bost aldiz lur hartu eta aireratu behar genuen hegaldi bakoitzean, esperientzia hartzeko. Egun batean irratirik gabe atera nintzen. Lur hartzen hasi, eta irakaslea ikusi nuen keinuka. Berriro igo, eta bigarren aldiz lur hartzera nindoala, 15 tipo ikusi nituen eskuak astintzen. Hirugarren aldiz jaistera nindoala, lineako hegazkin ikaragarri bat gurutzatu zitzaidan. Antza denez hegazkina lur hartu nahian zebilen eta ni bere azpitik pasatzen nintzen. Eta hirugarren saiakera hartan aurre hartu edo aurretik eraman nahi izan ninduen.