O son da porta escoitouse mentres ceaban. As estrelas do ceo dicían que a sabbata era madura”, así comeza esta breve novela de Gaizka Arostegi, cando os "cans" de Gestapo tocan a porta de casa de Sara e os seus pais. Como o lector concluiría, trátase dunha novela ambientada na Segunda Guerra Mundial, situada en xaneiro

de 1944 en Iparralde, no barrio Santizpiritu de Baiona. Tras levar aos seus pais prisioneiros, conta a fuxida de Sara. Chocolat é unha novela histórica de aventuras, tamén dramática, pero tamén de amizade e compromiso. E é que Sara vai ao sur coa axuda de Maddi e dous mozos, mozos e mozas que se pon en perigo. A novela de

179 páxinas está dividida en 53 capítulos, é dicir, unha obra composta por capítulos curtos, o que confire axilidade e axilidade á obra. O lector irá pasando dunha situación, suceso e acción a outra a medida que avanza nas súas páxinas, e na angustia de Sara tentará pescudar si sálvase ou si é capturado. Todo iso cunha redacción coidada e vigorosa, numerosas entrevistas e breves descricións. Por tanto, non nos debe sorprender atoparnos nas últimas páxinas do libro pouco despois de ler. Cando falamos destes

graves feitos, moitas veces esquécesenos que entre nós tamén houbo xudeus perseguidos polos nazis. No século XVI os seus descendentes fuxiron de Navarra a Baiona e tiveron que percorrer

un camiño de volta na época do nazismo. Neste sentido, é unha novela axeitada, viva, entretida, sobre unha dura pasaxe da nosa historia, pero tamén que nos pode mostrar o peor e o mellor das persoas. O final da novela impulsa a imaxinación do lector; é un final aberto, disposto a cruzar o río

Sara Bidasoa, “o futuro estaba alén. Á súa espera”. O propio lector deberá imaxinar como será o futuro de Sara… ou o escritor poderá contalo na súa segunda novela. Así será!