Presoekin Elkartasun Taldeko kideak goizean goiz iritsi ziren Sevillara Abuztuaren 20an, Atletismoko Mundialari hasiera emango zitzaion egunean. Beharrekoak prestatu eta arratsean estadio aldera abiatu ziren. `Giraldillaz' mozorrotzen ari zirenean udaltzaingoa pasatu zen –lehenengo babes `hesia' zen– baina ez zieten jaramonik egin. Oinez abiatzen ari zirela –ia kilometro bat egin zuten oinez mozorrotuta jada– bigarren `hesiko' paisanozko poliziek
«ea laguntzarik behar zuten» galdetu zieten. Baietz esan zion `giraldilletako' batek eta poliziak burua eutsi zion tartetxo batean. Tartean jendearen eta polizien agurra jasotzen zuten.
Estadioko sarrerara iritsi ziren eta hemen ere polizia eta mundiala antolatzen ari ziren bolondresen laguntza izan zuten sartzeko –adibidez ate batetik ez ziren kabitzen eta beste batetik sartzen utzi zieten– eta estadiora jaitsi beharreko eskailerak ere bolondresen laguntzarekin jaitsi zituzten. Estadioan sartu eta dozenaka milaka pertsonen txaloak jaso zituzten. Beraiek aurrera, eszenariora igotzeko bidea libre ikusten zuten erabat eta gainera Siempre Así musika taldea ere eszenariora igotzen ari zen, mundialeko himnoa abesteko. Beraien atzean abiatu ziren `giraldillak' eta bolondresak hauen atzean.
«Aizu, traba egiten didazu!» esaten zion bolondres batek `giraldilletako' bati.
«Gu eszenariorantz abiatzen ari ginen baina, jakina, ez genekien nola jokatu eta bolondresari traba egiten genion, antza», dio `giraldilletako' batek. Guztia txalo eta animo berben artean. Azkenean, bi `giraldillak' eszenariora heldu ziren, beste bi lagun zeuzkaten behean, laguntzeko prest. Goian jada, `giraldillen' soinetik tela bat erantzi eta «Repatriation bask prisoners» leloa agertu zen. Carlos Herrera kazetari ezaguna zen ekitaldiaren aurkezle, `giraldilletako' batek bostekoa luzatu zion eta hark irrifarrez hartu. Une batzuk lehenago nekez pentsatuko zuten 20 minutuz izango zirela eszenario gainean, munduko milaka milioi ikus-entzuleren aurrean. Bitartean,
«aukera hau ezin da galdu», zioen aurkezleak, Carlos Herrerak;
«Bera ere solidarioa ote zen», dio `giraldilletako' batek. Goma-espumako jantzi haiekin, denbora luzean urik edan gabe eta izerditan blai, `giraldillen' barruan itotzen ari ziren bi kideak,
«hala ere –dio batek–
garbi geneukan zertan ari ginen eta eutsi beharra nagusitzen zen. Hori bai, gero komisaldegian ikusten duzu lehertuta zaudela». Poliziak jaitsiarazi zituen azkenean eta jendaurrean ukitu ez bazituen ere, estadioko egoitzetara sartzean hasi ziren kolpeak. Gero komisaldegian tratua zuzena izan zen.
Baina handik ordu eta erdira-edo, beste gertakizun batek estadioko ikusentzuleen arreta erakarri zuen. Eszenarioaren atzekaldean –komunikabide guztien aurrez aurre– lau pertsona armailetatik zintzilikatzen ari ziren. Ingelesez «Euskal presoak Euskal Herrira» zioen pankarta atera zuten tartetxo batez, baina gazteleraz «Cumplir vuestras leyes» zioena, ezin izan zuten zabaldu. Zintzilik zirela hasi ziren kolpeak, eta ikusleek ere era guztietako gauzak jaurtitzen zizkieten. Poliziaren eskuetan, estadioan bertan eta komisaldegira arteko bidean kolpeak etenbakoak izan ziren. Komisaldegian jada tratu zuzena jaso zuten