Moitas feministas vascas decepcionáronse ao saber que a escritora Chimamanda Ngozi Adichie ha externalizado o embarazo, é dicir, que o seu fillo foi fecundado por unha surrogata a cambio de diñeiro.Entre outras cousas, Adichie é a autora do ensaio feminista que todos deberiamos ter. Non tiveron en conta que a escritora nixeriana-estadounidense non é Angela Davis, é dicir, que o seu feminismo non é especialmente revolucionario desde o punto de vista anticapitalista.
Ademais, foi xulgado desde o prisma de Euskal Herria por “comprar un fillo”, sen ter en conta que a fecundación por substitución está enraizada e normalizada en Estados Unidos, onde a liberdade individual e a liberdade de mercado son relixión.
Paréceme paradoxal que o escritor que falaba dos “privilexios” das mulleres trans aproveitou o seu actual privilexio de clase para ser nai, non por falta de utero ou problemas de esterilidad, senón como estratexia para “conciliar” o seu éxito profesional coa paternidade. Seguramente tamén terá un grupo de coidadores de nenos, pero estamos máis afeitos á externalización deste traballo reprodutivo.
Encántanos xulgar as prácticas de personalidades: é contraditorio que unha escritora feminista acuda a unha xestación subrogada? Na miña opinión, é máis interesante probar a polémica do momento para abordar un debate máis profundo: É a normalización desta práctica/negocio nacida en Estados Unidos o modelo de reprodución que queremos para Euskal Herria?
Perdoádeme a pílula publicitaria: Anxos e criadas traballamos o tema en profundidade no ensaio da colección LISIPE. Entre outras cousas, comentamos que é fácil facerse cargo de quen pagan “ventres de aluguer” cando son Ana Obregón, Miguel Bosé, Kim Kardashian ou Chimamanda Ngozi Adichie. Con todo, que ocorre cando os pais e nais intencionados son veciños, compañeiros, amigos ou familiares?
Esa foi a preocupación que máis me expresaron os lectores: como compatibilizar a crítica firme contra os embarazos subrogados coa convivencia cos familiares da contorna? Non podo resumir a resposta nunha columna, pero creo que é importante ter en conta que dicir que Adichie comprou un bebé ten unha relación directa con que aos nenos nados mediante xestación subrogada díganlles o que os seus compañeiros “che compraron”. Deamos unha volta cando esquezamos a polémica de Chimamanda.