A Revolución dos Comuneiros de Castela concluíu co fracaso da rebelión de Toledo. En 1519, a inquietude entre a burguesía produtora castelá, os artesáns, a baixa nobreza, o clero e os campesiños creceu co emperador Carlos, que se propuxo recadar fondos para o emperador do Sacro Imperio Romano de Germania, entre outros. As cidades castelás desobedeceron ao emperador e constituíron as Cortes e Xuntas Xerais do Reino, delegando as cidades nos seus poderes revolucionarios. Considérase a primeira revolución da Idade Moderna.