argia.eus
INPRIMATU
Arabako Mendiak Aske
“Gure lurraldea defendatzea ez da delitua, baizik eta demokrazia hutsa, biziraupenari eta benetako ongizateari lotutako demokrazia”
  • Urriak 29 goizean egin da Gasteizen, Arabako Mendiak Askeko ordezkari moduan identifikatu eta Mozal Legearen bidez jarri zioten isunari buruzko epaiketa. Lurraren defentsan ari diren kideak atarian batu dira elkartasuna adierazteko eta zera adierazi dute: "Nahikoa da esan behar dugu kasu honen aurrean, non, gobernuak, gau eta egun bertute demokratikoak harrokeriaz goratzen dituen bitartean, polizia-indarrak oligopolio elektriko baten zerbitzura jartzen dituen, jabetza publikoko eremu naturaletarako sarbide librea ere baldintzatu eta zapaltzeko". Isunak "ez dituela isilduko" azpimarratu dute.

ARGIA @argia 2024ko urriaren 29a

Hona hemen Arabako Mendiak Aske taldearen irakurketa osorik:

"Demokrazia. De-mo-kra-zi-a.

Zenbat aldiz ilusionatu, aholkatu, engainatu eta manipulatu edo baztertu gaituzte kontzeptu horrekin?

Zenbat aldiz entzun, eskatu, irrikatu, errebindikatu eta geureganatzen dugu?

Duela bi mila urte baino gehiago asmatu zen termino hori lurralde honetan, eta gaur egun mendebaldeko zibilizazioa deitzen zaion hori identifikatzen duen ia guztia lurralde horretatik atera zen.

Ideia zoragarri hori, osorik gauzatuz gero, gure espeziearen lorpenik handienetako bat da, zalantzarik gabe. Eta eraikuntza horrek, hain zuzen ere, bere arrakastaren zati handi bat aurretik existitzen ez ziren ideiak eta errealitateak sortzeko gaitasunari zor dio.

Hala ere, espezie hori bera aditua da lastozko su bilakatzen baita printzipio gorenak ere; izan ere, lerradura handiek erabateko enpatiarik ezara, botere- eta menderatze-grinara, kodiziara eta joera supremazistetara eramaten dituzte gizabanakoak eta gizarte osoak, azken batean, haien urkoak edo horiek ordezkatzen dutena mespretxatzera.

Ezin demokrazia gisa kalifikatzen jarraitu leku horiek, non:

- Eskrupulurik gabe hausten den botereen independentzia.

- Biztanleriaren %51 ofizialki edo praktikan diskriminatzen jarraitzen den.

- Estrategia eta ekintza argi eta garbi arrazistak bateratzen, eta are sostengatzen, jarraitzen den.

- Ahalik eta argudio gehienekin, pentsamendu- eta ekintza-askatasuneko marjinak mugatu nahi diren, oligarkia menderatzaile baten boterea arriskuan ez jartzeko; izan ere, edozein aldaketa politiko gorabehera, oligarkia hori ezin da kanporatu.

- Estatuak indarraren monopolioa erabiltzen duen demokraziaren nukleoa bera deuseztatzeko, zeina pertsonen benetako askatasunean oinarritu behar baita.

- Adierazpen-askatasuna zapaltzen den, eta benetako ingeniaritza soziala egiten saiatzen den, gezurraren eta egia-ondokoaren abismoan oinarrituta.

- Kultura-aniztasuna mozten den, espeziearen erresilientziaren bermea, eta ahalduntzerik gabeko uniformetasuna lortzen den.

- Legezko artifizioak sortzen diren, sasidemokrazia horiek ustezko arriskuetatik babesteko, hain zuzen ere balio benetan demokratikoak diren balioetatik.

- Haien lurraldeak eta jendea bortxatzen dira, ustezko ongizatearen alde. Ongizate horrek onurak baino ez ditu biltzen gutxi batzuentzat, eta, horrez gain, pobretu egiten dira, eta gehienentzat dopamina erraza ematen duten elementuak sortzen dira.

Beraz, noraino iristen da batzuen lotsagabekeria, demokraziaren kontzeptua luzatu eta txiste txar bihurtuz eta herritarrei benetan ingurune demokratiko batean bizi direla sinetsaraziz?

Tristea da 2024an lau haizetara oihu egin behar izatea, pentsamendu-, iritzi- eta adierazpen askatasunik gabe, intimitaterako, zirkulazio askerako, protesta-eskubiderik gabe, gainerako gizakiekiko eta Lurrean bizi diren espezieekiko enpatiarik gabe, askatasun artistikorik gabe edo ahalmen osoko ekosistemarik gabe, demokraziarik gabe.

Gaur hemen gaude, zoritxarrez, gure lankide Rebeka epaituko dutelako, hain zuzen ere, modu konprometitu, ausart, zintzo eta erabakigarrian uko egin ezin zaien esentzialitate demokratiko horietako asko defendatzeagatik.

'Nahikoa da' esan behar dugu kasu honen aurrean, non, Gobernuak, gau eta egun bertute demokratikoak harrokeriaz goratuz, polizia-indarrak oligopolio elektriko baten zerbitzura jartzen dituen, jabetza publikoko eremu naturaletarako sarbide librea ere baldintzatu eta zapaltzeko; izan ere, legea betetzen ez duten azpiegitura pribatuek konkistatutako eremuak dira, hala nola haizea neurtzeko dorrea, gertakarien inguruan kokatua.

Gobernu hori bera desakreditatzen da, bestalde, klima-aldaketari buruzko ekitaldi arranditsuetan, beste herri eta latitude batzuetako heroiak txalotzeko zutik jartzen denean, beren lurraldeak multinazional handien espoliaziotik defendatzeko mehatxu, irain, iseka eta zigor mota guztiak jasaten baitituzte. Zinismo harrigarria, ezta?

Gainbehera lotsagarri horretarako, hain demokratikoa omen den gobernu horrek erregimen diktatorialen berezko lege bat erabiltzen du, zeina, are lotsagarriago dena, klase politikoaren zati handi batek indargabetu nahi ez duen edo ez indargabetzen saiatzen den.

Ez, inola ere ez gaituzte isilduko, gure lurraldea defendatzea ez delako delitua, baizik eta demokrazia hutsa, biziraupenari eta benetako ongizateari lotutako demokrazia.

 

Mozal Legeari Ez!

Beti aurrera Rebeka!

Beti zurekin!"